ξεκινήσει τη λειτουργεία του το 2023. Ο ρωσικός πυρηνικός κολοσσός Rosatom έχει αναλάβει την κατασκευή συνολικά τεσσάρων πυρηνικών αντιδραστήρων σε έναν ενιαίο χώρο στην περιοχή Ακκούγιου στην επαρχία της Μερσίνης, στα νότια παράλια της Τουρκίας, απέναντι από την Κύπρο.
To αξίας 20 δισ. δολαρίων έργο είναι ένα από τα μεγαλύτερα των νέων πυρηνικών μονάδων στον κόσμο, επιτρέποντας στην Τουρκία να ενταχθεί στην ομάδα χωρών που χρησιμοποιούν πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς. «Η απόφαση να συμπεριληφθεί η πυρηνική ενέργεια στην ενεργειακή μας υποδομή είναι ένα στρατηγικό βήμα στο οποίο προχωρήσαμε στα πλαίσια της εξασφάλισης της ενεργειακής μας ασφάλειας» ανέφερε ο Ερντογάν την ομιλία του κατά την τελετή θεμελίωσης μέσω τηλεδιάσκεψης.
Η Τουρκία σκοπεύει να θέσει σε λειτουργία τον πρώτο αντιδραστήρα το 2023, κατά την επέτειο των 100 ετών από την ίδρυση της τουρκικής δημοκρατίας. Οι υπόλοιπες τρεις μονάδες προγραμματίζεται να τεθούν σταδιακά σε λειτουργία μέχρι το τέλος του 2026, ένας κάθε έτος. Ο πυρηνικός σταθμός παραγωγής ενέργειας του Ακκούγιου θα αποτελείται από 4 αντιδραστήρες ισχύος 1.200 MW και θα έχει συνολική εγκατεστημένη ισχύ 4.800 MW. Βάσει της σημερινής κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας ο πυρηνικός σταθμός στο Ακκούγιου, σε πλήρη ανάπτυξη, θα μπορεί να καλύψει περίπου το 10% των ηλεκτρικών αναγκών της γείτονος.
Ο Ερντογάν υποστήριξε πως ο σταθμός είναι εξοπλισμένο με «τα πιο υψηλού επιπέδου» συστήματα ασφαλείας με βάση τους κανόνες της Διεθνούς Επιτροπής Ενέργειας (ΙΑΕΑ). «Θεωρούμε αυτό το τεράστιο έργο ως ένα από τα σύμβολα της τουρκορωσικής συνεργασίας» επισήμανε ο Τούρκος πρόεδρος.
Η πρώτη μονάδα του πυρηνικού σταθμού που κατασκευάζεται στην περιοχή της Μερσίνης, στο πλαίσιο της συμφωνίας που υπέγραψαν η Τουρκία και η Ρωσία τον Μάιο του 2010, θεμελιώθηκε στις 3 Απριλίου 2018. Οι εργασίες επιταχύνθηκαν μετά τη θεμελίωση της δεύτερης μονάδας το 2020. Η αντίστροφη μέτρηση για την τελετή θεμελίωσης της τρίτης μονάδας ξεκίνησε μετά τη χορήγηση της άδειας κατασκευής τον Νοέμβριο του 2020.
Η συμφωνία του 2010 για την κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου είχε επικριθεί έντονα από περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως η Greenpeace και η WWF, καθώς σε μία περίοδο που συζητείται ο περιορισμός στη χρήση πυρηνικής ενέργειας -η Γερμανία σκοπεύει για παράδειγμα να κλείσει όλα της τα πυρηνικά εργοστάσια μέχρι το τέλος του 2022- η Τουρκία επενδύει στην πυρηνική τεχνολογία, προκαλώντας ανησυχίες για ένα ενδεχόμενο νέο «Τσερνόμπιλ», αυτή τη φορά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το ενδεχόμενο ενός τουρκικού «Τσέρνομπιλ» φέρεται μάλιστα να έθεσε πρόσφατα, στη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Αμερικανό ομόλογό του Άντονι Μπλίνκεν, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας. Ο κ. Δένδιας ανέφερε στον Τόνι Μπλίνκεν τις πολλαπλές προβληματικές πτυχές της κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακκούγιου της νότιας Τουρκίας. Από το γεγονός ότι αποτελεί απειλή ασφαλείας σε απόσταση αναπνοής από άλλα κράτη στην περιοχή και πως αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση που έχει κάνει η Ρωσία στο εξωτερικό μέχρι την απροθυμία της Άγκυρας να μοιραστεί πληροφορίες. Ο κ. Δένδιας επισήμανε, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι το Ακούγιου μπορεί να εξελιχθεί σε «Τσέρνομπιλ» της Ανατολικής Μεσογείου.
Ωστόσο, ενεργειακοί παράγοντες με καλή γνώση των ενεργειακών εξελίξεων στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης υποστηρίζουν ότι οι φόβοι που εκφράζονται τόσο από περιβαλλοντικές οργανώσεις όσο και από την Ελληνική Κυβέρνηση για την ασφάλεια του υπό κατασκευή πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας στο Ακούγιο είναι ανεδαφικοί έως και υπερβολικοί και δεν ανταποκρίνονται στην σημαντική πρόοδο που έχει επιτευχθεί τα τελευταία 30 χρόνια στην σχεδίαση και λειτουργία σύγχρονων και απόλυτα ασφαλών πυρηνικών μονάδων διεθνώς.
Σήμερα στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης λειτουργούν χωρίς προβλήματα τέσσερεις (4) πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής. Στο Κοζλοντούι της Βουλγαρίας (2,000 MW), στο Τσερναβόντα της Ρουμανίας (1,413 MW ), στο Krsko στα σύνορα Κροατίας-Σλοβενίας (696 MW) και στο Paks της Ουγγαρίας (1,902 MW). Οι ανωτέρω μονάδες καλύπτουν περίπου το 15% των αναγκών ηλεκτρικής ενέργειας της ευρύτερης περιοχής και χάρις στην συνεχή και ασφαλή λειτουργία τους εξασφαλίζουν πολύτιμα φορτία βάσης χωρίς τα οποία θα ήτο τελείως αδύνατη η ανάπτυξη μεγάλης κλίμακας ΑΠΕ στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης.