πλαίσιο ύψους 300 μέτρων. Σύμφωνα με την εταιρεία, ένας Windcatcher θα μπορούσε να παράγει τόσο ενέργεια όσο πέντε από τους ισχυρότερους πλωτούς στρόβιλους που υπάρχουν, μειώνοντας στο μισό την τιμή της ενέργειας που παράγεται κατά τη διαδικασία.
Η Wind Catching Systems στοχεύει στην ανάπτυξη της πρώτης δομής μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.
Το Windcatcher θα είναι λίγο ψηλότερο από τον Πύργο του Άιφελ
"Ο στόχος μας είναι να επιτρέψουμε στους υπεράκτιους αιολικούς φορείς και προγραμματιστές να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια με κόστος που ανταγωνίζεται άλλες πηγές ενέργειας, χωρίς επιδοτήσεις", δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Wind Catching Systems, Ole Heggheim, στο Dezeen.
"Μπορούμε να παράγουμε ηλεκτρική ενέργεια με κόστος ανά κιλοβάτ που είναι παρόμοιο με αυτό που οι άλλες πλωτές τεχνολογίες σχεδιάζουν να επιτύχουν σε 10 χρόνια".
Μικρότεροι ρότορες μπορούν να αυξήσουν την απόδοση
Σε αντίθεση με τους στρόβιλους που τοποθετούνται σε σταθερά θεμέλια σε ρηχά νερά, οι πλωτοί στρόβιλοι μπορούν να αξιοποιήσουν ενέργεια από υψηλότερους ανέμους που συμβαίνουν πάνω από τη βαθιά ανοιχτή θάλασσα.
Ωστόσο, λόγω των τεράστιων λεπίδων τους που μπορούν να έχουν μήκος έως και 115 μέτρα, αυτές οι πλωτές τουρμπίνες γενικά μεγιστοποιούνται με ταχύτητες ανέμου περίπου 11 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.
Η Wind Catching Systems ελπίζει να καταστήσει τα πλωτά αιολικά πάρκα πιο αποδοτικά στηριζόμενα σε μεγαλύτερο αριθμό μικρότερων στροβίλων με λεπίδες μήκους 15 μέτρων, οι οποίες μπορούν να εκτελέσουν περισσότερες περιστροφές ανά λεπτό και να εκμεταλλευτούν υψηλότερους ανέμους έως 17 έως 18 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, δημιουργώντας περισσότερη ενέργεια.
"Με ταχύτητα 11 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, ο άνεμος έχει ενέργεια περίπου 350 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο", εξήγησε ο Χέγχαϊμ.
«Και με 17 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, ο άνεμος έχει ενέργεια 13.000 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο, οπότε αξιοποιούμε την εκθετική ισχύ του ανέμου».
Στο Windcatcher, 117 από αυτές τις μικρότερες τουρμπίνες θα τοποθετηθούν σε ατσάλινο πλαίσιο και θα τοποθετηθούν σαν πανί σε ημιβυθισμένο σκάφος τριμαράν.
Το πανί θα στερεωνόταν σε έναν περιστρεφόμενο πύργο, επιτρέποντάς του να γυρίζει προς την κατεύθυνση του ανέμου.
Τοποθετώντας τους στρόβιλους σε κοντινή απόσταση, ο Windcatcher θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το φαινόμενο πολλαπλών στροφών, όπου η αναταραχή που δημιουργείται από έναν στρόβιλο μπορεί να αξιοποιηθεί από τους γύρω, μεγιστοποιώντας την ποσότητα ενέργειας που μπορούν να παράγουν.
"Υπάρχει μια συνέργεια αναταράξεων μεταξύ των ρότορων", εξήγησε ο Χέγχαϊμ. "Δέκα στρόβιλοι σε ένα δίκτυο θα παράγουν περισσότερο από το άθροισμα δέκα μεμονωμένων στροβίλων."
Συνολικά, ένας Windcatcher θα μπορούσε να παράγει αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει 80.000 νοικοκυριά, μειώνοντας παράλληλα την επιφάνεια που καταλαμβάνεται κατά τη διαδικασία κατά 80 τοις εκατό, υποστηρίζει η εταιρεία.
Μειωμένο κόστος εγκατάστασης και συντήρησης
Υπό ιδανικές συνθήκες, η Wind Catching Systems λέει ότι η μονάδα θα μπορούσε να παράγει έως και 400 γιγαβατώρες ενέργειας ετησίως σε σύγκριση με τις 80 γιγαβατώρες που παράγουν μεμονωμένοι πλωτοί στρόβιλοι όπως ο Vestas V236, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος στην αγορά.
Η τιμή της ενέργειας από πλωτούς στρόβιλους είναι επί του παρόντος ακόμη υψηλότερη από ό, τι από άλλες ανανεώσιμες πηγές, λόγω του κόστους που συνδέεται με την εγκατάσταση και τη συντήρηση των γιγαντιαίων στροφείων τους και τη μεγάλη, πλωτή υποδομή που τους κρατά ψηλά.
Αλλά συνδυάζοντας την άμεσα διαθέσιμη, τεχνολογία και τη στοίβαξη πολλαπλών στροφείων πάνω σε μια μόνο πλατφόρμα, ο Heggheim υποστηρίζει ότι οι Windcatchers θα κοστίσουν λιγότερο για παραγωγή από τους επιμέρους πλωτούς στρόβιλους, ενώ έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, μειώνοντας τελικά την τιμή ενέργειας για τους καταναλωτές.