Η συμφωνία για οριστική απόσυρση των μονάδων άνθρακα της Γερμανίας το 2038 επιτεύχθηκε ύστερα από σκληρή μάχη στην Μπούντεσταγκ στης οποίας τη διάρκεια η Χριστιανική Ένωση των CDU και CSU από κοινού με τους Σοσιαλδημοκράτες εταίρους της του SPD που συμμετείχαν στον κυβερνητικό συνασπισμό, αντιτάχθηκαν στην πρόταση για σύσταση επιτροπής που θα απάρτιζαν εμπειρογνώμονες και εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων με αντικείμενο τη σταδιακή κατάργηση της χρήσης άνθρακα έως το 2030.
Η αντιπαράθεση για το θέμα προσέλαβε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις όταν το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο απεφάνθη ότι χρειάζεται πιο αυστηρή νομοθεσία για το κλίμα, στον απόηχο των φιλόδοξων σχεδίων της Ε.Ε. να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030.
Πλέον, καθώς η προεκλογική εκστρατεία στη χώρα περνά στην τελική φάση, με το SPD να έχει καλύψει τη διαφορά που το χώριζε από τους συντηρητικούς του CDU/CSU για πρώτη φορά ύστερα από μια 15ετία, οι σημερινοί αντίπαλοι και πρώην εταίροι στον κυβερνητικό συνασπισμό θα πρέπει να επιλέξουν αν θα υποσχεθούν περισσότερη δράση για το κλίμα αν να θέλουν να κερδίσουν ψήφους από τη δεξαμενή των Πρασίνων.
Οι θέσεις των κομμάτων της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης για την υπόθεση αντανακλούν το πόσο περίπλοκη θα είναι εικόνα για την Γερμανία την επόμενη ημέρα των εκλογών. Για παράδειγμα το CDU και το CSU εμφανίζονται να στηρίζουν τον αρχικό συμβιβασμό για την έξοδο από τον άνθρακα. Είναι δε χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ανώτατα στελέχη των συντηρητικών βεβαιώνουν ότι οι λιγνιτικές περιοχές, οι εταιρείες ενέργειας που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, οι προμηθευτές και οι εργαζόμενοι μπορούν να βασίζονται στην αρχική συμφωνία για το 2038.
Η απερχόμενη καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, δεν είχε συγκεκριμένους δεσμούς με τη βιομηχανία άνθρακα, ενώ ο Άρμιν Λάσετ, έμπιστος συνεργάτης της κας Μέρκελ, ο οποίος έλαβε το χρίσμα και θα είναι ο υποψήφιος της γερμανικής Κεντροδεξιάς στις βουλευτικές εκλογές στις 26 του μήνα αρέσκεται να παρουσιάζει τον εαυτό του ως γιος ενός ταπεινού ανθρακωρύχου ο οποίος θα θέσει υπό την προστασία του τη γερμανική βιομηχανία.
Παράλληλα όμως, εμφανίζεται απρόθυμος να εφαρμόσει πιο αυστηρές πολιτικές δράσης για το κλίμα, όπως είναι η συντόμευση της ημερομηνίας εξόδου της χώρας από τον άνθρακα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διαμάχη για το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση άνθρακα άνθρακα, Datteln IV, που έχει θεωρηθεί ότι κατασκευάστηκε παράνομα, ο κ. Λάσετ, ως πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας όπου βρίσκεται το εργοστάσιο, υπήρξε από πιο ένθερμους υποστηρικτές του έργου! Υπ΄αυτή τη ν έννοια, η απόφαση του δικαστηρίου, της 26ης Αυγούστου, υπήρξε ακόμη πιο επώδυνη για τον επίδοξο καγκελάριο.
Την εποχή που συμφωνήθηκε ως χρονιά απόσυρσης της Γερμανίας από τον άνθρακα το 2038, παρά τις διαμαρτυρίες των επιστημόνων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) του αντικαγκελάριου Όλαφ Σόλτς αποτελούσαν τον ήσσονα εταίρο στην κυβέρνηση. Τώρα το SPD πρέπει να βρεί τρόπο τόσο να υπερασπιστεί τη συγκεκριμένη ημερομηνία εξόδου, που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις τάξεις των εργαζομένων στις περιοχές που πλήττονται από τη σταδιακή εξάλειψη του άνθρακα, την ώρα που θα πρέπει να προσελκύσει ψήφους από τους περιβαλλοντικά αφυπνισμένους οπαδούς των Γερμννών Πρασίνων.
Είναι ορατή η αμφισημία των Σοσιαλδημοκρατών, που υπαγορεύεται από την πίεση της εξεύρεσης ψήφων, που υποστηρίζουν πως, ναι μεν παραμένουν προσηλωμένοι στην καθορισμένη ημερομηνία εξόδου από τον άνθρακα καλοβλέπουν όμως τις νομικές ρήτρες που επιτρέπουν μια πιο πρόωρη έξοδο, υπό την προϋπόθεση, όπως δήλωσε στις 24 του περασμένου Αυγούστου, ο κ. Σολτς, πως επιθυμεί να δει έναν κόσμο στον οποίο η Γερμανία αποσύρεται από τον άνθρακα γύρω στο 2034, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει επαρκής ικανότητα ηλεκτρικής ισχύος από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τις οποίες η Γερμανία πασχίζει να επεκτείνει.
Όσον αφορά στους Πράσινους, ο στόχος τους είναι να επιταχύνουν την έξοδο από τον άνθρακα για το 2030. Σε αντίθεση με το SPD και το CDU, οι Πράσινοι είναι, όμως, απρόθυμοι να στραφούν στη λύση του φυσικού αερίου. Για το κόμμα, κάθε νέα μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο, καθώς και οι υποδομές για το καύσιμο, ως τμήμα της διαδικασίας εξόδου από τον άνθρακα, θα πρέπει να είναι απολύτως απαραίτητες και να είναι έτοιμες να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή και διάθεση υδρογόνου.
Στο σύνολό τους, τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Γερμανία εμφανίζονται να κρατούν ενιαίο μέτωπο στο θέμα της ημερομηνίας εξόδου από τον άνθρακα, το 2038, προτάσσοντας κατ΄εξοχήν το θέμα των οικονομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων εάν αυτό δεν συμβεί νωρίτερα. Καθώς οι εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου είναι πολύ πιθανό να αποφέρουν, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, μια τριμερή κυβέρνηση συνασπισμού, για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας, αυτό θα μπορούσε να είχε ως αποτέλεσμα ένα δυσκίνητο κυβερνητικό σχήμα για το οποίο η έξοδος από τον άνθρακα θα ήταν το μικρότερο πρόβλημα.