πραγματοποιήθηκε χθες, στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας. Επίσης, παρουσίασε στοιχεία της Wind Europe, στα οποία οι προοπτικές εγκατάστασης θαλάσσιων αιολικών έως το 2030 στην Ελλάδα προσδιορίζονται περίπου στα 250 με 300 MW. Μεγαλύτερη ισχύ εντός της επόμενης δεκαετίας αναμένεται ότι θα εγκαταστήσουν η Βρετανία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Γαλλία. Ο κ. Παπασταματίου, αναφερόμενος στις προοπτικές και τις πολιτικές προκλήσεις για την ανάπτυξη θαλάσσιων αιολικών πάρκων στις χώρες της Νοτιανατολικής Ευρώπης, εστίασε στις τέσσερεις βασικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι κυβερνήσεις της περιοχής προκειμένου να αναπτύξουν σε πολύ μεγάλη κλίμακα τη θαλάσσια αιολική ενέργεια.
Η πρώτη αφορά στη συντονισμένη δράση για το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, σε επίπεδο θαλασσίων λεκανών. Η κλιμάκωση των επενδύσεων απαιτεί τη χρήση μεγάλων θαλάσσιων εκτάσεων και, κατ 'επέκταση, συντονισμένη πρόσβαση για τους χρήστες. Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός - όχι μόνο εντός των εθνικών συνόρων - είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αιολικών υπεράκτιων πάρκων και δικτύων, αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας.
Η δεύτερη πρόκληση αφορά στη συνεργασία για την ανάπτυξη θαλάσσιων και χερσαίων ηλεκτρικών διασυνδέσεων, ο σχεδιασμός των οποίων πρέπει να λαμβάνει ισχυρά υπόψη την προοπτική των θαλάσσιων αιολικών πάρκων. Οι μεγαλύτερες φιλοδοξίες της ΕΕ στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας θα απαιτήσουν φιλόδοξες λύσεις όσον αφορά στα ηλεκτρικά δίκτυα
Η τρίτη αφορά στη διαμόρφωση διαφανών και σαφών κανόνων για τη διάθεση δικαιωμάτων ανάπτυξης, στην αδειοδότηση των επενδύσεων και στη σύνδεσή τους στο δίκτυο, στο μηχανισμό αποζημίωσης και τους όγκους ισχύος που θα δημοπρατούνται. .
Και η τέταρτη στην ανάληψη λεπτομερών και συγκεκριμένων, σε ισχύ και χρόνο, δεσμεύσεων για τη μελλοντική θαλάσσια αιολική ισχύ που θα εγκατασταθεί, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων στις υποδομές και την εφοδιαστική αλυσίδα (λιμάνια, μεταφορές, ναυπηγία κλπ.). Η υπεράκτια αιολική ενέργεια θα δημιουργήσει συνέργειες με άλλους οικονομικούς τομείς, πολλαπλασιάζοντας τις δραστηριότητες σε λιμάνια και ναυπηγεία. Θα απαιτηθούν σημαντικές επενδύσεις σε υποδομές για την υποστήριξη της κατασκευής, μεταφοράς και συντήρησης των νέων εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένων των πλωτήρων.
Η δράση σε αυτούς τους 4 πολιτικούς άξονες, θα επιτρέψει στην ευρύτερη περιοχή να αξιοποιήσει το πλούσιο αιολικό δυναμικό της που αποτελεί σημαντικό πλούτο και παράγοντα βιώσιμης ανάπτυξης αλλά και ενεργειακής ανεξαρτησίας. Έτσι θα επιτύχει τον στόχο ανάπτυξης των ΑΠΕ δίχως επιπτώσεις σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες (π.χ. αλιεία), προστατεύοντας το περιβάλλον και τα θαλάσσια οικοσυστήματα.