Και ο Πούτιν είναι αυτός που κινεί για μια ακόμη φορά τα νήματα, προβάλλοντας το μεγαλύτερο «γεωπολιτικό όπλο» του, που δεν είναι άλλο από το φυσικό αέριο.
Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε τις συνεχείς διενέξεις με το Κίεβο που είχαν αποτέλεσμα να κλείσουν οι στρόφιγγες προς την ΕΕ και οι Ευρωπαίοι να ξεπαγιάζουν μέσα στο καταχείμωνο. Από το μακρινό 2006 και τις αλλεπάλληλες δεσμεύσεις των Ευρωπαίων για την ανάγκη απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο, τελικά εν έτει 2021 κατέληξαν στην λύση του Nord Stream 2 με πρωτοβουλία των υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων..Γερμανών.
Πράγματι το Βερολίνο αρέσκεται από την μια να «φωνάζει» για την απελευθέρωση του αρχηγού της ρωσικής αντιπολίτευσης Ναβάλνι και από την άλλη να κάνει «business» με τους Ρώσους, παρακάμπτοντας μάλιστα την Ουκρανία για την οποία κατά τα άλλα «κλαίει και οδύρεται» ολημερίς και ολυνυχτίς. Το δε αιφνίδιο μπλόκο των γερμανικών αρχών στον Nord Stream 2 απειλεί να συμπαρασύρει τις τιμές του φυσικού αερίου σε όλη την ΕΕ, δείχνοντας για μια ακόμη φορά την μεγάλη εξάρτηση των Ευρωπαίων από την Μόσχα, που συνδέει απροκάλυπτα την αύξηση των ροών με την λειτουργία του ρωσογερμανικού αγωγού.
Την ώρα που μαίνεται η μεταναστευτική και ενεργειακή κρίση, η Κομισιόν προειδοποιεί για συγκέντρωση ρωσικών δυνάμεων στα σύνορα Ρωσίας-Ουκρανία και οι ΗΠΑ για επικείμενη εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία. Σε πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία που είχε η Άγγελα Μέρκελ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν η Καγκελάριος επέμεινε ότι για όλα ευθύνεται το Μίνσκ, καθώς το καθεστώς της Λευκορωσίας «εργαλειοποιεί ανυπεράσπιστους ανθρώπους σε έναν υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Όσο για την τεταμένη κατάσταση στην ανατολική Ουκρανία, αρκέστηκε στο να ζητήσει από τον Ρώσο πρόεδρο να προωθήσει την εφαρμογή των Συμφωνιών του Μινσκ, προκειμένου να διευθετηθεί ειρηνικά η διένεξη. Δηλαδή το μεγαλύτερο πρόβλημα της Μέρκελ είναι ο Λουκασένκο!
Σε αυτό το ρεσιτάλ υποκρισίας δεν συμμετέχει μόνο η Μέρκελ αλλά και όλη η ΕΕ, που από τη μια κατηγορεί την Λευκορωσία για «εργαλειοποίηση» του μεταναστευτικού και από την άλλη «κλείνει τα μάτια» σε ανάλογες πράξεις της Τουρκίας τόσο όσον αφορά την Ελλάδα όσο και την Κύπρο.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Δένδιας επεσήμανε -κατά την διάρκεια του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της περασμένης Δευτέρας -την ανάγκη να υπάρχει οριζόντια αντιμετώπιση όσων χωρών εργαλειοποιούν το μεταναστευτικό, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στον ρόλο της Τουρκίας στα γεγονότα του Έβρου τον Μάρτιο του 2020. Τότε που οι Ευρωπαίοι πετούσαν με τα ελικόπτερα πάνω από τα σύνορα για να δουν υποτίθεται ιδίοις όμμασι το πρόβλημα. Και εν τέλει έμειναν μόνο στα λόγια και στις καλές προθέσεις.
Επίσης ο κ. Δένδιας παρείχε την πλήρη στήριξη του στον Κύπριο ομόλογό του Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος αναφέρθηκε στην ιδιαίτερα δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει η Κύπρος, καθώς υπάρχουν μαζικές αφίξεις, μέσω των κατεχομένων, ένα πρόβλημα που, όπως τόνισε, δεν προέκυψε πρόσφατα. Αλλά ούτε αυτό φαίνεται ότι συνιστά εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού για τους Ευρωπαίους. Ούτε και το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, συνιστά τουρκικό εκβιασμό. Εν τέλει αποφασίσθηκε να παρουσιασθεί ένας κατάλογος κυρώσεων εις βάρος της Άγκυρας την επόμενη εβδομάδα στο COREPER.
Δηλαδή είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο με πέρυσι. Και τότε είχε τεθεί ζήτημα κυρώσεων και τότε οι Γερμανοί έκαναν τα πάντα για να τις αποτρέψουν. Και τότε Αθήνα και Λευκωσία είχαν απευθύνει αγωνιώδη έκκληση για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Και τότε η Λευκωσία είχε δεχτεί σφοδρή κριτική διότι…τόλμησε να συνδέσει το ζήτημα των κυρώσεων έναντι της Λευκορωσίας με αυτό της Τουρκίας. Και δυστυχώς τίποτα δεν άλλαξε και δεν πρόκειται να αλλάξει όσο τα κράτη μέλη επιλέγουν τους αντιπάλους τους με βάση τα πόσα μηδενικά αντιστοιχούν οι εμπορικές συναλλαγές που έχουν μαζί τους.