πως οι Ευρωπαίοι βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας και συνεχίζουμε να προχωρούμε με ταχύ βηματισμό ολοταχώς στον Καιάδα της ενεργειακής φτώχειας. Και αν στην αρχή αυτής της δυσοίωνης περιόδου ο προσεκτικός παρατηρητής διέκρινε μια κάποια τάση να δικαιολογηθούν τα τεκταινόμενα στην αγορά ενέργειας και να υιοθετηθεί η αρχική προσέγγιση περί συγκυριακής κρίσης που θα σβήσει γρήγορα, τα αδυσώπητα δεδομένα αλλά και αλλεπάλληλες αναλύσεις και εκθέσεις, διαλύουν αυτή την επίπλαστη εικόνα της αισιοδοξίας.
* Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο εδώ