Η επιμήκυνση του χρονικού ορίου της προσαρμογής των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο στα πολύ αυστηρά όρια για τις εκπομπές CO2 που εισηγείται η Κομισιόν, ώστε να χαρακτηριστούν ως «μεταβατική δραστηριότητα» στην ευρωπαϊκή ταξινομία και να χρηματοδοτούνται με ελκυστικούς όρους από τους ιδιώτες επενδυτές, είναι η βασική επιδίωξη για την ελληνική πλευρά στις ζυμώσεις που κορυφώνονται αυτές τις ημέρες

Η δημόσια διαβούλευση για την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το περιβόητο Taxonomy λήγει μεθαύριο Παρασκευή και σύμφωνα με πληροφορίες της «Ν», σύντομα θα οριστικοποιηθεί η ελληνική πρόταση. Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι το εγχείρημα ουσιαστικής βελτίωσης των προτάσεων των Βρυξελλών είναι δύσκολο, προσθέτοντας ωστόσο ότι η διαπραγμάτευση συντελείται επί μιας πολύ καλύτερης βάσης σε σχέση με τις αρχικές προτάσεις του Μαρτίου. Κρίσιμη παράμετρο στην όλη «εξίσωση» αποτελεί και η αυξανόμενη εξάρτηση της Ελλάδας από το φυσικό αέριο, που αποτυπώθηκε στα στοιχεία της τελευταίας τριμηνιαίας έκθεσης της Κομισιόν (για την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου): Στην Ελλάδα η ηλεκτροπαραγωγή από φυσικό αέριο αυξήθηκε κατά 24% για το εξεταζόμενο διάστημα τη στιγμή που σε χώρες όπως η Ολλανδία, η Γερμανία, η Γαλλία κατέγραψε μεγάλη μείωση, η δε χώρα μας ήταν μία από τις έξι μόνο χώρες της Ε.Ε. (μαζί με Βουλγαρία, Εσθονία, Πολωνία, Μάλτα και Σουηδία) στις οποίες η κατανάλωση φυσικού αερίου αυξήθηκε.

Οι προτάσεις των ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών

Στο φόντο αυτό, ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ανεξαρτήτων Παραγωγών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ), που εκπροσωπεί τους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς, υπογραμμίζει το διακύβευμα της διαπραγμάτευσης, σημειώνοντας: «Η προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση μονάδων παραγωγής φυσικού αερίου κατά την τρέχουσα δεκαετία πρέπει να αποτελέσει βασικό κομμάτι της ευρωπαϊκής ταξινομίας. Και αυτό γιατί καμία άλλη διαθέσιμη τεχνολογία δεν μπορεί να παρέχει τόσο σύντομα τη μείωση εκπομπών CO2 (σ.σ.: που απαιτείται για να επιτευχθούν οι ευρωπαϊκοί κλιματικοί στόχοι) και ταυτόχρονα να συνεισφέρει στην ευστάθεια του Συστήματος προσφέροντας εφεδρείες και να διασφαλίσει την επάρκεια ισχύος και την αποφυγή μπλακάουτ». Ο ΕΣΑΗ χαρακτηρίζει «ανεφάρμοστο» τα όριο των 270 gCO2/kWh για τις επιτρεπόμενες εκπομπές των μονάδων φυσικού αερίου, υποστηρίζοντας ότι οι τελευταίας τεχνολογίας μονάδες συνδυασμένου κύκλου εκπέμπουν 340 gCO2/kWh με καύση φυσικού αερίου. Υπογραμμίζει επίσης ότι τα χρονικά όρια για τη διείσδυση του πράσινου υδρογόνου στην ηλεκτροπαραγωγή, ώστε να επιτευχθούν οι χαμηλές εκπομπές ρύπων, είναι μη ρεαλιστικά. Και τούτο διότι, αν και οι τεχνολογικά προηγμένες μονάδες είναι «έτοιμες για το υδρογόνο» (hydrogen ready), εντούτοις κατά την τρέχουσα δεκαετία δεν παρέχεται δυνατότητα εμπορικής τροφοδοσίας πράσινου υδρογόνου από τα πανευρωπαϊκά δίκτυα. «Επιπλέον», σημειώνουν άλλοι παράγοντες της αγοράς, «δεν υπάρχουν μελέτες που να προδιαγράφουν τους όρους μίξης φυσικού αερίου και υδρογόνου στην ηλεκτροπαραγωγή με όρους βιώσιμους για τους επενδυτές». Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται από τον ΕΣΑΗ να αυξηθεί το όριο των εκπομπών στα 340 γραμμάρια CO2/κιλοβατώρα για όσο δεν υπάρχουν εμπορικά διαθέσιμες ποσότητες πράσινου υδρογόνου και το όριο αυτό να κατέβει αυτόματα στα 270 γραμμάρια gCO2/kWh όταν υπάρξει επαρκής παραγωγή πράσινου υδρογόνου στην Ευρώπη για τους σκοπούς της ηλεκτροπαραγωγής.

Η Κομισιόν ενναλακτικά προτείνει, προκειμένου να χαρακτηριστεί μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής «μεταβατική δραστηριότητα», την επίτευξη του ορίου εκπομπών στα 550 kgCO2/kW ανά έτος. Αυτό πρακτικά σημαίνει λειτουργία μιας νέας μονάδας για μόλις 1.600 ώρες περίπου τον χρόνο. Κάτι που οδηγεί στη μη βιωσιμότητα της επένδυσης, ιδίως κατά τα πρώτα κρίσιμα έτη της λειτουργίας της. Μία λύση θα ήταν το όριο των 550 kgCO2/kW-year να επιτυγχάνεται ως μέσος όρος τουλάχιστον της 25ετίας. Εναλλακτικά, το όριο πρέπει να τεθεί στα 1.100 kgCO2/kW-year για την περίοδο 2023-2035 και να μειώνεται κατόπιν σταδιακά.

(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")