Όλα αυτά προφανώς επειδή ήταν στη δημόσια σφαίρα, θα έπρεπε να εξηγούνταν επαρκώς και να μην αφήνονταν να αιωρούνται εντυπώσεις, που στη συνέχεια θα διαψεύδονταν. Δεν μπορεί μονίμως σε αυτή τη χώρα να ψηλώνεται ο πήχης για να περνούν, τελικώς, από κάτω οι διαχειριστές. Το όποιο εγχείρημα στρατηγικής σημασίας πρέπει να τυγχάνει διαχείρισης ανάλογης της σημασίας του.
Από εκεί και πέρα, δεν είναι δυνατό να… πυροβολούμε τα πόδια μας. Ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Ιωάννης Κασουλίδης, δήλωσε στο Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ πως ο ίδιος έβλεπε πάντοτε τον East Med ως εργαλείο δημιουργίας προβλημάτων, ειδικότερα όσον αφορά τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού.
Πότε το ανακάλυψε αυτό; Γιατί μπορεί, όπως είπε, να ήταν στην εφεδρεία τόσα χρόνια, αλλά συμμετείχε στη διαπραγματευτική ομάδα. Ανέφερε αυτή τη θέση του; Αν και στη συνέχεια έκανε “διορθωτικές” δηλώσεις, με τις οποίες παρέπεμψε στο αυτονόητο, σε προϋποθέσεις βιωσιμότητας ενόψει και μελέτης της Ε.Ε («αν δεν υπάρχει οικονομική βιωσιμότητα όλοι ξέρουμε ότι δεν θα προχωρούσε»), η πρώτη του τοποθέτηση παραμένει.
(η συνέχεια στο slpress.gr)