Εν τούτοις, στο σημείο αυτό εξαντλούνται οι υπαγορεύσεις του Ελληνικού εθνικού συμφέροντος («Τα κράτη έχουν μόνον συμφέροντα», καρδινάλιος Ρισελιέ) κι’ αρχίζει η ιστορία και η αναλογία στις διεθνείς σχέσεις.
Πρό 50 ετών, ένα άλλο κράτος-μέλος των Ηνωμένων Εθνών , το Ανατολικό Τιμόρ, πρώην Πορτογαλική αποικία, κατελήφθη υπό της Ινδονησίας και υπέστη των παθών του τον τάραχον. Προ 48 ετών, η Τουρκία με Νατοϊκό εξοπλισμό εισέβαλε στην ανεξάρτητο Κυπριακή Δημοκρατία κατέλαβε το 38% του εδάφους και εξεδίωξε τον Έλληνορθόδοξο πληθυσμό από τις εστίες του. Το μεν Τιμόρ μετ’ ου πολύ απελευθερώθη από τους Ινδονησίους , η δε Κύπρος στενάζει υπό τον Αττίλα του ΝΑΤΟ.
Επειδή ουδείς πολεμά για λογαριασμόν τρίτου, η διεθνής κοινότης (όπου δεν υπάρχει πολύ πετρέλαιο Κουβέιτ, Ιράκ , Τιμόρ κλπ) χρησιμοποιεί τις λεγόμενες κυρώσεις με μικρά πιθανότητα επιτυχίας για να επιτύχει την συμμόρφωση των αυθαιρετούντων ληστρικών κρατών. (Τουρκία, Ιρακ, Αφγανιστάν).Αλλά οι κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας εγκατελήφθησαν ακόμη κι από τον κ. Κασουλίδη (ΥΠΕΞ Κύπρου) , ο οποίος ελαφρά τη καρδία ετάχθη υπέρ των... ΜΟΕ (*), δηλ. «σφάξε με αγά μου ν’αγιάσω».
Η Ελλάς απειλείται εδώ και 30 χρόνια με πόλεμο από την Τουρκία αν ασκήσει τα ανεγνωρισμένα διεθνώς δικαιώματα της στο Αιγαίον αλλά ο πρόεδρος Πούτιν απαγορεύεται να απειλεί την Ουκρανία αν φέρει το ΝΑΤΟ τα στρατεύματα στα σύνορα της Ρωσίας όποτε η ασφάλεια της Μόσχας καθίσταται επισφαλής.
Όπως κάποτε ο Αδόλφος στην λίμνη Βαν Ζεέ είπε το αξικατάκριτον «ποίος θυμάται τους Αρενίους» όταν η Ναζιστική κυβέρνηση της Γερμανίας απεφάσισε να επιλύσει το Εβραϊκό πρόβλημα εξοντώνοντας όλους του Εβραίους έτσι και τώρα ο Ρώσσος πρόεδρος Βλαδίμηρος Πούτιν, παραδειγματισθείς από την γενοκτονία των Ποντίων , Ελλήνων και Ιμβρίων από τους Τούρκους , άρχισε την εκπόρθηση χωρών όπως την Νότιο Οσετία, την Κριμαία και τώρα το Ντομπάς. Μάλιστα παραπονείται δια του νταβάριτς Σεργκέι Λαβρώφ για την Ελλάδα που διευκολύνει τους συμμάχους στην Θράκη που ο προκάτοχος του Μολότωφ διεκδικούσε μέσω των Βουλαγοροκομουνιστών μέχρι τέλους του 1947 όποτε την απελεύθερωσε ο επικεφαλής των ενδόξων ΛΟΚ ο τότε συνταγματάρχης Κων/νος Κόρκας , ήδη υπερεκατοντούτης στρατηγός ε.α.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν προωθεί δραστηρίως την ανακήρυξη του Τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους ως ανεξαρτήτου , ατιμωρητί , ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν απειλείται με κατάσχεση των εκτός Ρωσίας περιουσιακών του στοιχείων , δια την ανεξαρτοποίηση του Ντομπάς. Δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Στην Κύπρο η Δύσις αναγνωρίζει δικαιώματα στην Τουρκία που τ’ αρνείται στην Ρωσία. Όσο μάλιστα η Αμερική απασχολείται με την Ουκρανία , τόσον αυξάνει τις απειλές των πασάδων της εναντίον της Ελλάδος θυμίζοντας το καλοκαίρι του 1974 που εισέβαλε στην Κύπρο.
Διαβάζοντας τέλος το βιβλίο του κ. Α. Παπαχελά «Το Σκοτεινό Δωμάτιο» δεν μένει καμία αμφιβολία ότι την καταστροφή της Κύπρου απειργάσθη ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Χένρυ Κίζινγκερ , ο γ.γρ. του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λούντς, η CIA και ο συνταγματάρχης Δημ. Ιωαννίδης με τα τσιράκια του, συνωμοτούντες την δολοφονία του ...«τραγόπαπα» ήδη από του Φεβρουαρίου 1974.
Τα αυτά , τηρουμένων των αναλογιών συμβαίνουν και σήμερον , οπόταν οι 35.000 υπάλληλοι του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες προκάλεσαν την Ουκρανική κρίση για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη και τους μισθούς των.
Το ΝΑΤΟ ιδρύθη το 1947 ως αντίβαρο των σοβιετικών τάνκς που απειλούσαν να κατακτήσουν την δυτική Ευρώπη και να επιβάλουν το γραφειοκτρατικό σύστημα στην οικονομία και τον μονοκομματισμό. Αμφότερα όμως επέφεραν την κατάρρευση και διάλυση της Σοβιετικής αυτοκρατορίας το 1991 , οπότε το ΝΑΤΟ έπαυσε να έχει λόγον υπάρξεως.Το λάθος της Αμερικής ήταν ότι το διατήρησε για να ελέγχει τους δυστροπούντας Ευρωπαίους.
Σήμερα όμως επέστη ο χρόνος της διαλύσεως του , χάριν της ειρήνης αλλά και της... Αμερικανικής δημοκρατίας , όπως σκόπευε να κάνει ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ, ανατραπείς υπό της δημοσιοϋπαλληλίας και της παραπληροφορήσεως.
(*) Μέτρα Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης