που ουσιαστικά κάνει πράξη τον βασικό στόχο του Ερντογάν από την αρχή της διένεξης: να παρουσιαστεί ως ο μεσάζων και ο ειρηνοποιός. Ο Ερντογάν τονίζει ότι επείγει γενική κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, ώστε να διευκολυνθεί η διαχείριση της ανθρωπιστικής κρίσης και να δημιουργηθεί το έδαφος για μια πολιτική επίλυση. Είναι ο ίδιος άνθρωπος βέβαια που απειλεί την Ελλάδα με casus belli, την Κύπρο με διχοτόμηση και ζητεί επιτακτικά την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών. Τις ίδιες διεκδικήσεις άλλωστε πρόβαλε και την ώρα που ανακοινωνόταν η συνάντηση Ερντογάν -Μητσοτάκη την ερχόμενη Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη. Ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, Ομέρ Τσελίκ είπε χαρακτηριστικά «ο φάκελος (σ.σ που θα συζητηθεί) περιλαμβάνει από το θέμα της υφαλοκρηπίδας μέχρι και τη στρατικοποίηση των νησιών εκ μέρους της Ελλάδας και όλα αυτά θα συζητηθούν φυσικά… Πρέπει να σταματήσει να θέτει υπό αμφισβήτηση τα δικαιώματα της Τουρκίας στη Γαλάζια Πατρίδα. Φυσικά υπάρχει το ζήτημα της ΤΔΒΚ και το άνοιγμα των Βαρωσίων. Η Ελλάδα και Ε/Κ πλευρά συνεχίζουν την απέλπιδα εκστρατεία. Η ΤΔΒΚ είναι κυρίαρχο κράτος και πρέπει να επιδεικνύουν σεβασμό. Οι διαπραγματεύσεις πρέπει να γίνουν στη βάση των δύο κρατών». Και συνέχισε με τα γνωστά fake news ότι η Ελλάς τρυπάει βάρκες μεταναστών/προσφύγων από τη Συρία, από την Ανατολική Μεσόγειο, τους υποβάλει σε βασανιστήρια!
Όσον αφορά την Ουκρανία, ούτε λόγος για αποστρατωτικοποίηση -της πουλάει άλλωστε drones-, ούτε φυσικά για αναγνώριση της αλλαγής συνόρων με προσάρτηση του Ντονμπάς στην Ρωσία. Ο Τούρκος Πρόεδρος προσπαθεί από την αρχή να τηρήσει την «χρυσή» ισορροπία. Από την μία καταγγέλλει την εισβολή και συνυπογράφει τον ψήφισμα του ΟΗΕ κατά της εισβολής και από την άλλη αποφεύγει εντέχνως την επιβολή κυρώσεων στην Ρωσία, γνωρίζοντας μάλιστα ότι θα ωφεληθεί από τα ρωσικά αντίποινα στην Δύση. Χορηγεί σωρηδόν στην Ουκρανία μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar και ταυτόχρονα ενεργοποιεί -με σημαντική καθυστέρηση- την Σύμβαση του Μοντρέ για κλείσιμο των Στενών σε πολεμικά σκάφη, κάτι το οποίο σημαίνει και αποκλεισμό της πρόσβασης σκαφών και του ΝΑΤΟ. Όσο για την ΕΕ, η δυσαρέσκεια που εξέφρασε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ σε τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Ερντογάν για το ότι η Τουρκία όπως και η Σερβία, χώρες υποψήφιες προς ένταξη στην Ε.Ε., δεν ευθυγραμμίζονται με τις ευρωπαϊκές κυρώσεις δεν πτόησαν διόλου τον Τούρκο Πρόεδρο. Αντιθέτως ο Ερντογάν εξέφρασε την δυσφορία του για το πόσο άδικη είναι για την χώρα του, που διεξάγει ενταξιακές συνομιλίες εδώ και είκοσι χρόνια, η συζήτηση για ένταξη της εμπόλεμης Ουκρανίας με διαδικασίες fast track.
Πιο κοντά και με Ισραήλ
Το πιο εντυπωσιακό όμως -ανησυχητικό για εμάς συνάμα- είναι ότι η Άγκυρα κάνει σημαντικά βήματα για την αποκατάσταση των σχέσεών της με το Ισραήλ, με τους αρχηγούς των δύο κρατών να συναντώνται σήμερα έπειτα από μια δεκαετία. Ο Ερντογάν έχει δηλώσει ότι η επίσκεψη του προέδρου του Ισραήλ θα εγκαινιάσει μία «νέα εποχή» και ότι οι δύο χώρες μπορούν να συνεργασθούν για την μεταφορά του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, αναβιώνοντας μία ιδέα που είχε συζητηθεί πριν από 20 χρόνια. Ο Γιόσι Αμπου, διευθύνων σύμβουλος της NewMed Energy, της ισραηλινής εταιρείας άντλησης φυσικού αερίου από τεράστιο ισραηλινό κοίτασμα στην ανατολική Μεσόγειο, δήλωσε ότι η εταιρεία του μπορεί να τροφοδοτήσει την Τουρκία, αν η Αγκυρα προσφέρει την υποδομή, ωστόσο δεν αναφέρθηκε την ιδέα του Ερντογάν για την μεταφορά του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. «Η θέση μας υπήρξε πάντα ξεκάθαρη. Αν θέλετε φυσικό αέριο περίφημα!. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε. Κατασκευάζετε το αγωγό μέχρι εμάς και εμείς θα προμηθεύσουμε το φυσικό αέριο», είχε δηλώσει πριν από δύο εβδομάδες ο Γιόσι Αμπου κατά τη διάρκεια διάσκεψης επενδυτών.
Αν και ο πρόεδρος του Ισραήλ δεν έχει ουσιαστικές πολιτικές εξουσίες σε αντιδιαστολή με τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Ναφτάλι Μπένετ, η επίσκεψη του Ισαάκ Χέρτζογκ σηματοδοτεί αναθέρμανση των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων. Πρόκειται άλλωστε για την πρώτη συνομιλία ανάμεσα σε έναν πρωθυπουργό του Ισραήλ και τον Ταγίπ Ερντογάν από το 2013, ενώ η τελευταία επίσκεψη Ισραηλινού προέδρου στην Τουρκία πραγματοποιήθηκε το 2007 και η τελευταία επίσκεψη Ισραηλινού πρωθυπουργού το 2008.Υπενθυμίζεται ότι οι σχέσεις των δύο χωρών επιδεινώθηκαν ραγδαία μετά την υπόθεση του Μαβί Μαρμαρά το 2010, όταν οι ισραηλινές δυνάμεις επίδρασαν κατά του τουρκικού πλοίου που προσπαθούσε να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια προς τον παλαιστινιακό θύλακα. Οι δύο χώρες ανακάλεσαν τους πρεσβευτές τους το 2018 μετά τον θάνατο Παλαιστίνιων διαδηλωτών στην Γάζα.