Έτσι, η σημερινή κρίση ενέργειας, με τις υψηλές τιμής ηλεκτρισμού και φ. αερίου και η επαπειλούμενη διακοπή προμήθειας του Ρωσικού αερίου, ανέδειξε την χρησιμότητα των λιγνιτών. Κάνοντας μια στροφή 180 μοιρών από την πολιτική γρήγορης απολιγνιτοποίησης που είχε αναγγείλει ο πρωθυπουργός τον Σεπτέμβριο 2019 από το βήμα του ΟΗΕ, την περασμένη Τετάρτη (6/4) μιλώντας ο ίδιος σε εκδήλωση στην Κοζάνη ανακοίνωσε την πλήρη αναθεώρηση της ακολουθούμενης μέχρι σήμερα πολιτικής. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο πρωθυπουργός, «έπρεπε να συμβεί ένας πόλεμος αυτού του μεγέθους που έφερε το φυσικό αέριο σε 10πλασια τιμή για να γίνει προσωρινά ο λιγνίτης πιο φθηνή η παραγωγή του. Αποτελεί , λοιπόν, μια λύση ανάγκης την δεδομένη χρονική στιγμή που έρχεται να αντικαταστήσει το συγκυριακά ακριβότερο φυσικό αέριο»
Χρειάζεται, όπως δήλωσε, ευελιξία και γι’ αυτό την επόμενη διετία θα αυξηθεί η παραγωγή λιγνίτη κατά 50%. Κάτι που, όμως, είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί, με δεδομένη την κατάσταση εγκατάλειψης πολλών από τα ορυχεία. Η δε νέα μονάδα της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα θα λειτουργήσει ως λιγνιτική για τα επόμενα 6 χρόνια και, εάν χρειασθεί, θα παραμείνουν σε λειτουργία μονάδες όπως η Μελίτης και ο Άγιος Δημήτριος. Προς το παρόν, έχουν επιστρατευθεί και 7 λειτουργούσες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, συνολικής εγκατεστημένης ισχύος περί τα 1.8 GW, που καλούνται να προσφέρουν το αντίβαρο στην παροχή φορτίου βάσης, το οποίο μέχρι σήμερα σχεδόν αποκλειστικά εξασφαλίζετο από μονάδες φυσικού αερίου αλλά και από πανάκριβες εισαγωγές ηλεκτρισμού από τις γειτονικές χώρες.
Έστω και την ύστατη στιγμή, η κυβέρνηση συνειδητοποίησε την εσφαλμένη ενεργειακή της πολιτική και ανέκρουσε πρύμναν, και, προ του κινδύνου η χώρα να αντιμετωπίσει blackouts, επανέφερε άρον άρον τις λιγνιτικές μονάδες τις οποίες σχεδίαζε να κλείσει όλες ανεξαιρέτως, πλην της νέας υπό ένταξη μονάδα, μέχρι τα τέλη του 2023. Ακόμα, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση πρόκειται πολύ σύντομα να ανακοινώσει την στήριξη των ερευνών υδρογονανθράκων, θέτοντας τέρμα στον άτυπο πόλεμο που στελέχη της αλλά και ομάδες προσκείμενες σε αυτή είχαν κηρύξει τα τελευταία 3 χρόνια κατά των ερευνών και της προοπτικής εγχώριας παραγωγής φυσικού αερίου.
Όσο ευχάριστη και θετική μπορεί να ακούγεται η στροφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη προς τον ρεαλισμό και την αποδοχή του κομβικού ρόλου των ορυκτών καυσίμων στο ενεργειακό μίγμα της χώρας, άλλο τόσο ανησυχία και φόβο προκαλεί αυτή η απότομη αλλαγή πλεύσης, καθότι είναι αποκαλυπτική της προχειρότητας και επιπολαιότητας του τρόπου με τον οποίο λαμβάνονται αποφάσεις επί πολύ σοβαρών θεμάτων που έχουν άμεση σχέση με τις τιμές στην ενέργεια και τον τρόπο διαμόρφωσης τους και γενικότερα με την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας.