Στην Ευρώπη λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης του ενεργειακού κόστους, που έχει επιφέρει όχι μόνο υψηλό πληθωρισμό αλλά και συρρίκνωση των οικογενειακών προϋπολογισμών. Με επόμενο βήμα την εμφάνιση μειωμένης κατανάλωσης και κάμψη του ΑΕΠ στις χώρες της Ευρωζώνης. Με την Ευρώπη ενεργειακά εξαρτώμενη σε μεγάλο βαθμό από την Ρωσία, κάθε σκέψη για επιβολή ενεργειακών κυρώσεων κατά εισαγωγών ρωσικού πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα ισοδυναμεί με οικονομική αυτοκτονία - που υπό την πίεση του αριστερό-προοδευτικού λόμπι είναι πολύ πιθανό να επιχειρηθεί. Ενώ η προωθούμενη έναντι υψηλού κόστους προώθηση των ΑΠΕ δεν μπορεί να λύσει άμεσα το ενεργειακό πρόβλημα της Γηραιάς Ηπείρου. Γιατί απλούστατα οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν έχουν αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που το ενεργειακό σύστημα να μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικά επάνω τους χωρίς την συνδρομή του φυσικού αερίου, του πετρελαίου και του άνθρακα. Θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 χρόνια προκειμένου οι ΑΠΕ να κυριαρχήσουν στο ενεργειακό μίγμα.
Η δε οικονομία της Κίνας ευρίσκεται και αυτή αντιμέτωπη με σοβαρές προκλήσεις, αφού η επιδημία του κορωνοϊού επιμένει, με την κυβέρνηση να έχει υιοθετήσει, και πολύ ορθά, μια πολιτική μηδενικής ανοχής σε νέα κρούσματα, με αποτέλεσμα να έχει πληγεί άμεσα η παραγωγή σε πολλά τμήματα της αχανούς αυτής χώρας. Ενώ μια χαλάρωση των μέτρων αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη εξάπλωση της πανδημίας και περαιτέρω κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας. Έτσι, φαίνεται ότι οι επόμενοι μήνες θα οδηγήσουν προς μια ηθελημένη ύφεση προκειμένου να διασωθεί η οικονομία και να προστατευθούν οι λαϊκές κατακτήσεις σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Ο σημερινός μεγάλος τιμονιέρης Σι Ζινπινκ βλέπει μακρυά!
Όλα τα ανωτέρω συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι σήμερα έχουν διαμορφωθεί συνθήκες που είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε μια παγκόσμια ύφεση μέσα στα επόμενα ένα με δύο χρόνια. Με ένα μεγάλο πόλεμο σε πλήρη εξέλιξη μέσα στην Ευρώπη να μην προσφέρει ουδεμία εγγύηση για ειρήνη και σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, που, όμως, είναι απαραίτητη συνθήκη για οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική πρόοδο. Μια μερίδα οικονομολόγων θεωρεί ως υπεύθυνους για μια ενδεχόμενη ύφεση τους ιθύνοντες για την χάραξη οικονομικής πολιτικής στις ΗΠΑ και Ευρώπη. Εμείς πολύ απλά θα παρατηρήσουμε ότι όταν υπάρχει σοβαρή διαταραχή στο παραγωγικό μοντέλο, είτε λόγω πολέμου, είτε λόγω πανδημίας είτε λόγω απορρύθμισης των αγορών, το φάσμα της ύφεσης αρχίζει να πλανάται απειλητικά πάνω από τα κεφάλια μας. Περιττό να σημειώσουμε ότι σε αυτή την περίπτωση είναι οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί ταγοί που φέρουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης.