Ο σχολιαγράφος, φθάνει σε σημείο να ανατρέξει στην σκοτεινή περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης και τα περιβόητα πενταετή οικονομικά προγράμματα που σχεδίαζαν οι “πατερούληδες” και οι συν αυτών, του Κρελίνου, για να καταδείξει πως οι αγορές έχουν τους δικούς τους νόμους και τη δική τους δυναμική.
«Οι συμμετέχοντες στη διεθνή διακυβέρνηση, όπως αυτή εκφράζεται από την ισχυρή ομάδα των G7, ονειρεύονται «έξυπνες» λύσεις για να τιθασεύσουν τις πράγματι ακριβές τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τιμές που εάν συνεχίσουν να κινούνται για μερικούς μήνες ακόμα στα υφιστάμενα, ιδιαίτερα, υψηλά επίπεδα, θα οδηγήσουν μοιραία σε ακόμα μεγαλύτερο πληθωρισμό και εν τελεί σε παγκόσμια οικονομική ύφεση. Μόνο που όταν επιβάλεις κυρώσεις κατά ενός βασικού προμηθευτή που είναι υπεύθυνος για το 30% της παγκόσμιας ενεργειακής προμήθειας, είναι λογικό να υπάρξουν αρνητικές συνέπειες, αφού η διατάραξη της παγκόσμιας ενεργειακής τάξης δημιουργεί απρόβλεπτες και δυσάρεστες καταστάσεις που τελικά, πλήττουν εκείνον που τις επιβάλλει, ιδίως όταν συμβαίνει να είναι ένας αδύναμος κρίκος.»
Διαβάστε όλο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο του energia.gr ΕΔΩ