της κυήσεως, γνωστής ως Rhoe vs. Wacle. Προφανώς η απόφαση δεν αφορά στην χώρα μας όπου ετησίως διεξάγονται 300-350.000 εκτρώσεις συνολικού κόστους μισού δισεκατομμυρίου ευρώ περίπου.
Το ζήτημα κατ’ αρχήν δεν είναι μόνον οικονομικό αλλά συνταγματικό. Σύμφωνα με το άρθρο 21 του εν ισχύι συντάγματος 1975, η Μητρότητα και τα Παιδιά «τελούν υπό την προστασία του κράτους». Τ’ αγέννητα όχι.
Από την άλλη πλευρά, «το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών» και φυσικά του γυναικείου πληθυσμού της χώρας που είναι ό,τι πολυτιμώτερο μετά την Εθνική Άμυνα που εξασφαλίζει την ελευθερία και την πολυπόθητη ανεξαρτησία της Ελλάδος.
Συνεπώς, το δικαίωμα των γυναικών όπως αυτές αποφασίζουν πότε και πώς θ’αποκτήσουν παιδί είναι αναφαίρετο. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν «πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας» (άρθρο 2). Το έμβρυο όμως δεν ειναι ακόμη «άνθρωπος».
Εν τούτοις, εξ ίσου υποχρεωμένο είναι το δημοκρατικό κράτος (δηλ. πάντων Ελλήνων και Ελληνίδων) να χαράσσει «τον σχεδιασμό και την εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής» (ibid). Ιδίως όταν οι γεννήσεις ζώντων υστερούν των θανάτων κατά 35.000 ετησίως ως παρ’ ημίν.
Σε μία πολιτεία που φυλορροεί, τί σημασία έχουν τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν δεν ασκούνται; Τον επόμενο αιώνα, εάν συνεχισθή η μείωση του Ελληνικού πληθυσμού, η θέση των γυναικών στην χώρα θα ορίζεται από το μουσουλμανικό δίκαιον της Σαρίας. Θα είναι δηλ. υποδεεστέρα της σήμερον.
Η τυχόν αναστολή του δικαιώματος της αντισύλληψης και της άμβλωσής βλάπει κυρίως τις γυναίκες που στερούνται πόρων (εργασίας, ασφαλείας, στέγης και συζύγου). Η ανεξέλεγκτη έκτρωση βλάπει την γονιμότητα του πληθυσμού. Άρα η τεκνοποιϊα ενδιαφέρει άμεσα την Δημοκρατία, όπως πρώτος ο Πλάτων είχε επισημάνει πρό 85 γενεών Ελλήνων.
Αντί λοιπόν να δαπανώνται 500 εκατομ. ευρώ ετησίως για τις «νόμιμες» αμβλώσεις, μήπως θα ήταν καλύτερα τα ποσά αυτά να εδίδοντο στις υποψήφιες μητέρες μαζί με άλλα κίνητρα γιά να τεκνοποιήσουν (λχ. φθηνής στέγης, απασχόλησης, παιδικών σταθμών συνεχούς λειτουργίας κλπ) για να αύξηθή ο Ελληνικός πληθυσμός, αντί να ενθαρρύνεται η παρόνομη μετανάστευση;
Μήπως η υστερία των ημεδαπών οπαδών της απεριορίστου αμβλώσεως είναι άλλο ένα όπλο εις χείρας του ...Ερντογάν, που την απαγορεύει στην Τουρκία;
(*) Παράνοια = Ψυχική (και πολιτική) πάθησις, λόγω εμφύτου εγωϊσμού και ακράτου αυτοπεποιθήσεως του παραλογιζομένου, εφ’ ωρισμένου είδους ιδεών, με αποτέλεσμα την παρεξήγησι καταστάσεων και την απόδοσιν εις άλλους κακών διαθέσεων εναντίον του. Ως λχ.του «παρανοϊκού Τούρκου».