στην Ουκρανία. Κάτι για το οποίο επίσης θα πρέπει να υπάρχει εγγύηση ότι δεν θα επαναληφθεί. Ο Μακρόν είπε επί λέξει «ένα από τα βασικά σημεία που πρέπει να εξετάσουμε – όπως λέει πάντα ο πρόεδρος Πούτιν – είναι η ανησυχία του ότι το ΝΑΤΟ φτάνει στην πόρτα του και η ανάπτυξη όπλων τα οποία θα μπορούσαν να απειλήσουν τη Ρωσία». Και προσέθεσε «το θέμα αυτό θα είναι ένας από τους παράγοντες για την ειρήνη και κατά συνέπεια πρέπει να το προετοιμάσουμε: τι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε, πώς θα προστατεύσουμε τους συμμάχους μας και τις χώρες μέλη προσφέροντας παράλληλα εγγυήσεις στη Ρωσία για τη δική της ασφάλεια, την ημέρα που θα έρθει στο τραπέζι» των διαπραγματεύσεων. Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο Γάλλος Πρόεδρος τόλμησε να ξεστομίσει την ωμή πραγματικότητα. Ότι για να λάβει τέλος μια και καλή αυτή η σύρραξη, που δεν θα έχει νικητή αλλά μόνο χαμένους, θα πρέπει να βρεθεί ο χρυσός συμβιβασμός. Που θα επιτρέψει στις δύο αυτές γειτονικές χώρες να ζουν όσο το δυνατόν πιο αρμονικά γίνεται τα επόμενα πολλά χρόνια. Και παρά τις αντιδράσεις φαίνεται ότι η εν λόγω συζήτηση έχει ήδη αρχίσει, θέτοντας ο καθείς τους όρους του στο τραπέζι.
Όπως είναι λογικό από το περιβάλλον του Ουκρανού προέδρου οι αντιδράσεις όσο αφορά την πρόταση Μακρόν δεν ήταν διόλου θετικές Είναι ενδεικτικό ότι ο Μιχαΐλο Ποντολιάκ, κορυφαίος σύμβουλος του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, είπε πως αυτός που χρειάζεται εγγυήσεις ασφαλείας είναι ο υπόλοιπος κόσμος από τη Ρωσία, όχι το αντίστροφο. Ωστόσο, ο Νταβίντ Αραχάμιγια, βουλευτής και μέλος της ουκρανικής ομάδας των διαπραγματευτών όταν διεξάγονταν συνομιλίες, ήταν αρκετά πιο αποκαλυπτικός, θέτοντας ουσιαστικά τις βάσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Ανέφερε ότι θα έθετε τέσσερις όρους για να προσφερθούν εγγυήσεις ασφαλείας στη Ρωσία: «να φύγει από την επικράτεια της χώρας μας, να πληρώσει αποζημιώσεις, να τιμωρήσει όλους τους εγκληματίες πολέμου και να παραδώσει εθελοντικά τα πυρηνικά της όπλα», ανέφερε μέσω Telegram. «Έπειτα από αυτά, θα είμαστε έτοιμοι να καθίσουμε στο τραπέζι και να μιλήσουμε για εγγυήσεις ασφαλείας».
Υπενθυμίζεται ότι οι διαπραγματεύσεις της Ρωσίας και της Ουκρανίας έχουν ανασταλεί εδώ και μήνες. Το Κίεβο δηλώνει πως θα δεχθεί να ξαναρχίσουν μόνο αν η Ρωσία σταματήσει την επίθεσή της και αποσυρθεί από όλα τα ουκρανικά εδάφη που κατέλαβε. Το Κρεμλίνο από την πλευρά του απαιτεί η Δύση να αναγνωρίσει την προσάρτηση των «νέων εδαφών» στη Ρωσία και το Ντονμπάς να γίνει ρωσικό, κάτι που δεν δέχεται το Κίεβο.
Εγγυήσεις και από την Ρωσία
Αντιδράσεις στην πρόταση Μακρόν υπήρξαν και από τις Βαλτικές χώρες που τηρούν μια πιο σκληρή στάση απέναντι στην Μόσχα. Ο πρώην πρωθυπουργός της Φινλανδίας Αλεξάντερ Στουμπ τόνισε πως διαφωνεί «θεμελιωδώς» με τον πρόεδρο της Γαλλίας. «Η Ρωσία πρέπει πρώτα να εγγυηθεί ότι δεν θα επιτεθεί σε άλλους». Πολιτικοί και των τριών κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας, των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), των Πρασίνων και των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) εξέφρασαν επίσης τον προβληματισμό τους. Ο Νιλς Σμιτ, ειδικός του SPD για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, δήλωσε στην κυριακάτικη Die Welt ότι οι θέσεις του Μακρόν προκαλούν «κατάπληξη», κρίνοντας πως το NATO «ουδέποτε απείλησε» τη Ρωσία, αντίθετα «δημιούργησε κοινό πλαίσιο για τα ζητήματα ασφαλείας». Το ζητούμενο τώρα, πρόσθεσε ο Σμιτ, είναι να εξασφαλιστεί η ευρωπαϊκή ασφάλεια έναντι της Ρωσίας. «Όσο η Ρωσία ασκεί ιμπεριαλιστική εξωτερική πολιτική, καμία πανευρωπαϊκή τάξη ασφαλείας που την συμπεριλαμβάνει δεν είναι εφικτή», δήλωσε.
Ο ειδικός για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής του FDP Ούλριχ Λέχτε εξήρε μεν τις διπλωματικές προσπάθειες του Μακρόν, αλλά επισημαίνοντας πως «βασικός όρος για τέτοιες διαπραγματεύσεις είναι η βούληση της Ρωσίας και της Ουκρανίας» και ότι ο επιτιθέμενος είναι «η Ρωσία». Ο Γιούργκεν Τρίτιν των Πρασίνων επεσήμανε και αυτός επίσης μιλώντας στην κυριακάτικη Βελτ πως «οι εγγυήσεις για την ασφάλεια είναι σημαντικές» αλλά δεν μπορούν να είναι «μονομερείς», επιμένοντας στο ότι «αυτοί που τις απαιτούν πρέπει πρώτα να δώσουν εγγυήσεις για την ασφάλεια της Ουκρανίας».