Σε ισχύ βρίσκεται και επίσημα από χθες ο «Μηχανισμός Διόρθωσης των Αγορών» (Market Correction Mechanism), δηλαδή το πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου. Ο MCM για τον οποίο συμφώνησαν οι υπουργοί Ενέγειας της ΕΕ προ διμήνου ενεργοποιήθηκε για την προστασία των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων από υπερβολικά υψηλές τιμές, είναι μέτρο προσωρινό και θα ισχύει για ένα έτος. Θα παρεμβαίνει εφόσον το συμβόλαιο επόμενου μήνα 

στον Ολλανδικό κόμβο TTF υπερβεί τις 180 ευρώ/MWh για τρεις εργάσιμες ημέρες και παράλληλα η τιμή του εν λόγω συμβολαίου είναι κατά 35 ευρώ/MWh υψηλότερη από την διεθνή τιμή αναφοράς του LNG. Με την τιμή του φυσικού αερίου στον κόμβο TTF να κινείται σήμερα κάτω από τα 55 ευρώ/MWh, και τις τιμές των φορτίων LNG που προορίζονται για την Ευρώπη να έχουν συγκλίνει με τις τιμές των υπόλοιπων κόμβων από τις αρχές του έτους, η ενεργοποίηση του πλαφόν μοιάζει μακρινό ενδεχόμενο.

Να υπενθυμίσουμε ότι ο μηχανισμός σχεδιάστηκε για να αποτρέπει άλματα των τιμών του φυσικού αερίου σε εξωφρενικά επίπεδα, όπως αυτά του περασμένου Αυγούστου όταν η τιμή του TTF ξεπέρασε τα 320 ευρώ/MWh  εν μέσω φόβων για ελλείψεις φυσικού αερίου στην Ευρώπη κατά τη χειμερινή περίοδο. Οι τιμές εκτοξεύθηκαν έως και 1000% πάνω από τις μέσες τιμές του καυσίμου που είχαν καταγραφεί έως τότε, ειδικά τον Αύγουστο η σχέση μεταξύ προσφοράς και ζήτησης διαταράχθηκε καθώς η διακοπή των ροών από τον αγωγό Nord Stream συνδυάστηκε με τις προσπάθειες των χωρών να γεμίσουν τις αποθήκες φυσικού αερίου πριν το χειμώνα.

Σε κάθε περίπτωση, βοηθούντος του ήπιου χειμώνα αλλά και των μέτρων εξοικονόμησης που έλαβαν οι κυβερνήσεις, τα σενάρια τρόμου για νέο ράλι των τιμών φυσικού αερίου και προβλήματα στον εφοδιασμό δεν πραγματοποιήθηκαν. Η εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο έχει πλέον δραστικά μειωθεί, το LNG κυριαρχεί στο μείγμα φυσικού αερίου της Ευρώπης και οι τιμές στην παρούσα φάση δείχνουν να έχουν σταθεροποιηθεί αν και σε υψηλότερα βέβαια επίπεδα από τον μέσο όρο των τελευταίων ετών. Μοναδικό πρόβλημα στον ορίζοντα δείχνουν να είναι οι ζημιές που κινδυνεύουν να γράψουν οι εταιρείες προμήθειας όταν «απελευθερώσουν» το φυσικό αέριο που βρίσκεται στις αποθήκες, και το οποίο αγοράστηκε σε πολύ υψηλές τιμές το καλοκαίρι.