Ακόμα και ένας διανοητικώς ανάπηρος δεν θα είχε καμμία δυσκολία να αντιληφθεί ότι το κόστος ζωής στην Ελλάδα έχει ανέβει τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, θα τού ήταν εξαιρετικά δυσχερές να καταλάβει γιατί ανεβαίνει το κόστος ζωής και πόσο κάθε φορά. Παρόμοιοι υπολογισμοί απαιτούν αρκετές οικονομικές γνώσεις και, ασφαλώς, κάποια ευχέρεια στα μαθηματικά. Επίσης, απαιτούν πληροφόρηση. Όσο καλύτερα πληροφορημένος είναι κανείς στην οικονομική διαδικασία, τόσο το καλύτερο γι αυτόν.
Με βάση αυτή την λογική, θα θέλαμε να προσφέρουμε κάποιες πληροφορίες στους αναγνώστες μας, αφ’ ενός, για να τους βοηθήσουμε να αντιληφθούν ορισμένα οικονομικά φαινόμενα και, αφ’ ετέρου, για να συνειδητοποιήσουν το αισχρό παιχνίδι το οποίο παίζεται εις βάρος τους και εις βάρος του ελληνικού λαού από αδίστακτους πολιτικούς, ιδιοκτήτες μέσων μαζικής ενημερώσεως και δημοσιογράφους.
Οι προαναφερόμενοι μάς λένε ότι η Ελλάδα έχει τον υψηλότερο πληθωρισμό στην Ευρώπη, είναι μία από τις ακριβότερες χώρες και κατέχει την δεύτερη θέση στην φτώχεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποια είναι η αλήθεια; Από τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκύπτει ότι η Ελλάδα είναι 7η σε πληθωρισμό, μεταξύ 27 χωρών, 12η σε ακρίβεια και 10η σε κατά κεφαλήν εισόδημα.
Ωστόσο, οι «νονοί» του λαού δεν μάς λένε ότι η Ελλάδα είναι πρώτη σε κατά κεφαλήν εξωτερικό χρέος, πρώτη σε απεργίες, πρώτη σε διαφθορά, πρώτη σε γραφειοκρατία. Και δεν μάς το λένε, διότι οι «πρωτιές» αυτές κοστίζουν ετησίως στον Νεοέλληνα περί τα 6.000 ευρώ κατά κεφαλήν και επιβαρύνουν περί το 25% το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων. Ασφαλώς δε, το κόστος αυτό επιβαρύνει και τιμές διαθέσεως και πωλήσεως των προϊόντων –γεγονός το οποίο διέλαθε της προσοχής «μεγάλων» τηλεοπτικών ρεπόρτερ. Διέλαθε επίσης της προσοχής τους και το πόσο επιβάρυναν την γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή οι περυσινές πυρκαϊές, στις οποίες ήλθαν να προστεθούν και αποκρουστικά φαινόμενα γραφειοκρατίας και διαφθοράς.
Της προσοχής των μεγάλων αυτών αστέρων διαφεύγει επίσης το γεγονός ότι η Ελλάδα, με 460 αυτοκίνητα ανά 1.000 κατοίκους, 90 κινητά τηλέφωνα ανά 100 κατοίκους και 35 κόττερα ανά 1.000 κατοίκους, έχει από τις υψηλότερες κατά κεφαλήν δαπάνες στην Ευρώπη σε καύσιμα και κινητή τηλεφωνία. Ευτυχώς, όμως, για την ώρα είναι ουραγός σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στο διαδίκτυο…
Μάς λένε, επίσης, οι μεγάλοι αναλυτές ότι η άνοδος της τιμής του πετρελαίου οφείλεται στην διεθνή κερδοσκοπία.
Οποία παραπληροφόρησις! Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου οφείλεται στα αυταρχικά καθεστώτα τα οποία κυβερνούν στις περισσότερες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες και τα οποία, με δεδομένη την άνοδο της παγκοσμίου ζητήσεως, αρνούνται να αυξήσουν την προσφορά. Εξ άλλου, μέσω των πετρελαϊκών εισοδημάτων τους, κάποια από τα καθεστώτα αυτά ενισχύουν υλικά την διεθνή τρομοκρατία, καλλιεργούν τον αντιαμερικανισμό και πληρώνουν αιμοσταγείς δικτάτορες στην Αφρική για να τους έχουν συμμάχους τους. Τα ίδια καθεστώτα, αισχρά και αδίστακτα όπως είναι, λόγω της υποτιμήσεως του δολλαρίου επένδυσαν κολοσσιαία ποσά σε ζωτικά για τους φτωχούς λαούς είδη διατροφής, όπως το ρύζι κατά κύριο λόγο, και σήμερα, από θέσεως ισχύος, απειλούν την Δύση με «διατροφική τρομοκρατία».
Πρόκειται για ένα πανάθλιο παιχνίδι, το οποίο μοναδικό στόχο έχει την υπονόμευση κάθε προσπάθειας καταπιεσμένων λαών να οδεύσουν προς την δημοκρατία, δημιουργώντας σιγά-σιγά τους σχετικούς δημοκρατικούς θεσμούς. Κάτι τέτοιο αποτελεί εφιαλτικό όνειρο για κάποιους μουλάδες και τους συνοδοιπόρους τους. Συνεπώς, πρέπει να το καταστρέψουν. Και αυτό κάνουν, εντείνοντας την πείνα στους ήδη πεινασμένους. Βεβαίως, σύμμαχοί τους σε αυτή την προσπάθεια είναι και ορισμένες δυτικές τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τα οποία είναι σαφές ότι, όπως θα έλεγε και ο Λένιν, πωλούν σκοινί σε αυτούς που θέλουν να τους κρεμάσουν.
Ας μην γελιόμαστε. Την υποχώρηση της δημοκρατίας και την εξαθλίωσή μας ονειρεύονται και οι εγχώριες «προοδευτικές δυνάμεις», με πρωτοπορία τους τα κουκουλοφόρα τάγματα ασφαλείας. Σύμμαχοί τους, αδίστακτοι μεγιστάνες των ΜΜΕ και οι ζάπλουτοι πραιτοριανοί τους. Κατά τα λοιπά, πάλι ακρίβυνε η κάππαρη και τί θα γίνουμε...
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 04/06/2008)