Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για τη μακροπρόθεσμη ικανότητα της Μόσχας να διατηρήσει το δύσκολα κερδισμένο έδαφος, πόσο μάλλον να διεκδικήσει νέα εδάφη προς τα δυτικά, καθώς ο στρατός του Κιέβου δυναμώνει μέρα με τη μέρα, υποστηριζόμενος από την τεράστια οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τη δυτική συμμαχία, η οποία στην Ουκρανία βρήκε την χρυσή ευκαιρία να πολεμήσει τη Ρωσία διά αντιπροσώπου. Ακόμη χειρότερα από την οπτική γωνία της Μόσχας, η εμπλοκή της στην Ουκρανία έχει επιφέρει μια άνευ προηγουμένου κινητοποίηση των χωρών του ΝΑΤΟ και βοήθησε να εξαπλωθεί η συνοχή και η αποφασιστικότητα του οργανισμού. Τέσσερα χρόνια αφότου ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κήρυξε το ΝΑΤΟ ως κλινικά νεκρό, η συμμαχία είναι πολύ ζωντανή και δραστήρια. Αυτό δεν θα είχε συμβεί χωρίς την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Η ουκρανική σύγκρουση όχι μόνο δεν εμποδίζει την επέκταση της συμμαχίας προς τα ανατολικά, αλλά έχει αποδυναμώσει τη διεθνή θέση της Ρωσίας ως μεγάλου παραγωγού ενέργειας και την έχει αποξενώσει από τις δυτικές χρηματοπιστωτικές αγορές καθώς προέκυψε μία αλλεπάλληλη σειρά εμπάργκο, ανώτατων ορίων τιμών και μέτρων απομόνωσης. Ένα σαφές σημάδι της αυξανόμενης αδυναμίας της Μόσχας αποτελεί το γεγονός ότι έχει αναγκαστεί να πωλεί το κύριο ενεργειακό προϊόν, το αργό πετρέλαιο Urals, με μεγάλη έκπτωση που σήμερα ανέρχεται σχεδόν στο 38%. Πέρυσι η Ρωσία αντιμετώπισε με επιτυχία τον αντίκτυπο των ενεργειακών κυρώσεων και των εξαγωγών φυσικού αερίου στην Ευρώπη και είχε οικονομικά κέρδη καθώς οι τιμές της ενέργειας έφτασαν σε ιστορικά υψηλά. Αλλά το 2023 θα είναι πολύ πιο σκληρό, με χαμηλότερες τιμές ενέργειας, υπερβολικά μεγάλες εκπτώσεις και συρρικνούμενη αγορά για τις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας.
Με τα έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο να αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, η μεγαλύτερη πρόκληση για τα σχέδια της Ρωσίας είναι ο συνδυασμός των όλο και πιο μεγάλων εκπτώσεων και της πτώσης των τιμών της ενέργειας. Με τη λέξη «έκπτωση» να συνοψίζει το βασικό αποτέλεσμα των κυρώσεων και να δείχνει τον δρόμο για την αναπόφευκτη αποδυνάμωση της οικονομίας της Ρωσίας. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα του πλήρους ενεργειακού της ρήγματος από τη Ρωσία, η οικονομία της Ευρώπης αποδυναμώνεται επίσης καθώς η ΕΕ αναγκάστηκε να αντικαταστήσει το φθηνό ρωσικό αέριο με ακριβές εισαγωγές LNG.
Ο απώτερος στόχος των ΗΠΑ να διαρρήξουν τους ενεργειακούς δεσμούς της Ευρώπης με τη Ρωσία - με το ολισθηρό επιχείρημα της «ενεργειακής ασφάλειας» - τελικά έγινε πραγματικότητα. Αλλά με την οικονομία της Γηραιάς Ηπείρου να είναι τώρα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ό,τι ένα χρόνο πριν, καθώς δίδει μια δύσκολη για να αντιμετωπίσει τόσο τις υψηλές τιμές όσο και τον πληθωρισμό που προκαλείται από την ενέργεια. Με μικρές ενδείξεις ότι ο πληθωρισμός θα μπορέσει να ελεγχθεί σύντομα. Συνεπώς, δεν φαίνεται να εξαφανίζονται σύντομα τα οικονομικά βάσανα της Ευρώπης, καθώς πληθαίνουν οι αμφιβολίες ως προς το κατά πόσον το περιώνυμο “Green Deal” μπορεί να λύσει τα ενεργειακά της προβλήματα διασφαλίζοντας ένα πιο σταθερό περιβάλλον τιμών.