Πρόκειται για ένα έργο, το οποίο επανέρχεται στο προσκήνιο πιεστικά σήμερα ενόψει και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει στο ηλεκτρικό δίκτυο των κατεχομένων. Ωστόσο, αυτή η κίνηση δεν μπορεί να προσεγγιστεί μεμονωμένα και να επικεντρωθεί στα προβλήματα ηλεκτροδότησης.
Υπάρχει η μεγάλη εικόνα, η οποία αφορά στρατηγικές επιδιώξεις της κατοχικής Τουρκίας στην Κύπρο και μόνο έτσι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Μετά το έργο του αιώνα, με την μεταφορά με υποθαλάσσιο αγωγό νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα, μια νέα παρόμοιου χαρακτήρα ενέργεια, προδήλως εντάσσεται στη στρατηγική πλήρους εξάρτησης.
Με την ηλεκτρική διασύνδεση, ενισχύεται ο "ομφάλιος λώρος" Τουρκίας και κατεχομένων και συνιστά ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της ενσωμάτωσης.
Η πρόθεση υλοποίησης αυτού του μεγάλου έργου χρονολογείται καθώς το 2016 υπογράφηκε συμφωνία της Τουρκίας με την αποσχιστική οντότητα για ηλεκτρική διασύνδεση.
Πρέπει να σημειωθεί πως όχι τυχαία τη συμφωνία εκ μέρους της Τουρκίας υπέγραψε ο γαμπρός του Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, ο οποίος τότε ήταν υπουργός Ενέργειας και για το ψευδοκράτος υπέγραψε ο Σουνάτ Ατούν ("υπουργός" Ενέργειας και οικονομίας του κατοχικού καθεστώτος).
Ο γαμπρός του Ερντογάν, είχε και εξακολουθεί να έχει συντονιστικό ρόλο στην κάθοδο τουρκικών κεφαλαίων στα κατεχόμενα και για τον διαμοιρασμό "δημόσιων" έργων, σε φίλους της οικογένειας του Τούρκου Προέδρου.
(πηγή: Philenews)