Τελευταίο επεισόδιο στον «πράσινο» αυτοκτονικό ιδεασμό της ΕΕ ήταν η χθεσινή απόφαση της Ευρωβουλής να εγκρίνει τις σαρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν στόχο να κάνουν ακόμη πιο φιλόδοξες τις ευρωπαϊκές πολιτικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ήδη μαντεύουμε τους επαίνους και τα διθυραμβικά σχόλια που θα (αυτο)εισπράξουν οι Ευρωβουλευτές – από κοινού με την Κομισιόν – για την τόλμη τους να θεσπίσουν ακόμη πιο φιλόδοξα μέτρα ώστε να μειωθούν οι εκπομπές κατά 62% από τα επίπεδα του 2005 μέχρι το 2030. Θυμίζουμε ότι ανάμεσα στα μέτρα αυτά ξεχωρίζουν η κατάργηση των δωρεάν αδειών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από το 2034, η συμπερίληψη των εκπομπών της ναυσιπλοΐας στο EU-ETS από το 2024 και, επίσης, η θέσπιση «δασμού άνθρακα» από το 2026 στις εισαγωγές χάλυβα, τσιμέντου, αλουμινίου, λιπασμάτων, ηλεκτρισμού και υδρογόνου.
Να θυμίσουμε, επίσης, ότι η Κομισιόν, μέσω της Στρατηγικής «Farm to Fork», έχει θέσει ως στόχο τη μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων στο μισό ως το 2030, την περικοπή στη χρήση λιπασμάτων κλπ., ενώ συζητά νέους κανόνες που θα αντιμετωπίζουν τις κτηνοτροφικές μονάδες κατά τρόπο ανάλογο με αυτές της βιομηχανίας (π.χ. αλουμίνιο, χημική βιομηχανία). Και όλα αυτά ενώ αναδεικνύεται όλο και απειλητικότερο το φάσμα της επισιτιστικής κρίσης!
Να θέσουμε, καταληκτικά, κάποια ερωτήματα:
- Πιστεύει η ΕΕ, ότι, με τα παραπάνω μέτρα, θα βοηθήσει τις επενδύσεις; Ορθά παραπονείται ότι η Ουάσιγκτον από τη μία ζητά την αλληλεγγύη της ενάντια στη Ρωσία και από την άλλη της κηρύττει «εμπορικό πόλεμο» μέσω του νόμου IRA, ενώ, ταυτόχρονα, ακόμη και μεμονωμένες Πολιτείες των ΗΠΑ έχουν εξαπολύσει σαφάρι προσέγγισης επενδύσεων από την Ευρώπη, που οδηγούν σε μαζική φυγή ολόκληρων βιομηχανικών μονάδων. Εμποδίζεται ή επιταχύνεται, με τον πράσινο «βολονταρισμό» των Βρυξελλών, η φυγή αυτή;
- Οι νέες ευρωπαϊκές στρατηγικές για τη γεωργία μπορούν να αποτρέψουν την καταστροφή της βιοποικιλότητας ή μήπως, με την καταστροφή του ευρωπαϊκού αγροτικού τομέα, θα σπρώξουν ολόκληρες μάζες του πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα; Και πώς θα αναπληρωθεί το διατροφικό κενό που θα προκύψει; Με την κατανάλωση …εντόμων (βλ. εδώ) και συνθετικού κρέατος (βλ. εδώ), μήπως, όπως κάποιοι «επαγγελματίες οικολόγοι» ήδη από παλιότερα προπαγάνδιζαν, απηχώντας δυστοπικά σενάρια;
- Αρχικά λόγω των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊό και, στη συνέχεια, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, η ΕΕ πληρώνει την ενέργεια που χρειάζεται σε αστρονομικά ύψη. Ξέρουμε ότι βασικό ρόλο στην αύξηση αυτή έπαιξε η ανεδαφικά πρόωρη στροφή στην πράσινη ανάπτυξη και η βίαιη απομάκρυνση από τον άνθρακα – και, ήδη (με πρώτη τη Γερμανία, από το περασμένο Σάββατο) και από τα πυρηνικά. Αν, με τον «δασμό άνθρακα» εισάγονται ενεργειακοί πόροι και ενδιάμεσα αγαθά με πράσινο «καπέλο», ενώ ήδη πληρώνουμε αυξημένο το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, πιστεύουμε ότι θα επιζήσει κάποια βιομηχανική δραστηριότητα εντός ευρωπαϊκού εδάφους; Το πιθανότερο είναι να …σαλπάρει για λιμάνια ξένα, μαζί με το τελευταίο καράβι που θα φύγει μακριά από την Ευρώπη, για να αποφύγει το EU-EUTS, το 2024!
Συμπερασματικά, η ΕΕ φιλοδοξεί να ράψει μόνη της και πολύ γρήγορα το πράσινο σάβανό της – και σίγουρα με …οικολογικά υλικά – για να σώσει την ψυχή της. Δεν ξέρουμε αν θα το καταφέρει, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι, στην προσπάθειά της αυτή, θα «πετύχει» κοινωνικές εκρήξεις και ανατροπές στα κράτη – μέλη της!