την ανάπτυξη ενεργειακών «νησιών» - συνδεδεμένων υπεράκτιων τοποθεσιών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας -αλλά και την εκκίνηση των πρώτων έργων για παραγωγή ανανεώσιμου υδρογόνου στη θάλασσα.
Σε προσχέδιο της κοινής δήλωσης της συνόδου κορυφής των υπουργών, το οποίο είδε το Reuters, γίνεται αναφορά στα σχέδια αυτά ως ένα μέσο τερματισμού της εξάρτησης της Ευρώπης από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα, μετά τη μείωση των προμηθειών φυσικού αερίου πέρυσι εκ μέρους της Μόσχας μετά την εισβολή της στην Ουκρανία.
«Σε απάντηση στην επιθετικότητα της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και τις προσπάθειες ενεργειακού εκβιασμού εις βάρος της Ευρώπης, θα επιταχύνουμε τις προσπάθειές μας να μειώσουμε την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων καθώς και την εξάρτηση από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων», αναφέρεται στο προσχέδιο.
Όπως σημειώνει το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο, η διακήρυξη θα μπορούσε να αλλάξει πριν την επίσημη ανακοίνωσή της στη σύνοδο κορυφής της ερχόμενης Δευτέρας, που διοργανώνουν διάφορες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με στόχο την προώθηση της πράσινης ενέργειας της Βόρειας Θάλασσας στην Οστάνδη του Βελγίου.
Υπουργοί από το Βέλγιο, τη Δανία, την Ιρλανδία και το Λουξεμβούργο πρόκειται επίσης να την υπογράψουν.Οι εννέα χώρες έχουν στόχο να φτάσει η συνολική υπεράκτια ισχύς στη Βόρεια Θάλασσα στα 120 GW έως το 2030 και να υπερδιπλασιαστεί στα 300 GW έως το 2050.
Οι ίδιες χώρες έχουν ήδη περίπου 30 GW εγκατεστημένης υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, σύμφωνα με τον ένωση της ευρωπαϊκής αιολικής βιομηχανίας WindEurope.Οι επιμέρους στόχοι των χωρών περιλαμβάνουν το σχέδιο του Ηνωμένου Βασιλείου να κατασκευάσει 50 GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έως το 2030, ενώ η Γερμανία έχει θέσει στόχο τα 26,4 GW, η Ολλανδία τα 21 GW και το Βέλγιο τα 6 GW.
Το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία και η Ολλανδία σχεδιάζουν επίσης να σχηματίσουν ένα σύμπλεγμα «ενεργειακών νησιών». Επίσης, η Γερμανία θα ξεκινήσει πιλοτικά έργα για την παραγωγή υδρογόνου σε υπεράκτιες εγκαταστάσεις με χρήση ΑΠΕ, σύμφωνα με το προσχέδιο.Οι εν λόγω χώρες σκοπεύουν επίσης να συνεργαστούν περισσότερο για να προστατεύσουν τα υπεράκτια ενεργειακά τους περιουσιακά στοιχεία από απειλές για την ασφάλεια και επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και να διασφαλίσουν ότι τα σχέδια για επέκταση της παραγωγής ενέργειας στη θάλασσα δεν βλάπτουν το θαλάσσιο περιβάλλον ή τις τοπικές κοινότητες.