Τα ποσά που ακούγονται είναι εξωφρενικά. Θυμηθήκαμε τον Μπιλ Γκέιτς που είχε υποστηρίξει, πριν από μερικά χρόνια, ότι το κόστος για να φτάσουμε στο net zero ήταν "πέρα από αστρονομικό"! Και είχε πει και κάτι άλλο: Ότι ο καλύτερος τρόπος δράσης, είναι να επενδύσουμε το πού χρήμα στη βασική έρευνα για την ανάπτυξη των πρωτοποριακών τεχνολογιών που απαιτούνται για την επίλυση του προβλήματος των υπέρμετρων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, κατά τις δεκαετίες που θα έλθουν τώρα. Σήμερα όμως έχει γυρίσει το δίσκο από την άλλη πλευρά και λέει ότι η απάντηση είναι να ρίξουμε μερικά τρισεκατομμύρια στο ίδιο το πρόβλημα και αν δεν έχει αποτέλεσμα στο τέλος, δεν βαριέσαι...
Πράγμα που σημαίνει ότι το να «θεοποιούμε» τα όσα υποστηρίζει ο εκάστοτε διάσημος, ή ειδήμων και να θεωρούμε θέσφατα από τα οποία δεν πρέπει να αποκλίνουμε με την καμία, δεν περιποιεί τιμή για τον καθένα μας. Διότι δεν είναι μόνο ο Γκέιτς που νομίζε πως επειδή έβαλε τον Steve Jobs, την IBM και τους υπόλοιπους ανταγωνιστές του να τρώνε τη σκόνη του, είχε και τη λύση για τα προβλήματα του πλανήτη, στο τσεπάκι.
Θυμηθείτε την Γκρέτα από την Στοκχόλμη, που έβλεπε τους μεγαλοσχήμονες αυτού του κόσμου, Προέδρους και Πρωθυπουργούς χωρών, Διοικητές Κεντρικών Τραπεζών, Πάπες, Ακαδημαϊκούς και Νομπελίστες, να την ακούν ενεοί να απαγγέλει, με χολερικό ύφος, “πομφόλυγες” για την καταστροφή της Γης και να σπεύδουν να αγοράσουν την βιογραφία ενός κοριτσιού που έκανε περιβαλλοντικές κρουαζιέρες με υπερσύγχρονα κότερα στον Ατλαντικό, μακρυά από τα προβλήματα της καθημερινότητας όσων άφηνε πίσω της, στην προκυμαία. Τη θυμηθήκατε; Θυμάστε τώρα ασφαλώς και το ότι αποδείχτηκε ότι πίσω από το προσωπείο της άτεγκτης ακτιβίστριας κρύβονταν επιμελώς και τα συμφέροντα της πυρηνικής ενέργειας; –ασχέτως αν η στήλη την θεωρεί απολύτως απαιραίτητη για να εκπληρωθούν οι κλιματικοί στόχοι για το 2050.
Οι περιπτώσεις Γκέιτς και Τούνμπεργκ, με τα κοινά τους και τις διαφορές τους, αποδεικνύουν ότι απαιτείται, εκτός από περισσότερα χρήματα, καλύτερος συντονισμός και οργάνωση, περισσότερη σύνεση και λιγότερη αυταρέσκεια. Η σοβαρότητα είναι αγαθό εν ανεπαρκεία στη σύγχρονη κοινωνία.
Σαν γενικό συμπέρασμα χρησιμοποιούμε τα πορίσματα πρόσφατων μελετών για την πρόοδο της πράσινης μετάβασης και τον αντίκτυπό της στην κλιματική αλλαγή που κατέδειξαν ότι δεν γίνονται αρκετά σε όλο τον κόσμο για να αποφευχθεί μια κλιματική κρίση. Άλλες χώρες δεν κινούνται αρκετά γρήγορα για να επιτύχουν τους παγκόσμιους στόχους για το περιβάλλον, ενώ οι χώρες χαμηλού εισοδήματος δεν διαθέτουν τους πόρους για να επιδιώξουν την πράσινη μετάβαση. Με συνθήματα και λόγια του αέρα, σε 30 χρόνια από σήμερα, θα βρεθούμε να κυνηγάμε ξανά, χίμαιρες!