Σύμφωνα μάλιστα με την τελευταία ενημέρωση από το COP 28, που πρόκειται να συνέλθει στο Αμπού Ντάμπι το Α δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου 2023 θα υπάρξει δεσμευτική συμφωνία για το μεθάνιο.
Βλέπουμε λοιπόν ότι με το υπάρχον οργανωτικό και ρυθμιστικό πλαίσιο υπάρχει πρόοδος, έστω και αργή, προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις με στόχο την μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχει δε ουδεμία αμφιβολία ότι η απαραίτητη σύγκλιση απόψεων μεταξύ κρατών και οργανισμών καθιστά το όλο εγχείρημα της ενεργειακής μετάβασης ιδιαίτερα απαιτητικό από οργανωτικής και επιστημονικής άποψης. Όμως αυτός δεν είναι λόγος να θέλουμε να προσθέσουμε έναν ακόμα ευρωπαϊκό η διεθνή οργανισμό στους τόσους που έχουμε, αρκετοί από τους οποίους μάλιστα, όπως λχ ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας ( ΙΕΑ), το International Atomic Energy Agency ( ΙΑΕΑ), η ο IRENA, η το Energy Community, η το World Energy Council ( WEC) η το International Energy Forum ( IEF) κλπ, έχουν να επιδείξουν πλούσιο και ιδιαίτερα χρήσιμο έργο σε διαχρονική βάση.
Το κάλεσμα για την ίδρυση ενός δήθεν ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ενέργειας, που σήμερα εισηγούνται ορισμένοι, δεν έχει απολύτως τίποτα το νέο να προσθέσει παρά μόνο να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο με φόρους και έξοδα τον καταχρεωμένο Ευρωπαίο καταναλωτή προσφέροντας παχυλούς μισθούς και επιδόματα σε μια επιλεγμένη κάστα ευρωκρατών (Eurocrats).Και ας μην μιλήσουμε καλύτερα για το ποσό «ανεξάρτητος» θα μπορούσε να είναι ένας τέτοιος οργανισμός αφού από την ίδρυση του θα είναι υποτελής στις διάφορες κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα που τις στηρίζουν. Ας συγκεντρωθούμε λοιπόν στους υπάρχοντες ευρωπαϊκούς και διεθνείς ενεργειακούς οργανισμούς και να απαιτήσουμε όπως διευρύνουν και αναβαθμίσουν το έργο τους με στόχο την επιτάχυνση των διεργασιών για την επίτευξη της πολυπόθητης ενεργειακής μετάβασης