Παρουσιάσθηκε σαν επίτευγμα από τους εμπνευστές της συμφωνίας των Πρεσπών, οι οποίοι είχαν ανάγκη να παρουσιάσουν κάτι απτό, που θα μπορούσαν να το «σερβίρουν» σαν εθνική επιτυχία. Διατυμπάνιζαν λοιπόν ότι αν δεν είχαν απογράψει οι Πρέσπες, θα βλέπαμε την Τουρκία να περιπολεί τον αέρα των Σκοπίων. Βεβαίως, για να φθάσουν στα Σκόπια τα τουρκικά μαχητικά θα έπρεπε να πετάξουν μέσω του δικού μας εναερίου χώρου ή μέσω Βουλγαρίας. Το αν θα τους άφηναν οι Βούλγαροι είναι πολύ συζητήσιμο, δεδομένου ότι έχουν τα θέματα τους με τα Σκόπια. Εμείς μάλλον δεν θα τους αφήναμε. Εκτός ίσως αν είχαμε καμμιά κυβέρνηση που δεν θα ήταν σε θέση να αντιληφθεί πόσο επιζήμια είναι η παροχή τέτοιων «διευκολύνσεων». Η ουσία του ερωτήματος είναι λοιπόν : Μέσω ποιας χώρας θα πετά η Ιταλική Αεροπορία για να φθάσει στα Σκόπια; Μέσω Αλβανίας φυσικά. Και η Ρώμη έχει προνομιακές σχέσεις με τα Τίρανα, παρ’ ότι στην Ελλάδα φαίνεται αυτό να μας διαφεύγει. Κάποιος γνώστης των γεωπολιτικών καταστάσεων θα έλεγε ότι διαπιστώνει εδώ μίαν ιταλική διείσδυση στα Βαλκάνια. Αυτή όμως η παράμετρος δεν υπάρχει στον δημόσιο διάλογο εν Ελλάδι. Όπως δεν υπάρχει ούτε η παράμετρος της ιταλικής εμπλοκής στην Λιβύη. Και να σημειωθεί ότι ιστορικά, πάντα, οι Ιταλοί είχαν βλέψεις και στα Βαλκάνια και στην Βόρειο Αφρική. Και επειδή τα συμφέροντα τους συμπίπτουν με τα της Τουρκίας, θα διακινδυνεύσουμε την πρόβλεψη, ότι δεν θα υπογράψουν συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την Ελλάδα. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως τα χάσουν το συμβόλαιο των νέων κορβεττών του Ναυτικού μας.