Οι συζητήσεις στα τηλεοπτικά πάνελ, μεταξύ των δημοσιογράφων και των εκπροσώπων των κομμάτων, περιστράφηκαν γύρω από το πλέγμα που δημιούργησαν οι συνθήκες της εκλογικής αναμέτρησης: τουτέστιν, η καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ, η συνταρακτική είσοδος στο κοινοβούλιο των “Σπαρτιατών”, και οι προοπτικές διακυβέρνησης της χώρας από την νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη υπό το φως της παντοδυναμίας που της χαρίζουν οι 158 βουλευτές της στην Βουλή.
Εμπεδώσαμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν πρόκειται να παραδώσει τα σκήπτρα του ΣΥΡΙΖΑ και ότι, σε αντίθεση με την πρακτική των «αστικών» κομμάτων, δεν παραιτείται, αλλά θέτει εαυτόν υπό την κρίση των μελών του κόμματος, στη λογική ότι στο, κάτω-κάτω της γραφής, δεν ήρθε και το τέλος αδελφέ από το -23 από την νικήτρια των εκλογών και ότι η ζωή συνεχίζεται σαν να μην τρέχει τίποτε!
Γίναμε μάρτυρες του μπαράζ κατηγοριών που εκτοξεύονταν ένθεν κακείθεν για το ποιος φέρει την κύρια ευθύνη για την είσοδο των “Σπαρτιατών”, πολιτικού τέκνου του έγκλειστου στις φυλακές, Ηλία Κασιδιάρη και για την θεσμική αποτυχία του συστήματος να εμποδίσει μια νέα εκδοχή της “Χρυσής Αυγής”, να αποκτήσει βήμα στην Βουλή των Ελλήνων.
Ακόμη, ρίξαμε φως στις δυνατότητες της νέας κυβέρνησης να υλοποιήσει καίριες μεταρρυθμίσεις, να ξαναπάρει πίσω την πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα και να αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων έως το τέλος της τετραετίας.
Και αποθέωσαμε τον θριαμβευτή, Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος «φέρνει» νέο άνεμο αποτελεσματικότητας στη δημόσια διοίκηση –αν και δίχως τα όπλα της αξιόλογησης και του εσωτερικού ελέγχου (ας όψεται το ΠΑΣΟΚ που δεν έστερξε τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες).
Θαυμάσια!
Για την ενέργεια δεν ακούσαμε, όμως, απολύτως τίποτε! Ενώ η συζήτηση περιστράφηκε αρκετές φορές –από τα στελέχη της συμπολίτευσης- στα επιτεύγματα της προηγούμενης κοινοβουλευτικής θητείας, παρά την τριπλή κρίση –κορονοϊός, ενεργειακή κρίση, εισβολή στην Ουκρανία- ουδείς διανοήθηκε να ψελλίσει μισή κουβέντα για τους στόχους της επόμενης τετραετίας στην ενέργεια, την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας, την αναβάθμιση και επέκταση του ηλεκτρικού δικτύου, για να μπορεί να απορροφήσει την στοχαστική παραγωγή των ΑΠΕ και, ασφαλώς, για το ποιο θα είναι το μέλλον των ερευνών υδρογονανθράκων στη χώρα.
Η μόνη διασύνδεση των καινοφανών πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα με τον τομέα της ενέργειας υπήρξαν οι δημοσιογραφικές διαρροές ότι για νέος Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προαλείφεται ο κ. Θεόδωρος Σκυλακάκης, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών αρμόδιος για τη Δημοσιονομική Πολιτική, υπεύθυνος για την διαχείριση του Ταμείου Ανάκαμψης, στην πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Μέχρις εκεί!
Aκόμη και αν η ιστορικών διαστάσεων επικράτηση της ΝΔ στις χθεσινές εκλογές θα μπορούσε να δικαιολογήσει σε ένα βαθμό αυτή την αβελτηρία, δεν παύει να προκαλεί εντύπωση ότι κανείς δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ρωτήσει ποιες θα είναι οι προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης σε αυτό τον κρίσιμο τομέα. Αυτό και αν αποτελεί πραγματικό παράδοξο, αν αναλογιστούμε τα όσα συμβαίνουν από το καλοκαίρι του 2021, με την εκτίναξη των τιμών του φυσικού αερίου, το άλμα των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας, τις επιδοτήσεις των τιμολογίων, και τον πόλεμο στην Ουκρανία που λίγο έλειψε να στείλει πολύ κόσμο, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, στο κολαστήριο της ενεργειακής φτώχειας.
Ούτε νύξη για το τί μέλλει γενέσθαι σε έναν τομέα που “κατηγορήθηκε” ότι πυροδότησε την τεράστια πληθωριστική ακρίβεια στα τρόφιμα και στα υγρά καύσιμα και ότι συνέβαλε ευθέως στην ανάσχεση των αναπτυξιακών ρυθμών της οικονομίας. Ούτε λέξη για τον τομέα που βαρύνει υπέρμετρα τον εθνικό προϋπολογισμό εξαιτίας των αθρόων εισαγωγών ενεργειακών πρώτων υλών και για του οποίου τη χάρη, η πρώτη κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, ανέλαβε πρωτοφανείς στα ελληνική πολιτικά χρονικά, πρωτοβουλίες, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, για να θωρακίσει τη χώρα και για να προστατεύσει τους καταναλωτές από τις συνέπειες της ακρίβειας. Ακόμη και οι πρώην Υπουργοί ΠΕΝ, Κωστής Χατζηδάκης και Κώστας Σκρέκας, παρασύρθηκαν από το όλο κλίμα και δεν αναφέρθηκαν ούτε ακροθιγώς στα θέματα του χαρτοφυλακίου που τους είχε ανατεθεί.
Την ίδια ώρα που στο κέντρο της Αθήνας και σε περιοχές της Αττικής οι οποίες γειτνιάζουν με το κέντρο της πρωτεύουσας, οι απροειδοποίητες διακοπές στην ηλεκτροδότηση δίνουν και παίρνουν, αποκαλύπτοντας την αδυναμία του δικτύου να ανταποκριθεί ακόμη και στις πλέον ήπιες συνθήκες ζήτησης. (Το energia.gr θα επανέλθει σύντομα στο θέμα).
Η εκκωφαντική σιωπή και η αδιαφορία για τα θέματα της ενέργειας που επιδείχτηκε στα χθεσινοβραδυνά τηλεοπτικά “παράθυρα”, μας πήγε δεκαετίες πίσω όταν η ΔΕΗ λειτουργούσε ως “φιλόπτωχο” ταμείο για να εξυπηρετήσει την κοινωνική πολιτική των κυβερνήσεων και έβαζε στον πάγο τα αναπτυξιακά σχέδιά της. Μόνον κάποιοι λίγοι, “περίεργοι”, ασχολούνταν τότε με την ενέργεια και οι πολίτες ζούσαν σε μια υπερχρεωμένη –όπως αποδείχτηκε- νιρβάνα!