το χρονοδιάγραμμα για πολλά έργα έχει ξεφύγει. Οι προγραμματιστές έχουν θέσει πιο αργούς ρυθμούς από τους αναμενόμενους στην εξασφάλιση αδειών κατασκευής και συμβάσεων εκχώρησης, και αυτό παρασύρει την αναμενόμενη ημερομηνία έναρξης λειτουργίας των μελλοντικών έργων. Η συμβουλευτική εταιρεία αναμένει τώρα περίπου 12 GW δυναμικότητας έως το 2030 (4 GW λιγότερα από την περσινή πρόβλεψη) και 39 GW έως το 2035 (9 GW λιγότερα).
"Η πλωτή αιολική ενέργεια υπόσχεται πολλά, αλλά η παράδοση είναι δύσκολη. Η ορατότητα της προσφοράς είναι επί του παρόντος περιορισμένη και η ρυθμιστική αβεβαιότητα είναι υψηλή στις βασικές αναδυόμενες πλωτές αγορές. Υπάρχουν πολλές χώρες των οποίων οι διαδικασίες δεν έχουν ακόμη δοκιμαστεί και ωριμάσει μέσω της αιολικής ενέργειας με σταθερό πυθμένα. Κατά συνέπεια, δεν αναμένουμε ότι η ανάπτυξη της πλωτής αιολικής ενέργειας θα κλιμακωθεί σημαντικά πριν από το 2030", δήλωσε ο διευθυντής ερευνών της TGS-4C Richard Aukland.
Εκτός από τις καθυστερήσεις, η δομή του κόστους της πλωτής αιολικής ενέργειας είναι πιθανό να παραμείνει υψηλότερη για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η TGS-4C έχει αναθεωρήσει τις προβλέψεις της για το μακροπρόθεσμο ισοσταθμισμένο κόστος ενέργειας (LCOE) και τις κεφαλαιουχικές δαπάνες για την ανάπτυξη της πλωτής αιολικής ενέργειας και εξακολουθεί να αναμένει ότι το κόστος θα μειωθεί, αλλά πιο αργά από ό,τι είχε προβλεφθεί προηγουμένως, λόγω της αύξησης του κόστους των προμηθειών και του κεφαλαίου. Η συμβουλευτική εταιρεία αναμένει τώρα ότι το LCOE της πλωτής αιολικής ενέργειας θα ανέλθει σε περίπου 90-110 δολάρια ανά MWh έως το 2030, δηλαδή περίπου διπλάσια από την τρέχουσα τιμή της χερσαίας ηλιακής ενέργειας. Αυτό θα μπορούσε τελικά να μειωθεί σε μόλις 55 δολάρια ανά MWh καθώς η τεχνολογία κλιμακώνεται, αλλά το χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη αυτής της εξοικονόμησης κόστους είναι 20 χρόνια μακριά.
Η πλειονότητα του παγκόσμιου υπεράκτιου αιολικού δυναμικού βρίσκεται σε βαθιά νερά, όπου θα απαιτηθεί το επιπλέον κόστος και η πολυπλοκότητα των πλωτών θεμελίων. Η μειωμένη δυναμική για την πλωτή αιολική ενέργεια θα έχει επιπτώσεις στα περιθώρια για τη διαθεσιμότητα πράσινης ενέργειας, ιδίως για τα έθνη με ισχυρό αιολικό δυναμικό σε βαθιά νερά στα παράκτια ύδατά τους. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Νορβηγία, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η δυτική ακτή των ΗΠΑ είναι όλες έτοιμες να αναπτύξουν την πλωτή αιολική ενέργεια σε κλίμακα τις επόμενες δεκαετίες, υπό την προϋπόθεση ότι τα οικονομικά του έργου και το ρυθμιστικό περιβάλλον θα ευθυγραμμιστούν.