το γεγονός πως η χώρα μας έγινε η πρώτη στην Ευρώπη, που θέσπισε νόμους για την διατήρηση της βιοποικιλότητας περιοχών (εδώ).
Αλήθεια τώρα;
Τολμά και μιλά για βιοποικιλότητα ο εξαιρετικά πλούσιος Di Caprio του οποίου η ταινία "Παραλία" στα Phi-Phi islands κατέστρεψε τη βιοποικιλότητά της εξαιτίας του υπερτουρισμού που προκλήθηκε από την ταινία και αναγκάσθηκε η Κυβέρνηση της Ταϊλάνδης να την κλείσει για 4 χρόνια (2018-2022). Άραγε ο κ. Di Caprio λαμβάνει ακόμη πνευματικά δικαιώματα από την ταινία που εμμέσως κατέστρεψε τη βιοποικιλότητα μίας πανέμορφης παραλίας; Γιατί ο κ. Di Caprio δεν παραδέχεται το κακό που προξένησε η ταινία του; Γιατί δεν λέει στον κόσμο ο κ.Di Caprio ότι η συγκεκριμένη παραλία την οποία ονόμασαν "παραλία Di Caprio" γι'αυτό καταστράφηκε η βιοποικιλότητά της, ότι στην Ταϊλάνδη υπάρχουν πάνω από 450 θαλάσσιες εξέδρες εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου! Γύρω από το Πουκέτ και τα Phi-Phi islands! Παρόλα αυτά, η βιοποικιλότητα της Παραλίας δεν καταστράφηκε από την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων – παρά τα τεράστια τσουνάμι της περιοχής – αλλά από τον υπερτουρισμό που δημιούργησε η ταινία του κ. Di Caprio. Τα γνωρίζουν αυτά οι δεκάδες χιλιάδες Έλληνες τουρίστες οι οποίοι έχουν επισκεφθεί τις περιοχές αυτές; Ή μήπως δεν θέλουν να τα ξέρουν;
Ο δε Moby, ο οποίος έγραψε την (ομολογουμένως εξαιρετική) μουσική της ταινίας και δηλώνει χριστιανο-οικολόγος (!) θα πρέπει να βαράει την κεφαλή του, όταν δεν θα εισπράττει το παραδάκι βεβαίως-βεβαίως από τα πνευματικά δικαιώματα. Καθώς είναι γνωστό ότι οικολογία και κλιματολαγνεία ισούται με πολύ χρήμα για τους οικολογούντες και υψηλούς φόρους και ακρίβεια για το πόπολο.
Ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία των χλιδάτων mainstream wannabe stars οι οποίοι πουλάνε ψευδοοικολογικές και κλιματολαγνικές αρλούμπες στο πράσινο πόπολο έχει πιάσει ταβάνι.
Ας κλείσει το άρθρο με τρεις επισημάνσεις:
1. Ο τουρισμός όπως φαίνεται δεν πάει όπως αναμενόταν. Πολλές αφίξεις, αλλά λίγα χρήματα. Καθώς η ΕΕ βρίσκεται ήδη σε πράσινη ύφεση (greencession) και ενώ είχε προηγηθεί ο πράσινος πληθωρισμός (greenflation), οι Ευρωπαίοι πολίτες αδυνατούν οικονομικά να ταξιδέψουν.
2. Έχουν ξεκινήσει δειλά-δειλά οι σκεπτικισμοί για τον κίνδυνο του υπερτουρισμού στην Ελλάδα (εδώ).
3. Έχουμε αναφέρει πολλάκις ότι όταν μία χώρα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε έναν εύθραυστο πυλώνα ανάπτυξης, τότε κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή με την Ολλανδική Ασθένεια. Η Ελλάδα πρέπει και οφείλει να αξιοποιήσει τους υδρογονάνθρακές της. Ακριβώς όπως πράττουν πολλές άλλες χώρες. Π.χ. πρόσφατα η Νορβηγία ανακοίνωσε 19 νέα εξορυκτικά έργα εξόρυξης υδρογονανθράκων αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ (εδώ). Οι Νορβηγοί δηλαδή δεν σέβονται το κλίμα και τον τουρισμό; Το Ισραήλ και η Κύπρος που προωθούν τάχιστα την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων τους, δεν σέβονται τον τουρισμό τους; Αστεία πράγματα. Τι συμβαίνει λοιπόν στην Ελλάδα; Ποιοι εντός Ελλάδας υψώνουν εμπόδια στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων; Γιατί ο νέος υπουργός Ενέργειας δεν τόλμησε να αναφέρει κατά τη διάρκεια παραλαβής ου υπουργείου ούτε μία λέξη για τους υδρογονάνθρακες; Αντιθέτως, και αυτό είναι εξωφρενικό, έθεσε ως στρατηγικό του στόχο την διαχείριση της ενεργειακής φτώχειας! Αν είναι δυνατόν! Καταρχάς, είναι απαράδεκτο να θεωρεί ως εκ των ουκ άνευ το γεγονός ότι θα υπάρξει φτώχεια και απλώς αρκείται στη διαχείρισή της. Είναι ξεκάθαρο: διαχείριση φτώχειας γινόταν μόνο στη Σοβιετία. Ο Στάλιν θα κάνει πάρτι στον τάφο του. Επιπλέον, αντί να δώσει οράματα ανάπτυξης, που μόνο οι υδρογονάνθρακες μπορούν να φέρουν, ομίλησε πάλι περί των κρατικοδίαιτων ΑΠΕ. Ο κόσμος δεν ζει με market pass και energy pass. Αυτά είναι απαράδεκτα σοβιετικά αφηγήματα. Ο κόσμος ζει με χρήμα. Και δεν το έχει. Αντιθέτως η πράσινη ακρίβεια τον έχει μαραζώσει.
*Ο Σωτήρης Καμενόπουλος είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης.