Μεταξύ των διαφορών υπάρχουν ήπια μέτρα πολιτικής και μετά ισχυρά. Στα πρώτα ανήκουν ο τερματισμός της παρανόμου δραστηριότητος του Τουρκικού πρακτορείου της Κομοτηνής επ‘ απειλή κλεισίματος του στην επομένη επέμβαση του σε αρχαιρεσίες της χώρας μας (δημοτικές κι αυτοδιοικητικές εκλογές). Οι Μουσουλμάνοι είναι Έλληνες πολίτες.
Η διακοπή των μεταναστευτικών ροών στο Αιγαίον και στον ποταμό Έβρο, όπου βεβαίως θα αποπερατωθή ο φράκτης καθ’ όλον το μήκος της συνοριακής γραμμής με την Τουρκία και εν μέρει με την Βουλγαρία, είναι αυτονόητος για καλές σχέσεις μεταξύ των γειτονικών χωρών. Το να καταγγέλλει την Ελλάδα ο αδίστακτος Ερντογάν ότι «πνίγει» παιδιά στο Αιγαίον που ο ίδιος αποστέλλει με σαπιόβαρκες είναι αυτόχρημα αντιφατικό και συνεπώς γελοίο. Ωστόσο, καλό θα ήταν να μετριάσει το υποκριτικό του ενδιαφέρον για τους Σύρους οικονομικούς πρόσφυγές που τους οδηγεί στον θάνατο. Υπάρχει και το διεθνές δικαστήριο εγκληματιών πολέμου όπως της Συρίας.
Περαιτέρω, υφίσταται η παραβίαση της Αγια-Σοφιάς, που θα ήταν καλύτερα να επανέλθη στην προτέρα της κατάσταση ως μνημείο της ανθρωπότητος, διακηρυγμένο υπό της ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ -διαφορετικά η Ελλάς θα εφαρμόσει αντίμετρα. Υπάρχουν.
Στα δυνατά ζητήματα που χωρίζουν τις δύο χώρες είναι πρώτα η παραβίαση από την Τουρκία της συνθήκης της Λωζάννης. Η καταστροφή του Ελληνισμού στην Ίμβρο και την Τένεδο από την διαχρονική πολιτική της Τουρκίας πρέπει να σταματήσει – ποτέ δεν είναι αργά.
Οι παραβιάσεις των Ελληνικών χωρικών υδάτων 6 μιλίων από τους Τούρκους λιμενικούς και τους ψαράδες είναι απαράδεκτες κι αν δεν τερματισθούν, το Αιγαίον δεν πρόκειται να ησυχάσει. Αυτονοήτως οι πτήσεις της Τουρκικής αεροπορίας με επανδρωμένα και μη αεροσκάφη που παραβιάζουν τον Ελληνικό εναέριο χώρο 10 μιλίων είναι απαράδεκτες για κάθε κυβέρνηση που προστατεύει την εθνική κυριαρχία της χώρας της. Διαφορετικά θα ζητηθούν κυρώσεις εις βάρος του Ερντογάν, προσωπικώς και της οικογενείας του. Έχουμε «ράμματα για την γούνα τους» , αλλά υπάρχουν κι οι καταρρίψεις, πέραν των ανασχέσεων.
Το θεώρημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» είναι ανιστόρητο και καταγέλαστο παγκοσμίως. Πατρίδα των Τούρκων είναι τα Ασιατικά υψίπεδα - ούτε καν τα παράλια της Ιωνίας. Αλλά, όταν ερεθίζει ο Ερντογάν τα αρπακτικά ένστικτα του Τουρκικού όχλου με παραμύθια ότι «θα έρθει ένα βράδυ», καλόν είναι να του θυμίσουμε ότι χωρικά ύδατα της Τουρκίας είναι 3 μίλια στο Αιγαίον όπως ιδία όρισε στην συνθήκη της Λωζάννης. Υπάρχουν κι άλλα νησαία εδάφη που κατέχει πέραν των 3 μιλίων, όπως απέδειξε ο άρτι εκλεγείς βουλευτής καθ. Άγγελος Συρίγος, προς μεγάλη στενοχωρία του ΕΛΙΑΜΕΠ. Η μετονομασία των Στενών σε Τουρκικά είναι υπόθεση διεθνής και πάντως οι ναυτικοί χάρτες δεν αλλάζουν. Ο εξοπλισμός των Ελληνικών νήσων είναι μέτρον προνοίας απέναντι στις απειλές του Ερντογάν. Μπορεί να εμπλουτισθή με επιθετικούς πυραύλους αν ο Ερντογάν συνεχίζει το χαβά «αποστρατικοποίησης».
Τελικώς ερχόμεθα στο Κυπριακόν. Ξέρει ο Ερντογάν ότι, αν δεν λύσει το πρόβλημα αυτό, που είναι εισβολής και κατοχής, πότε δεν πρόκειται ν’ αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του Ελληνισμού προς την Τουρκία. Πάντα θα υπάρχει η υποψία ότι υπογράφει συμφωνίες για να τις παραβιάζει εν συνεχεία, όπως ο Χίτλερ.
Μία ρεαλιστική και δικαία λύσις του Κυπριακού αρχίζει από την απόδοση της Αμμοχώστου στους Κυπρίους και τελειώνει στην αποχώρηση του Τουρκικών στρατευμάτων απ’ τα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, πριν ή καταστούν όμηροί της.
Μικρά πιθανότης υπάρχει ν’ αποδεχθή ο Ερντογάν τις αξιώσεις αυτές της Ελληνικής κυβερνήσεως. Ας τις απορρίψει. Αλλά τότε θα είναι υπόλογος ενώπιον των άλλων κυβερνήσεων για το ναυάγιο της συναντήσεως. Μην λησμονεί ο Τούρκος πρόεδρος ότι ενώ αυτός απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του ημίσεως του Τουρκικού «έθνους», η πλειοψηφία τους Ελληνικού λαού υπερψήφισε δύο φορές μέσα στους τελευταίους μήνες το πατριωτικό μέτωπο και καταδίκασε τον ενδοτισμό της… κεντροαριστερής. Ο Κυριάκος είναι προσφιλής στην Δύση ενώ ο Ταγήπ «κόκκινο πανί».