Εκτός από τα τρόφιμα αυξήσεις καταγράφονται σε πολλά άλλα προϊόντα και υπηρεσίες όπως ένδυσης, υπόδησης, φαρμακευτικά, ακτοπλοϊκά εισιτήρια κ.λπ. οφειλόμενες σε μεγάλο βαθμό στον «πληθωρισμό απληστίας» όπως ανέφερε πριν λίγες ημέρες το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, ή «στα υψηλά επιχειρηματικά κέρδη τα οποία αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ του πληθωρισμού που παρατηρείται στην ευρωζώνη», όπως μας πληροφορεί το ΔΝΤ σε πρόσφατη έκθεση του.
Έχει ενδιαφέρον η επισήμανση ότι πολλές από τις επιχειρήσεις που αναμφισβήτητα επλήγησαν από την ενεργειακή κρίση και υποχρεωτικά αύξησαν τις τιμές τους για να ανταποκριθούν στο υψηλό κόστος και να αποφύγουν την μείωση των κερδών τους, εξακολουθούν και διατηρούν σε υψηλά επίπεδα τις τιμές των προϊόντων τους παρά το γεγονός ότι έχουν μειωθεί δραστικά οι τιμές της ενέργειας. Και ας μην ξεχνάμε ότι για να αποφευχθούν τα χειρότερα το περασμένο έτος, όταν παρατηρήθηκαν τεράστιες αυξήσεις στις χονδρικές τιμές ενέργειας, όλες σχεδόν οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιδότησαν αγρίως τις λιανικές τιμές ενέργειας (retail prices) ακριβώς για να μην εκτοξευθεί ο πληθωρισμός και για να μην στερηθεί ο μέσος καταναλωτής την πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες ενέργειας (ηλεκτρικό, φυσικό αέριο, βενζίνες). Έχει υπολογισθεί ότι η Ευρωζώνη επιβαρύνθηκε συνολικά στο 3,3% του ΑΕΠ της.
Άλλωστε φαίνεται και από τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ ότι η επιβράδυνση του πληθωρισμού τον Ιούνιο στο 1,8% οφείλεται κυρίως στη σημαντική πτώση των τιμών ενέργειας. Φυσικό Αέριο στο -54% το τελευταίο 12μηνο, Ηλεκτρισμός στο- 21%, Πετρέλαιο Θέρμανσης στο - 20,7% και -21% στα καύσιμα γενικότερα. Παρ´όλες αυτές τις σημαντικές μειώσεις στην ενέργεια ο Γενικός Δείκτης Τιμών Καταναλωτού για τον Ιούνιο σημείωσε άνοδο 0,6% σε μηνιαία βάση, όπως σταθερή άνοδος στον ΔΤΚ καταγράφεται και για όλο το Α εξάμηνο του τρέχοντος έτους, περίοδος κατά την οποία οι τιμές ήσαν σε συνεχή αποκλιμάκωση.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι στην παρούσα φάση έντονου ανόδου του πληθωρισμού δεν φταίνε οι τιμές της ενέργειας, ο μέχρι σήμερα συνήθης ύποπτος και ο μεγάλος ένοχος στα μάτια της κοινής γνώμης. Απεναντίας, εταιρείες και κυβερνήσεις κατά την διάρκεια της τελευταίας μεγάλης ενεργειακής κρίσης (Ιούλιος 2021 - Δεκέμβριος 2022) έδειξαν ότι είχαν την θέληση και τον τρόπο να τιθασεύσουν το άρμα των υψηλών τιμών και, έστω με ευρύτατες επιδοτήσεις, να προστατεύσουν το καταναλωτή. Κάτι ανάλογο δεν βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα με αποτέλεσμα ο καταναλωτής να είναι έρμαιο στην απληστία των αγορών.