στις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, ως μόνο τρόπο για να διασωθεί ο πλανήτης, άλλα, πιο πιεστικά θέματα ανακύπτουν στην ατζέντα της πολιτικής που υποχρεώνουν κυβερνήσεις και ειδήμονες να προστρέχουν στις “δοκιμασμένες” λύσεις του παρελθόντος. Η μία μετά την άλλη, οι χώρες της ΕΕ, και το Ηνωμένο Βασίλειο, προσθέτουν, ξανά, στο μενού των πολιτικών τους τους έως πρότινος δαιμονοποιημένους υδρογονάνθρακες, και προτάσσουν την ενεργειακή τους ασφάλεια πάνω από τους στόχους του “Fit for 55”, για τους οποίους υπήρξαν εξαρχής αντιδράσεις ιδίως από τη βιομηχανία και τις μεταφορές που ισχυρίζονταν ότι διαταράσσει τις ισορροπίες της αγοράς με κίνδυνο για την ανάπτυξη, τον ανταγωνισμό και την δίκαιη κατανομή των προσπαθειών και των βαρών στην κοινωνία.
*Ολόκληρο το κείμενο στη στήλη Σχόλιο εδώ