Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών κάνει αντίστοιχα δεκτή την κοινή παρέμβαση της ΕΒΙΚΕΝ και της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ, υιοθετώντας πλήρως τα νομικά επιχειρήματα που προβλήθηκαν με την παρέμβαση και το υπόμνημα.
Η απόφαση αφορά στην περίφημη υπόθεση του μεταβατικού τέλους διανομής, που καθορίστηκε με νομοθετική ρύθμιση το 2015. Σύμφωνα με τον "μνημονιακό” νόμο, το προσωρινό τέλος διανομής καθορίστηκε οριζόντια στα 4 ευρώ η μεγαβατώρα για χρονικό διάστημα 16 μηνών, προκαλώντας την αντίδραση της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ), η οποία και πρωτοστάτησε στην προσπάθεια να ακυρωθεί ο νόμος και να επιστραφούν οι χρεώσεις που επιβλήθηκαν στους καταναλωτές, θεωρώντας ότι αυτές επιβλήθηκαν κατά παράβαση των κοινοτικών κανόνων.
Έκτοτε η ΕΒΙΚΕΝ έχει δικαιωθεί τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με δεδομένο ότι η υπόθεση έφτασε μέχρι την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία και γνωμοδότησε υπέρ των θέσεων της βιομηχανίας. Η ΕΒΙΚΕΝ υποστήριξε, άποψη που δικαιώθηκε από τη ΡΑΕ, αλλά και την Ε.Ε. ότι η αύξηση που επιβλήθηκε στα τέλη διανομής δεν αντικατόπτριζε το κόστος του εκάστοτε διαχειριστή, συνιστούσε δυσανάλογη επιβάρυνση για ορισμένες κατηγορίες χρηστών του δικτύου ενώ τα τέλη διανομής θα έπρεπε να οριστούν από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και όχι νομοθετικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αποκλίσεις που διαπιστώθηκαν, ξεπερνούσαν το 100% για τη συντριπτική πλειοψηφία των ενεργοβόρων βιομηχανικών επιχειρήσεων.
Ενδεικτικό της σημασίας της υπόθεσης τέλος είναι το γεγονός ότι για την υπόθεση κλήθηκε να γνωμοδοτήσει με αλλεπάλληλες επιστολές της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ειδικότερα η Γενική Διεύθυνση Ενέργειας. Σε όλες τις περιπτώσεις η ΕΕ τάχθηκε υπέρ των θέσεων της ΕΒΙΚΕΝ.
*Από capital.gr