Έχει πολλούς λόγους να θέλει ο Ερντογάν μία συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο που δεν του παρέχεται. Δεν είναι μόνο η αγορά και η αναβάθμιση των 200 περίπου μαχητικών F-16 που καθυστερεί και δεν υπογράφεται από το Αμερικανικό κογκρέσο (παρά την υπόσχεση του Μπάϊντεν).Είναι κυρίως η σχέση της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες που έχει μεταβληθεί τελευταίως.
Από «πολύτιμος σύμμαχος» των ΗΠΑ , η Τουρκία έχει απομακρυνθεί κατά τρόπον ορατό, ακόμη και για αμβλύωπες , από την δυτική συμμαχία και παρεμβάλλει εμπόδια στην κοινή στρατηγική όπως η μη εισέτι επικύρωση της συμφωνίας εντάξεως της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ , η προμήθεια του Ρωσσικού αντιβαλλιστικού όπλου S-400 που αποτελεί απειλή για τις χώρες του ΝΑΤΟ και την Αμερική , η ανάπτυξη στενών εμπορικών και στρατηγικών σχέσεων με την κομμουνιστική Κίνα , παράδειγμα η κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην ανατολική Θράκη .
Η παραβίαση των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων Ουιγήρων υπό της Κίνας και βεβαίως η εισβολή και κατοχή του Θιβέτ υπό του Κινεζικού στρατού και της Συρίας και της βορείου Κύπρου υπό του Τουρκικού , αποτελούν μόνιμες αιτιάσεις των προστατών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Ηνωμένα ΄Εθνη.
Στα πρόσφατα διαπιστευτήρια του νέου Κυπρίου πρεσβευτή στην Ουάσικτον , ο πρόεδρος Μπάϊντεν εδήλωσε ότι δεν θα παύσει να εργάζεται δια την ενοποίηση της νήσου επί τη βάσει των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας δια μίαν δικοινοτική-διζωνική ομοσπονδία στην Κύπρον. Ήλθε τώρα και η κλοπή του Ουκρανικού άνθρακος υπό της Ρωσσίας. Πώς να γίνη δεκτός ως συνεργός ο Ερντογάν από τον Αμερικανό πρόεδρο;
Γιατί τα γράφομε όλα αυτά; Για να ενθαρρύνομε τον Έλληνα πρωθυπουργό , μεταβαίνοντα σε συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο , να μην υποχωρήσει σε θέματα εθνικής κυριαρχίας όπως για τον αμυντικό εξοπλισμό των Ελληνίδων νήσων και τα Ελληνικά δικαιώματα της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίον πέλαγος.
Η θέσις της Ελλάδος είναι ισχυρά νομικώς και πολιτικώς υποστηριζομένη από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και την Αμερική. Αντιθέτως , οι Τουρκικές αξιώσεις νομικώς ασθενείς και πολιτικώς αποδυναμωμένες. Επίσης , η Τουρκική οικονομία δεν παρέχει περιθώρια στον Ερντογάν για νέους τυχοδιωκτισμούς. ΄Εχει ανάγκη μεγάλη της Αμερικανικής συγκαταθέσεως στην βοήθεια της Παγκοσμίου Τραπέζης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου , για την διάσωση της Τουρκικής λίρας , που συνεχίζει την κατολίσθηση της.
Πάνω απ’ όλα ηθικώς, ο ΄Ερντογάν είναι υπόλογος ως κλεπταποδόχος του Ουκρανικού υπογείου πλούτου και παραβάτης των κυρώσεων κατά της Ρωσσίας.