με αποτέλεσμα την γέννηση τρομοκρατικών οργανώσεων όπως η Αλ Φατάχ , η Χαμάς κι η Χετζμπολάχ που εκφράζουν ακριβώς το μίσος για την χαμένη πατρίδα και την έλλειψη ελπίδος για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών του Παλαιστινιακού λαού. Μία νέα γενεά μαχητών θα ανδρωθή από τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων στα νότια της Γάζας και η στρατολόγηση της δεν θ’ αργήσει, με νέα προβλήματα αμύνης του Ισραήλ.
Βέβαια, η αιφνιδιαστική κι αιματηρή επίθεση της Χαμάς προ εβδομάδος στο ανατολικό Ισραήλ, προκάλεσε ένα οξύ πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση του Βενιαμίν Νετανιάχου ο οποίος πρέπει τώρα να διασκεδάσει τις επικρίσεις για την ολιγωρία του να προλάβει την επίθεση της Χαμάς. Αλλά η πολιτική του σωτηρία δεν πρέπει να γίνη αιτία μιας αιματηρής εισβολής που στερείται πολιτικής αξίας. Ακόμη και εάν εξοντωθούν όλοι οι διεστραμμένοι μαχητές της Χαμάς, η παραγωγή του μίσους θα γεννήσει νέους.Μία λογική λύσις θα ήταν η παραίτηση του Νετανιάχου και η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Γκάνζ με αναστολή της ανθρωπιστικής καταστροφής στην Γάζα.
Το Ισραήλ θα εξεμεταλλεύετο έτσι την μετριοπάθεια και την υποστήριξη του από όλες τις δημοκρατικές χώρες και θα σιγούσε τις εξτρεμιστικές φωνές στον Αραβικό κόσμο και του ιερατείου στο Ιράν. ΄Εναντι των όσων οδυνηρών που υπέστη, ο Ισραηλινός λαός θα έδειχνε μεγαλείο και υπέρβαση της εκδίκηση.Οι αντίθετες φωνές θα χαμήλωναν σιγά-σιγά, μετά τον πρώτο θυμό και τη θλίψη για την απώλεια 1.500 Ισραηλινών αλλά η θυσία των δεν θα πήγαινε εις μάτην και κυρίως δεν θα αύξανε τον αριθμό των θυμάτων τώρα και στο μέλλον.
Εν τούτοις, η επίλυση του Παλαιστινιακού προβλήματος δεν μπορεί να είναι άλλη από πολιτική και η αυτοσυγκράτηση του Ισραήλ θα μπορούσε να την διευκολύνει. Η Αμερική και η Σαουδική Αραβία θα μπορούσαν, αντί να δαπανούν χρήματα που καταλήγουν στα χέρια τρομοκρατών, ν’αναλάβουν το έργο της ανασυγκροτήσεως της Γάζας ως πρώτο βήμα της συμφιλιώσεως των δύο Παλαιστινιακών οντοτήτων και με την βοήθεια μετριοπαθών πολιτικών στο Ισραήλ, να επιδιώξουν την σύσταση ενός δημοκρατικού Παλαιστινιακού κράτους.
Οι σφαγές των Ελλήνων υπό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, όταν ξέσπασε η Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (ΜΕΕ) του 1821 στη Χίο, στη Μικρά Ασία , στα Ψαρά κι εν συνεχεία στη Κάσο και στην Σαμοθράκη, αφύπνισαν την κοινή γνώμη της Ευρώπης και της Αμερικής υπέρ των επαναστατών και ακύρωσαν την συμφωνία του Λάϊμπαχ (Λουμπλιάνας) που προνοούσε για την ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το ηθικό πλεονέκτημα των καταπιεζομένων Ελλήνων τελικώς υπήρξε ισχυρότερο της Τουρκικής υπεροπλίας κι η Οθωμανική αυτοκρατορία διελύθη εις διάστημα εκατόν ετών από της ΜΕΕ. Το καταργηθέν χαλιφάτο ελευθέρωσε όλη την Μέση Ανατολή και απέβη ακόμη και υπέρ του Τουρκικού λαού που είδε καλύτερες ημέρες με πολιτική παρά σουλτανική διακυβέρνηση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η βία και οι σφαγές αμάχων πλήττει τους δράστες της. Από την εποχή της σφαγής των Μηλίων η β η δ ό ν από τους Αθηναίους, που εσήμανε το τέλος της ηγεμονίας των, μέχρις την νύκτα του Αγίου Βαρθολομαίου που απεμάκρυνε τους Ουγενότους απ’ την Γαλλία και τον διωγμό των Εβραίων από τη Γερμανία, που αφύπνισε τον Αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούσβελτ για τον Ναζιστικό εφιάλτη,οι γενοκτονίες είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια ισχύος για τους γενοκτόνους και τους φανατικούς.
Σήμερα, το Ισραήλ συγκεντρώνει την συμπάθεια όλων των λαών που μπορούν να εκφρασθούν δημοκρατικά για τις φρικτές θηριωδίες των μαχητών της Χαμάς στα Κιμπούτς του ανατολικού Ισραήλ. Μην την χάσει για την ικανοποίηση του αισθήματος εκδικήσεως, όσον και αν είναι δικαιολογημένο. Η ηθική υπεροχή είναι υπερτέρα της πολεμικής και θα καταστήσει όλους τους σκεπτομένους πολίτες οπαδούς και αδελφούς των Ισραηλιτών, όπως ακριβώς ο προφητικός στίχος του ΄Αγγλου ποιητού Σέλλεϋ (*) «είμαστε όλοι Έλληνες» επεκράτησε, τελικώς, των δυναστών στην επαναστατημένη Ελλάδα.
(*) Ο Άγγλος ρομαντικός ποιητής Πέρσυ Μπύς Shelley (1782-1826) ήταν φίλος του Λόρδου Μπάϋρον και του Αλεξάνδρου Μαυρωκορδάτου, που του αφιέρωσε το ποίημα «Ελλάς», στην Πίζα της Ιταλίας.