πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας και άρα θα σωθεί η υφήλιος από βέβαιη οικολογική καταστροφή.
Αγνοώντας φυσικά ότι η ΕΕ είναι υπεύθυνη μόνο για το 7.5% των παγκόσμιων εκπομπών CO2, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος και οι μεγάλοι ρυπαντές, ιδίως Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία, δηλαδή οι BRICS και μερικά ακόμα κράτη, δεν συζητούν καν την υιοθέτηση τέτοιων παράλογων στόχων. Αφού κάτι τέτοιο θα υπονόμευε για τα καλά την οικονομία τους που βασίζεται στην παραγωγή και χρήση φθηνής ενέργειας. Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος γιατί τα προϊόντα που παράγονται σε αυτές τις χώρες είναι ανταγωνιστικά σε κόστος και έχουν κατακλύσει την παγκόσμιο αγορά.
Αντίθετα η Ευρώπη με την αυθαίρετη και αγόγγυστη, από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, υιοθέτηση ουτοπικών στόχων- μετά από περισπούδαστες εισηγήσεις της βυζαντινού τύπου γραφειοκρατίας της Κομισιόν- έχει διαμορφώσει μια καθαρά αντί βιομηχανική και αντί επιχειρηματική πολιτική (πως αλλιώς να εξηγήσουμε την διοικητικά οριζόμενη αύξηση του κόστους εκπομπών CO2 που κινδυνεύει να φθάσει τα € 100 τον τόνο) υπονομεύοντας με τα δικά της χέρια την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Ήδη σοβαροί εκπρόσωποι της βιομηχανίας (εδώ) δηλώνουν ξεκάθαρα ότι η ακολουθούμενη πολιτική της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης» είναι τελείως αδιέξοδη και οδηγεί τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες στο κλείσιμο ή στην μετανάστευση με ότι αυτό σημαίνει για την απασχόληση και τις επενδύσεις.
Δυστυχώς με την απόλυτο στοχοπροσήλωση της ΕΕ στην πράσινη μετάβαση καταρρέει και ο άλλος μεγάλος στόχος-όραμα των Ευρωπαίων τεχνοκρατών που προέβλεπε ότι παράλληλα με την πράσινη ενέργεια θα υπήρχε μεγάλη ανάπτυξη και άνθηση της ευρωπαϊκής τεχνολογίας και προϊόντων ΑΠΕ που θα εξήγαγε η ΕΕ στον υπόλοιπο κόσμο δημιουργώντας πλούτο και τεχνογνωσία στις χώρες μέλη. Μόνο που και αυτός ο μύθος κατέρρευσε πλήρως αφού εδώ και 10 χρόνια έχουμε κατακλυστεί από φθηνά Κινεζικά φωτοβολταϊκά και όχι μόνο. Τώρα το ίδιο μέλλει να συμβεί με τα ηλεκτρικά οχήματα παρά τις απειλές και λεονταρισμούς των Βρυξελλών και της κας Φον Ντερ Λάιεν ότι θα ξεκινήσει έρευνα εις βάρος των πρακτικών που ακολουθεί το Πεκίνο. Κάτι τέτοιο πήγε να γίνει το 2012/2013 αλλά τότε υποχώρησε άτακτα η Κομισιόν γιατί χωρίς φθηνά φωτοβολταϊκά δεν μπορούσε να προχωρήσει η «πράσινη μετάβαση».
Όπως πολύ εύστοχα έχει εδώ και πολύ καιρό έχει επισημάνει ο Δρ.Σωτήρης Καμενόπουλος (εδώ) στην Δύση, και ιδιαίτερα στην ΕΕ, διαπιστώνεται η επιμονή στην άρον-άρον, και άνευ στρατηγικού σχεδίου, πράσινης μετάβασης η οποία ουσιαστικά λειτουργεί προς όφελος της Κίνας. Η Δύση έχει βάλει κυριολεκτικά το κάρο μπροστά από το άλογο. Πως, άραγε, θα προχωρήσει η πράσινη μετάβαση χωρίς τις πρώτες ύλες. Μελέτη του ΙΕΑ δεν αφήνει πολλά περιθώρια για το τι πρόκειται να συμβεί τα επόμενα χρόνια: μια τεράστια γεωγραφική μετατόπιση της Δύναμης από την Δύση προς την Ανατολή με αιτία τα κρίσιμα ορυκτά των ΑΠΕ τα οποία ελέγχει πλήρως η Κίνα, αλλά και άλλες χώρες εκτός Δύσης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ορυκτά τα οποία είναι χρήσιμα στην ενεργειακή μετάβαση βρίσκονται συγκεντρωμένα σε περιοχές «δύσβατες» για τη Δύση. Με αυτό τον τρόπο η Δύση, και ιδίως η ΕΕ, αυτοκτονεί οικονομικά και γεωπολιτικά!