Μάλιστα, στην περιοχή της Χειμάρρας η μειονοτική οργάνωση «Ομόνοια» αναφέρει, σε ανακοίνωσή της, ότι απολύθηκαν απογραφείς επειδή στην σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα κατεγράφη «υπερβολικός αριθμός ελληνικής καταγωγής πολιτών»! Στις καταγγελίες της η «Ομόνοια» προσθέτει ακόμα ότι στο ερωτηματολόγιο δεν συμπεριλαμβάνονται ερωτήματα σχετικά με τη «διαφορετική της αλβανικής εθνική ταυτότητα, την Ορθόδοξη θρησκεία και την ελληνική μητρική γλώσσα». Ο στόχος είναι, προφανέστατα, η «επίσημη» συρρίκνωση του αριθμού των ομογενών μας.
Το αλβανικό κράτος, όμως, φαίνεται ότι δεν διατηρεί τη συνέχεια μόνο προς τις ανθελληνικές –αντιμειονοτικές πρακτικές της κομμουνιστικής περιόδου αλλά συνεχίζει και κάποιες παλιότερες γεωπολιτικές «παραδόσεις» του, ιδίως όσον αφορά την Ιταλία. Πρόσφατο «κρούσμα» η συμφωνία με την Ιταλία για τη δημιουργία δύο κέντρων μεταναστών σε αλβανικό έδαφος αλλά υπό τη δικαιοδοσία της Ρώμης. Η κυρία Μελόνι έταξε στον κύριο Ράμα 15,5 εκατ. ευρώ ετησίως, για μια πενταετία, και άλλα τόσα για μια δεύτερη πενταετία, συν ένα εγγυητικό ταμείο 100 εκατ. ευρώ που θα καταβληθεί σε τρεχούμενο λογαριασμό με σκοπό να καλύψει όλα τα έξοδα διαμονής των μεταναστών σε ειδικές εγκαταστάσεις. Η νεοφασιστική «κληρονομιά» της σημερινής Ιταλίδας πρωθυπουργού συνδυάζει, χάρη στις «καλές υπηρεσίες» του Αλβανού ομολόγου της, το μουσολινικό «Μάρε Νόστρουμ» με την ξενοφοβία αλλά με …βαλκανικά κόλλυβα (παρεμπιπτόντως, ελπίζουμε τα καμπς αυτά να μην είναι απλά «ενδιάμεσος σταθμός» για να διαφύγουν οι μετανάστες αυτοί προς τη δική μας χώρα…). Τι κι αν το 2018 ο Έντι Ράμα διατράνωνε, μιλώντας στη γερμανική Bild, την αντίθεσή του σε τέτοιες ιδέες, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του ότι κανείς δεν μπορεί «να ξεφορτώνεται απελπισμένους ανθρώπους, ωσάν να ήταν σκουπίδια» στη χώρα του. Μάλιστα τότε, έλεγε ο Ράμα ότι «είναι μία επικίνδυνη λύση να κάνεις την Αλβανία κυματοθραύστη για τους πρόσφυγες της Ευρώπης». Τώρα, όχι μόνο το δέχεται αλλά και υπερασπίζεται την συμφωνία απέναντι σε αντίθετες φωνές και στη χώρα του αλλά και σε «ομοϊδεάτες» του, δηλαδή Σοσιαλιστές, στην Ιταλία.
Αλλά και η ενέργεια, και δη η πυρηνική, φαίνεται ότι εντάσσεται στο πλαίσιο της νέας ιταλικής «απόβασης» εντεύθεν της Αδριατικής: η κυρία Μελόνι βρέθηκε, στα τέλη Αυγούστου, για διακοπές στην Αλβανία και, παρά τις επίσημες διαψεύσεις, οι δημοσιογραφικές πληροφορίες επιμένουν πως στην ανεπίσημη συνάντηση με τον κύριο Ράμα, στην κυβερνητική κατοικία στις Δρυμάδες, στην περιοχή της Χειμάρρας, συζητήθηκε και το ενδεχόμενο κατασκευής πυρηνικού σταθμού στην Αλβανία. Το έργο θεωρείται, βέβαια, ρεαλιστικό, για τις δυνατότητες της Αλβανίας, μόνο με εξ ολοκλήρου ξένη βοήθεια, γι’ αυτό και, σύμφωνα με τα ιταλικά ΜΜΕ, οι εταιρείες που θα παρέχουν υπηρεσίες, ικανότητες και συμβουλές για το πρότζεκτ αναμένεται να είναι εγνωσμένων δυνατοτήτων ενεργειακοί όμιλοι της Ιταλίας, με διεθνές εκτόπισμα, και συγκεκριμένα η Eni, η Enel και η Edison. Οι ίδιες πληροφορίες λένε πως η άτυπη συμφωνία Μελόνι –Ράμα προβλέπει κατασκευή πυρηνικού σταθμού ισχύος 1500 MW με την επένδυση να ανέρχεται συνολικά σε 4 δις ευρώ. Μένει να δούμε αν οι πληροφορίες αυτές θα επιβεβαιωθούν, τελικά…
Όσο για τις σχέσεις με την Άγκυρα, τα Τίρανα παραμένουν πιστά σε μία «φιλία» που πάει πολύ πίσω από την περίοδο της ανεξαρτησία τους – και τι πιο ταιριαστό από την αναθέρμανσή τους επί του «νεοοθωμανού» κυρίου Ερντογάν, άλλωστε; Εκτός από τη στρατιωτική συνεργασία (αλλά και την υπόγεια σύμπλευση που κατέληξε στο «ξήλωμα» της συμφωνίας με την Ελλάδα για τις θαλάσσιες ζώνες), η Τουρκία έχει εξαγοράσει τη δεύτερη μεγαλύτερη αλβανική τράπεζα, υδροηλεκτρικούς σταθμούς, μια χαλυβουργία, αλλά και τον πρώην κρατικό φορέας τηλεπικοινωνιών, Albtelecom.
Η υπόθεση Μπελέρη φαίνεται πως έδρασε για την Ελλάδα ως «καμπανάκι συναγερμού» - έστω και στο «και πέντε» - για τον αρνητικό ορίζοντα που διαγράφεται στις σχέσεις της με την Αλβανία. Αυτό, τουλάχιστον, αποτυπώνεται στην έκθεση προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Αλβανία που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα. Φτάνει, όμως, αυτό για να μπορέσουμε να δούμε τις σχέσεις μας με τα Τίρανα με ασφάλεια και αμοιβαία εμπιστοσύνη;