Για πόσο θα μπορεί όμως μια χώρα, που τώρα προσπαθεί να «διεθνοποιηθεί», ύστερα από δεκαετίες ομφαλοσκόπησης και εφησυχασμού, να συνδεθεί, δίχως αυξημένο κίνδυνο, με τα τεκταινόμενα στο επίπεδο που παίζουν οι ομάδες της ανώτερης κατηγορίας, είναι ένα ερώτημα.
Το θετικό του πράγματος είναι όμως ότι, επί του παρόντος, όλα μοιάζουν να μας ευνοούν, πρόσκαιρα, καθώς παραμένει ορατή η απειλή για επανεμφάνιση ενδείξεων στασιμότητας και επιβράδυνσης της ανάπτυξης, έστω και σε ήπιο ρυθμό, ιδίως καθώς η ανάπτυξη στην Ευρώπη υπολείπεται ακόμη και της δικής μας!
Ας πάρουμε για παράδειγμα τις ΗΠΑ, όπου τα τελευταία στοιχεία για την οικονομία ήταν απρόσμενα καλά, παρά τη συγκρατημένη εξωτερική ζήτηση, τις γεωπολιτικές προκλήσεις και τα σχετικώς υψηλά επιτόκια.
Ακόμη, η αγορά εργασίας μοιάζει εύρωστη και ο πληθωρισμός υποχωρεί. Στην Ευρωζώνη, επίσης, η οικονομική δραστηριότητα είναι συγκρατημένη, αλλά η βελτίωση των πρόδρομων δεικτών και η συνέχιση της αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού αποτελούν ενθαρρυντικές ενδείξεις.
Υπό το φως αυτών των δεδομένων, καλούνται να λάβουν αποφάσεις, τις επόμενες ημέρες, για τα επίπεδα τραπεζικού δανεισμού, η ΕΚΤ και η Fed, με το ζητούμενο να είναι το πότε θα προβούν στην πρώτη μείωση των επιτοκίων τους.
Η ανθεκτικότητα της αμερικανικής οικονομίας δεν συγκρίνεται με εκείνη της ευρωζώνης, καθώς οι ΗΠΑ ευνοούνται από την ταχύτερη του αναμενόμενου ανάκαμψη των επιχειρηματικών επενδύσεων, την ισχυρή ιδιωτική κατανάλωση και την υψηλότερη δημοσιονομική ώθηση. Οι κίνδυνοι για τη χώρα σχετίζονται κυρίως με τη διατήρηση υψηλότερου κόστους δανεισμού για μεγάλο χρονικό διάστημα και την υπερβολικά χαλαρή δημοσιονομική πολιτική που ασκεί πίεση στα επιτόκια.
Σε αντίθεση, η Ευρώπη παρουσιάζει χαμηλές επιδόσεις σε σχέση με τις ΗΠΑ και ο πληθωρισμός παραμένει επίμονος, ενώ η αναιμική απόδοση της οικονομίας είναι τόσο δομική όσο και κυκλική. Φαίνεται ότι το ενεργειακό σοκ έπληξε περισσότερο την Γηραιά ήπειρο.
Θετική είναι η εικόνα και στην Κίνα, όπου τα τελευταία οικονομικά στοιχεία είναι ενθαρρυντικά και παραπέμπουν σε ρυθμούς ανάπτυξης 5% για φέτος. Η μόνη χώρα αναφοράς, που κινείται κάπως πιο υποτονικά όσον αφορά στην οικονομία της είναι η Ιαπωνία.
Προσθέστε τώρα στο μείγμα και τις χαμηλές τιμές της ενέργειας, κύρια, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, τον σχετικά ήπιο για χειμώνα, καιρό και έχετε αμέσως, μια σχεδόν ειδυλιακή εικόνα για την εγχώρια οικονομία που αυξάνει τις προσδοκίες τόσο της κυβέρνησης για ευόδωση των στόχων που έχει θέσει για το πρώτο έτος της δεύτερης θητείας της, όσο και των πολιτών που αναμένουν ευλόγως να «αποζημιωθούν», για τα χρόνια της υπομονής!