έρθει «τούμπα όλο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο», κάτι που πάντως επέτυχε ο Βίκτωρ Όρμπαν ασκώντας βέτο στο νέο ευρωπαϊκό πακέτο οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία, ύψους 50 δισ. ευρώ αν δεν αποδεσμευθούν τα «παγωμένα» ευρωπαϊκά κονδύλια για την Ουγγαρία. Αγνοώντας τις ασφυκτικές πιέσεις των Ευρωπαίων εταίρων του, που ωστόσο και αυτοί κάτι κέρδισαν, με την αποχή του στην απόφαση για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία.
Σε ότι μας αφορά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι κατά την διάρκεια της Συνόδου ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων την περασμένη Τρίτη, αυτός που δέχθηκε ευρωπαϊκές πιέσεις δεν ήταν ο κ. Ράμα, που δεν είναι Ευρωπαίος εταίρος προς απογοήτευση κάποιων, αλλά ο κ. Μητσοτάκης! Και αυτό παρά την κίνηση καλής θελήσεως της Αθήνας να συναινέσει για την αποστολή της επιστολής της ΕΕ προς τα Τίρανα ως το πρώτο βήμα ενάρξεως των διαπραγματεύσεων. Η πρώτη ψυχρολουσία ήλθε από τους φίλους και εταίρους Γερμανούς. Αγνοώντας επιδεικτικά τις σοβαρές όσο και δίκαιες ενστάσεις της Αθήνας, ο Γερμανός Καγκελλάριος Όλαφ Σολτς, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της ενταξιακής πορείας της Αλβανίας και μάλιστα ενώπιον της Μπούντεσταγκ «Όταν μια χώρα έχει προχωρήσει σε εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις, όπως π.χ. στην περίπτωση της Αλβανίας, πρέπει αυτό να αναγνωρίζεται, διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος για εκτεταμένες συνέπειες συνολικά στη διαδικασία διεύρυνσης, κάτι που δεν μπορούμε να επιτρέψουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σολτς. Και ζήτησε να προχωρήσει η ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας ακόμα και με την διαδικασία της ειδικής πλειοψηφίας, με σκοπό προφανώς να παρακαμφθεί το βέτο που προτίθεται να χρησιμοποιήσει η Αθήνα. Τόσο δημοκρατικά! Δηλαδή ο κ. Σολτς, επιδεικνύοντας την ξακουστή γερμανική αλληλεγγύη, ζητεί να παραβιαστεί το απαράβατο δικαίωμα των κατοίκων της Χειμάρρας να εκλέξουν τον δήμαρχό τους. Τόσο δημοκρατικά! Και προτείνει επειδή αυτό δεν αρέσει στην Ελλάδα, να παρακαμφθεί η χώρα από τις αποφάσεις. Τόσο ευρωπαϊκά!
Με όλη αυτή την αλαζονική στάση, ο κ. Σολτς δικαιώνει με τον πιο θλιβερό αλλά αναμενόμενο συνάμα τρόπο αυτά που γράφαμε προ ολίγων εβδομάδων. Το πόσο επιζήμιο δηλαδή θα αποβεί για τα μικρότερα κράτη μέλη η κατάργηση του βέτο σε μια Ευρώπη που δείχνει να μην κατανοεί και κυρίως να μην σέβεται τις εθνικές ευαισθησίες. Το πιο λυπηρό είναι όμως το εξής: Αντί να συνταχθούν οι Ευρωπαίοι πίσω από τον κ. Μητσοτάκη και να πιέσουν τον κ. Ράμα για να πράξει τα αυτονόητα, γίνεται το αντίθετο. Και αυτός που δέχεται πιέσεις είναι ο Έλλην Πρωθυπουργός διότι κάποιοι Ευρωπαίοι έχουν αποφασίσει – για κάποιο ακατανόητο λόγο- ότι η ενταξιακή προοπτική της Αλβανίας πρέπει να διασφαλιστεί με κάθε κόστος! Αυτή είναι η άποψη ορισμένων Ευρωπαίων ηγετών διότι ευτυχώς οι πολίτες έχουν διαφορετική γνώμη. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Ινστιτούτο «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων» (ECFR), η ένταξη του Κοσσυφοπεδίου και της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την χαμηλότερη υποστήριξη μεταξύ των πολιτών της ΕΕ. Η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό μη αποδοχής είναι η Αυστρία, όπου το 49% των Αυστριακών είναι κατά της εντάξεως της Αλβανίας στην ΕΕ. Ακολουθούν οι Γερμανοί που την απορρίπτουν με ένα ποσοστό της τάξεως του 47%, ενώ και το 41% των Γάλλων είναι κατά. Και μην ξεχνάμε, έρχονται και ευρωεκλογές. Εκεί θα έρθει η λυπητερή.