Οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών αντάλλαξαν επισκέψεις για να αυξήσουν το επίπεδο του διαλόγου και να ολοκληρώσουν τη διαδικασία εξομάλυνσης. Υπενθυμίζεται ότι η τελευταία επίσκεψη Τούρκου Προέδρου στην Τουρκία ήταν από τον Αμντουλάχ Γκιούλ το 2013, ενώ έκτοτε οι σχέσεις τους διακόπηκαν λόγω των σχέσεων του τουρκικού καθεστώτος με την Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Οι συνομιλίες μεταξύ Ερντογάν και Ελ Σίσι θα επιτρέψουν περαιτέρω εμβάθυνση των διμερών δεσμών, ιδίως στους τομείς της οικονομίας, του εμπορίου, των επενδύσεων και της αμυντικής βιομηχανίας. Στόχος είναι να αυξηθεί ο όγκος των συναλλαγών στα 15 δισεκατομμύρια δολάρια. Στο επίκεντρο όμως αναμένεται να βρεθεί και η αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που έχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον. Η οριοθέτηση της τουρκικής ΑΟΖ με το Κάιρο στην ανατολική Μεσόγειο θα μπορούσε να δώσει στην Άγκυρα ένα σημαντικό διαπραγματευτικό χαρτί στη διαμάχη της με την Ελλάδα και την Κύπρο δεδομένου ότι η οριοθέτηση ΑΟΖ Αθήνας και Καϊρου είναι προβληματική και δεν διαφυλάσσει πλήρως τα ελληνικά συμφέροντα αλλά και την απουσία χάραξης ΑΟΖ Ελλάδος- Κύπρου. Είναι άλλωστε γνωστό ότι όσον αφορά στην χάραξη ΑΟΖ Αθήνας-Καΐρου, η Αίγυπτος απέφυγε να έρθει σε πλήρη ρήξη με τις τουρκικές θέσεις και συντεταγμένες ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, με αποτέλεσμα να ξεγλιστρήσει έντεχνα από την ελληνοτουρκική κόντρα για το Καστελόριζο, ενώ το ανατολικό όριο της γραμμής φθάνει μια ανάσα από τον 28ο μεσημβρινό, με αποτέλεσμα να «συμπίπτει» με την τουρκική αξίωση για κοινό σύνορο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου με ανατολικό όριο τουλάχιστον μέχρι τον 28ο μεσημβρινό.
Σύμφωνα με τον Δρ Soner Cagaptay, διευθυντή του Τουρκικού Ερευνητικού Προγράμματος στο Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον: «Το τελευταίο κομμάτι που έκανε τον Ερντογάν να επανασυνδεθεί με την Αίγυπτο ήταν το μεταβαλλόμενο περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι παλιοί αντίπαλοι της Τουρκίας, η Κύπρος και η Ελλάδα, είχαν συνεργαστεί με νέους αντιπάλους το Ισραήλ και την Αίγυπτο, και ο Ερντογάν συνειδητοποίησε ότι αυτός ο άξονας τεσσάρων χωρών θα μπορούσε να εμποδίσει την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο. Ας δούμε αν η Αίγυπτος θα ταχθεί με την Τουρκία στη διαμάχη για την Ανατολική Μεσόγειο ή θα παραμείνει ουδέτερη», ανέφερε ο ίδιος με νόημα.
Εξάλλου η Άγκυρα φαίνεται ότι έχει υψηλά στην ατζέντα τα ενεργειακά. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε μόλις το περασμένο Σάββατο ότι ο κύριος στόχος της χώρας είναι να επιτύχει «πλήρη ενεργειακή ανεξαρτησία». «Βασικός μας στόχος είναι να επιτύχουμε πλήρη ανεξαρτησία στην ενέργεια. Είμαστε αποφασισμένοι και υλοποιούμε με θάρρος πρωτοβουλίες που θα εγγυηθούν την ενεργειακή ασφάλεια της Τουρκίας», είπε ο Ερντογάν κατά την διάρκεια της ομιλίας του σε συνάντηση που διοργανώθηκε στην επαρχία Zonguldak της Μαύρης Θάλασσας. Ο Ερντογάν είπε επίσης ότι η ημερήσια παραγωγή πετρελαίου στο βουνό Γκαμπάρ, που βρίσκεται στη νοτιοανατολική επαρχία Σιρνάκ της Τουρκίας, έχει ξεπεράσει τα 35.000 βαρέλια. «Στοχεύουμε η ημερήσια παραγωγή πετρελαίου στο Γκαμπάρ να φτάσει τα 100.000 βαρέλια μέχρι το τέλος του 2024», πρόσθεσε. Ο Ερντογάν εξέφρασε επίσης την ελπίδα να ανακοινώσει νέα καλά νέα την επόμενη περίοδο σχετικά με το πετρέλαιο, την εξόρυξη και το φυσικό αέριο, προσθέτοντας με νόημα «δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ξανά την αποτροπή της χρήσης των υπόγειων και υπέργειων πόρων της Τουρκίας», εννοώντας ξεκάθαρα την συμμαχία Ελλάδος-Κύπρου για να αποτραπεί η διείσδυση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα αμφοτέρων.
Άλλωστε η Τουρκία έκανε ήδη μια κίνηση καλής θέλησης. Διόλου τυχαία. Ανακοίνωσε ότι θα προμηθεύσει μαχητικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Αίγυπτο, επισφραγίζοντας τη συμφιλίωση των δύο χωρών. «Η διαδικασία εξομάλυνσης έχει ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό. Οι σχέσεις (μεταξύ των δύο χωρών) είναι σημαντικές για την ασφάλεια και το εμπόριο στην περιοχή», υπογράμμισε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν σε τηλεοπτική συνέντευξη. «Κάναμε συμφωνία να τους εφοδιάσουμε με μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα», δήλωσε. Δεν είναι άλλωστε μυστικό ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν χρησιμοποιεί τουρκικής κατασκευής στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη ως μέσο άσκησης εξωτερικής πολιτικής εδώ και αρκετό καιρό με στόχο χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Πρόκειται για την «διπλωματία των drone» και βασίζεται καθαρά σε εμπορικούς στόχους και όχι στο πώς και ενάντια σε ποιον χρησιμοποιούνται αυτά τα όπλα. Η Τουρκία δεν έχει μακρά διαδικασία έγκρισης εξαγωγών για αμυντικά προϊόντα, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που την καθιστά εξαιρετικά ευέλικτη στην σύναψη τέτοιων συμφωνιών.