Eπειδή δεν υπάρχει Planet B», τιτλοφορείται το βιβλίο που συνυπογράφουν ο Γιάννης Μανιάτης με τον δημοσιογράφο Μάκη Προβατά. Εκτενής συνομιλία με επίκεντρο την κλιματική κρίση, την Ελλάδα μέσα σε αυτή και τι μπορεί να γίνει στο μέλλον για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει αυτές τις ημέρες από τις εκδόσεις Πατάκη 

και η «Κ» προδημοσιεύει απόσπασμα από το τέλος της συζήτησης, όπου ο Μ. Προβατάς ρωτάει τον Γ. Μανιάτη πώς φαντάζεται την ελληνική οικονομία και κοινωνία στον τομέα των πράσινων τεχνολογιών.
Η.Μ.

Αν μπορούμε να συνοψίσουμε τις ευκαιρίες και τις προοπτικές που διανοίγονται για τη χώρα, ας ξεκινήσουμε από τη βέβαιη ύπαρξη σημαντικών ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, που μπορούν να δημιουργήσουν πολύ μεγάλα δημόσια έσοδα. Με τη νομοθέτηση το 2013 του Εθνικού Λογαριασμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών, το σύνολο αυτών των εσόδων προορίζεται για στήριξη του εθνικού ασφαλιστικού συστήματος, των ερευνητικών προγραμμάτων σε ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα και ΑΕΙ, καθώς και δράσεων πράσινης ανάπτυξης στις περιφέρειες όπου εντοπίζονται κοιτάσματα. Η προοπτική του εγχειρήματος είναι η δημιουργία ενός νέου βιομηχανικού συμπλέγματος που να αξιοποιεί το σύνολο των προοπτικών της Πράσινης Μετάβασης: έρευνες υδρογονανθράκων, αποθήκευση ενέργειας με διάφορες τεχνολογίες, κατασκευή αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου (σήμερα) και υδρογόνου (αύριο), ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες, βιομηχανία μετάλλου, θαλάσσια αιολικά πάρκα, υπόγεια αποθήκευση και αξιοποίηση διοξειδίου του άνθρακα, παραγωγή υδρογόνου, υποθαλάσσια ηλεκτρική διασύνδεση χωρών, εξοικονόμηση ενέργειας, με ταυτόχρονη δημιουργία χιλιάδων νέων καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας σε τεχνικό, οικονομικό και τεχνολογικό επίπεδο.

Η προώθηση των ερευνών υδρογονανθράκων με τις αναγκαίες υποδομές (εξέδρες άντλησης, λιμενικές υποδομές, εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης κ.ά.) καθώς και η κατασκευή των αγωγών φυσικού αερίου (IGB, EastMed κ.ά.), όπως και τα υποθαλάσσια καλώδια σύνδεσης της Ελλάδας, π.χ. με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, μαζί με την αναμενόμενη για το 2030 ανάπτυξη θαλάσσιων αιολικών πάρκων, μπορούν να βασιστούν στην εξαιρετική υποδομή και τεχνογνωσία της Ελλάδας σε θέματα ναυπηγείων (π.χ. Σκαραμαγκάς, Ελευσίνα, Νεώριο), καθώς και στην παγκόσμιου επιπέδου βιομηχανία μετάλλου της χώρας σε σωλήνες φυσικού αερίου και υδρογόνου, καθώς και καλωδίων.

Η Ελλάδα μπορεί να διαμορφώσει συνθήκες διεθνούς πρωτοπορίας και σε τομείς εξοικονόμησης ενέργειας, όπως κάνει ήδη από το 2014: κατέχει τη 2η καλύτερη ευρωπαϊκή θέση με το πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον», στο οποίο, στη μέγιστη πλειονότητά τους, οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται (θερμομονωτικά υλικά, αλουμίνια κ.ά.) είναι ελληνικής παραγωγής, ενώ διαθέτει μερικές από τις καλύτερες στον κόσμο βιομηχανίες κατασκευής ηλιακών θερμοσιφώνων, μονάδες παραγωγής βιομηχανικών μπαταριών και συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας, εταιρείες προστασίας από αυξομειώσεις τάσεων και εταιρείες παραγωγής έξυπνων μετρητών-συστημάτων αυτοματισμού. Τώρα είναι η στιγμή να διαμορφωθεί στην ενέργεια ένας νέος ελπιδοφόρος τομέας εθνικής οικονομίας στην καρδιά της παραγωγής εθνικού πλούτου με βάση ελληνικές εταιρείες-παραγωγούς, που να πρωταγωνιστούν στην ΕΕ και στον υπόλοιπο κόσμο, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και ταυτόχρονα αξιοποιώντας τους φυσικούς πόρους που διαθέτει η πατρίδα μας – ένα ελληνικό πράσινο βιομηχανικό σύμπλεγμα παραγωγικής εξωστρέφειας και προώθησης ανταγωνιστικών προϊόντων στον κρίσιμο για την ύπαρξη της ανθρωπότητας τομέα της αντιμετώπισης της Κλιματικής Κρίσης.

Είναι η στιγμή να αναλάβουμε μια νέα εθνική προσπάθεια προκειμένου να αποκτήσει πολιτική, οικονομική και κοινωνική προτεραιότητα το «Made in Greece», να χαραχθούν νέοι εθνικοί ορίζοντες ανάπτυξης και απασχόλησης στη λογική ενός ευρωπαϊκού και ελληνικού Συμπεριληπτικού Κλιματικού Πατριωτισμού.

Η γεωπολιτική σπουδαιότητα των φυσικών μας πόρων είναι προφανής. Τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα κατοχυρώνονται ακόμη περισσότερο, σε συνάρτηση με την αμυντική και οικονομική ισχύ, τόσο χάρη στις εταιρείες που έχουν επενδύσει στην εξόρυξη των υδρογονανθράκων της περιοχής όσο και στη σπουδαιότητα που αποκτά η χώρα ως μια νέα πηγή αναφορικά με την ενεργειακή ασφάλεια και τροφοδοσία ολόκληρης της Ευρώπης.

Οι επιμέρους ψηφίδες αυτής της νέας αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας προς το 2030 ήδη μεγαλουργούν διεθνώς από μόνες τους. Αν έχουμε όλοι μαζί ένα χρέος, αυτό είναι να τις εντάξουμε οργανωμένα και δημιουργικά σε ένα εθνικό πλαίσιο, στο όραμα μιας Ελλάδας που πρωτοπορεί, που αναβαθμίζεται σε κορυφαία πηγή ενεργειακής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον δρόμο της Πράσινης Μετάβασης.

 

*Από kathimerini.gr