Μάλιστα, στη σχετική δημοσκόπηση του Energia.gr, συνολικά λιγότερο από το 6% (για την ακρίβεια μόλις το 5, 6%) των συμμετεχόντων θεωρούν αποτελεσματικές τις λύσεις που έχει δώσει ως τώρα η κυβέρνηση στο θέμα, δηλαδή τις επιδοτήσεις στους λογαριασμούς και – από την αρχή του έτους – την εφαρμογή του νέου συστήματος των “χρωματιστών τιμολογίων” ρεύματος. Αντίθετα, πάνω από το 94% των απαντήσεων ήταν θετικές ήταν είτε στην επανεθνικοποίηση της παραγωγής ή/και διανομής ηλεκτρισμού είτε στη μείωση της βαρύτητας του Χρηματιστηρίου Ενέργειας στη διαμόρφωση της τιμής του ηλεκτρισμού.
Ειδικότερα, το 53,1% των 512 αναγνωστών που συνολικά συμμετείχαν στην δημοσκόπηση του Energia.gr και απάντησαν στο ερώτημα “Ποιο πιστεύετε ότι θα πρέπει να είναι το βασικό μέσο αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης στη λιανική αγορά ηλεκτρισμού;” ζητά να περάσει στον έλεγχο του Δημοσίου η παραγωγή ή ακόμη και η διανομή ηλεκτρισμού στην Ελλάδα. Πρόκειται για μία “αντισυμβατική”, για τα μέτρα της ΕΕ, λύση, καθώς η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας θεωρείται βασική αρχή της “οικονομίας της αγοράς” στην οποία ομνύει η Ένωση. Ωστόσο, πολλές χώρες στην ΕΕ – αλλά και η “Μέκκα του νεοφιλελευθερισμού” Βρετανία – έχουν προχωρήσει σε κινήσεις επανεθνικοποίησης του τομέα παραγωγής και διανομής ηλεκτρισμού.
πηγή: Energia.gr
Παρόμοια λογική αντιμετώπισης έκτακτων συνθηκών βρίσκεται πίσω και από τη δεύτερη δημοφιλέστερη επιλογή (41,2%), δηλαδή τη μείωση του ρόλου του Χρηματιστηρίου Ενέργειας στη διαμόρφωση της τιμής του ηλεκτρισμού στην Ελλάδα. Όπως είναι γνωστό – μεταξύ άλλων και από πρόσφατη μελέτη της KPMG – έχουμε το πέμπτο ακριβότερο ρεύμα στην ΕΕ-27. Βασική αιτία, μεταξύ άλλων, είναι ότι στην Ελλάδα οι τιμές χονδρικής (όπως εκκαθαρίζονται στο Χρηματιστήριο Ενέργειας) μετατοπίζονται σχεδόν πλήρως προς τους καταναλωτές. Αντίθετα, σε πολλές χώρες της ΕΕ, η τελική τιμή για τους τελικούς χρήστες επηρεάζεται αρκετά λιγότερο από τις οριακές, ακριβές μονάδες παραγωγής, καθώς μόνο ένα μικρό μέρος της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας περνά μέσα από τα ευρωπαϊκά Χρηματιστήρια Ενέργειας. Αυτά χρησιμοποιούνται κυρίως για την κάλυψη άλλου τύπου υπηρεσιών όπως π.χ, ανάγκες εξισορρόπησης, ενώ οι βιομηχανίες προμηθεύονται ηλεκτρισμό μέσω διμερών συμβολαίων (PPAs).
Είναι σαφές ότι ο μέσος Έλληνας καταναλωτής έχει συνειδητοποίησει ότι απαιτούνται έκτακτες λύσεις για τις έκτακτες συνθήκες που επικράτησαν κατ' αρχήν με τη διατάραξη της εφοδιαστικής αλυσίδας, εξαιτίας των lockdown, και ανέδειξαν τις (έως παραλογισμού ...) στρεβλώσεις της “πράσινης μετάβασης” που επιδιώκει η ΕΕ πάση θυσία (των πολιτών και επιχειρήσεών της και της στοιχειώδους ευημερίας τους). Και οι οποίες, φυσικά, κακοφόρμισαν με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, καθώς η ΕΕ αναγκάστηκε να αναζητήσει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα εναλλακτικές πηγές προμήθειας αερίου με αυξημένο κόστος και, άρα, και με πρόσθετο δημοσιονομικό βάρος.
Έτσι, δεν θα πρέπει να μάς εκπλήσσει πως μόλις το 2,9% των συμμετεχόντων τάχθηκε υπέρ του συστήματος των επιδοτήσεων στους λογαριασμούς, που ίσχυε ως τα τέλη του 2023, και ένα, ομοίως ισχνό, 2,7% εγκρίνει το ισχύον σύστημα με τα “χρωματιστά” τιμολόγια ρεύματος. Είναι σαφές ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι, καταναλωτές, ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροί και μεσαίοι (κυρίως αλλά όχι μόνο) επιχειρηματίες κλπ., έχουν συνειδητοποιήσει πως δεν μπορεί να είναι βιώσιμη μία πολιτική που βασίζεται σε εμβαλωματικά μέτρα (π. χ. επιδοτήσεις, επιδόματα και πολύπλοκοι αλγόριθμοι), που, σε τελική ανάλυση, το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να “φουσκώνουν” τον πληθωρισμό και το κόστος ζωής και παραγωγής. Πολύ εύλογα, συνεπώς, ζητούν λύσεις “αντισυμβατικές”, ικανές να λύσουν τον σημερινό “Γόρδιο Δεσμό” στη λιανική αγορά ηλεκτρισμού.
Για άλλη μια φορά, οφείλουμε να τονίζουμε ότι οι έρευνες του Energia.gr δεν είναι επιστημονικές, ωστόσο είναι ενδεικτικές των εκάστοτε τρεχουσών τάσεων σχετικά με τα φλέγοντα ζητήματα της ενεργειακής επικαιρότητας – και είμαστε βέβαιοι ότι αυτό ισχύει κατεξοχήν με τα ευρήματα της συγεκριμένης ηλεκτρονικής δημοσκόπησης.
Πολύ σύντομα το Energia.gr θα επανέλθει με νέα δημοσκόπηση σε κάποιο άλλο επίκαιρο ζήτημα της ενεργειακής ατζέντας.