Τα κακά νέα, ωστόσο, είναι ότι προαναγγέλλουν διεύρυνση της γεωγραφικής ακτίνας δράσης τους – και μάλιστα μέχρι την ανατολική Μεσόγειο.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Al-Markazia του Λίβανου, το οποίο επικαλείται διπλωματικές πηγές, ο ρυθμός δράσης των Χούθι πρόσφατα σημείωσε αισθητή μείωση, ενώ και η αποτελεσματικότητα αυτών των επιχειρήσεων, που στην αρχή ήταν πολύ οδυνηρές για τη Δύση και την παγκόσμια οικονομία, έχει επίσης μειωθεί. Οι ίδιες πηγές αποδίδουν την εξέλιξη αυτή στον ρόλο του Ιράν και τη συνδέουν και με την πρόσφατη απελευθέρωση από τις ιρανικές αρχές επτά μελών του πληρώματος του υπό πορτογαλική σημαία πλοίου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων MSC Aries, ισραηλινών συμφερόντων, που είχαν ακινητοποιήσει στις 13 Απριλίου στα ύδατα του Κόλπου.
Η εκτόνωση αυτή θα πρέπει να αποδοθεί στην εύθραυστη ηρεμία που προέκυψε μετά την ανταλλαγή πληγμάτων μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ (με έντονη παρασκηνιακή δραστηριοποίηση των ΗΠΑ, ώστε η κρίση να παραμείνει οριοθετημένη), αλλά και στην επιθυμία της Ισλαμικής Δημοκρατίας να προωθηθεί ως συνομιλητής, αν όχι εγγυητής, της “επόμενης μέρας” του πολέμου στη Γάζα. Όμως η Τεχεράνη, όσο και αν αποτελεί προστάτη της Ανσαρουλλάχ δεν διατηρεί μαζί της μία σχέση απλής μεταφοράς εντολών. Το υεμενικό κίνημα αποτελεί αυτόχθονο δημιούργημα και οι προτεραιότητές του καθορίζονται κατά κύριο λόγο εγχωρίως.
Εξ ού και στις αρχές του μηνός ο ηγέτης της Ανσαρουλλάχ, Αμπντούλ Μαλίκ αλ-Χούθι δήλωσε ότι εφεξής θα στοχοποιούνται “τα πλοία οποιασδήποτε εταιρείας που σχετίζεται με την προμήθεια ή τη μεταφορά αγαθών στο Ισραήλ και σε οποιονδήποτε προορισμό θα πάνε”. Ο δε εκπρόσωπος των ενόπλων δυνάμεων της Υεμένης Γιάχια Σαρέα κατέστησε σαφές τι σημαίνει “οποιοσδήποτε προορισμός”: περιλαμβάνεται και η ανατολική Μεσόγειος, προκειμένου να ολοκληρωθεί η θαλάσσια πολιορκία του Ισραήλ. Προφανώς η απειλή εκτοξεύεται εν όψει της σχεδιαζόμενης ευρείας επιχειρήσεως του εβραϊκού κράτους κατά της Ράφα, στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Δεν θα ήταν συνετό να το θεωρήσει κανείς όλα αυτά κενό κομπασμό, διότι και τον περασμένο Μάρτιο η Υεμένη προανήγγειλε ότι θα διευρύνει προς τον Ινδικό Ωκεανό τις επιθέσεις της, που έως τότε περιορίζονταν στην Ερυθρά Θάλασσα. Τον επόμενο μήνα το υλοποίησε. Το λιμάνι του Εϊλάτ, μοναδική έξοδος του Ισραήλ στην Ερυθρά Θάλασσα έχει ήδη βρεθεί στο στόχαστρο των Χούθι και έχει σχεδόν νεκρώσει. Η απόσταση από εκεί έως την Μεσόγειο δεν είναι αγεφύρωτη.
Επιπλέον, όπως έδειξε το πρόσφατο πλήγμα εναντίον του πλοίου Orion σε απόσταση 400 ν.μ. νοτίως των ακτών της Υεμένης, στον Κόλπο του Άντεν, το βεληνεκές των drones και πυραύλων των Υεμενιτών, μπορεί διαρκώς να διευρύνεται. Μόνη παρηγοριά αποτελεί το ότι όσο συμβαίνει αυτό τόσο μεγαλώνουν και οι πιθανότητες ανασχέσεώς τους από την ισραηλινή, αμερικανική ή αιγυπτιακή αεράμυνα. Ήδη εκδόθηκε ευρωπαϊκή ναυτική οδηγία που καλεί τα εμπορικά πλοία στον Ινδικό Ωκεανό να κινούνται 150 ν.μ. ανατολικότερα της καθερωμένης θαλάσσιας οδού.
Προς το παρόν, τα πλήγματα συνεχίζονται σε γεωγραφικώς πλησιέστερες προς τις ακτές περιοχές, αλλά με στόχους που μπορεί να περιλαμβάνουν ακόμη και το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.
Την Τετάρτη, ο Σαρέα, ανακοίνωσε ότι επλήγη με πυραύλους στην Ερυθρά Θάλασσα το αμερικανικό αντιτορπιλικό Maysun, αλλά και το εμπορικό πλοίο Destiny επειδή κατευθυνόταν προς το λιμάνι Εϊλάτ του Ισραήλ. Ο Σαρέα δεν διευκρίνισε πότε έγιναν αυτές οι επιθέσεις και το πρακτορείο Reuters δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει από άλλες πηγές τον ισχυρισμό των Χούθι ότι χτυπήθηκαν τα δύο πλοία. Σημειώνεται ότι η ιδιοκτήτρια εταιρεία του (ελληνόκτητου) Destiny διέψευσε οποιαδήποτε επίθεση.
Σε απάντηση, οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ κατέστρεψαν το ίδιο βράδυ τέσσερα τηλεκατευθυνόμενα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα (UAS) σε τομέα της Υεμένης ελεγχόμενο από τους. Κρίθηκε πως τα drones “ήγειραν άμεση απειλή” για τις δυνάμεις των ΗΠΑ, του διεθνούς συνασπισμού και εμπορικά πλοία στην περιοχή, εξήγησε η διακλάδική Κεντρική Διοίκηση (CENTCOM) των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, που έχει ως χώρο ευθύνης τη Μέση Ανατολή.
Το αδιέξοδο είναι προφανές – διότι ακόμη και αν αύριο σταματούσε ο πόλεμος στη Γάζα, τον οποίο και επικαλούνται οι Χούθι, θα παραμένει “κατοχυρωμένη” η δυνατότητά τους να διαταράσσουν την παγκόσμια ναυτιλία σε ένα από τα πιο σημαντικά περάσματά της. Και πάντως αυτού του τύπου την απειλή δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ, παρά μόνο ίσως με μία επιχείρηση κατάληψης της Υεμένης, η οποία για τους προφανείς λόγους βρίσκεται εκτός συζήτησης, ενώ δεν μπορεί να συνασπίσει ούτε τους συμμάχους που παλαιότερα θεωρούνταν δεδομένοι στην περιοχή. Η Σαουδική Αραβία γνωρίζει καλύτερα: ο επταετής (και καταστροφικός για τους αμάχους) πόλεμος τον οποίο ξεκίνησε το 2015 για να εκδιώξει την Ανσαρουλλάχ από την Σανάα κατέληξε σε ταπείνωση του Ριάντ, που μετά την επίτευξη εκεχειρίας κρατιέται μακριά από τις επιχειρήσεις ΗΠΑ και Βρετανίας στην Ερυθρά Θάλασσα.
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")