η ΕΕ θα επιβάλει ένα μέγιστο όριο στην ένταση των εκπομπών μεθανίου των υδρογονανθράκων που πωλούνται στην ευρωπαϊκή αγορά.
Τα ακριβή όρια δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμα, ωστόσο οι ευρωπαϊκές αρχές έχουν περιθώριο να μελετήσουν το ζήτημα και να αποφασίσουν επί αυτού μέχρι το 2030. Οι εισαγωγείς πετρελαίου και φυσικού αερίου που δεν θα σέβονται τα όρια, θα αντιμετωπίζουν πρόστιμα. Τρία χρόνια νωρίτερα, δηλαδή το 2027, τα νέα συμβόλαια που αφορούν σε εισαγωγές υδρογονανθράκων θα απαιτούν τα κράτη εξαγωγής να ακολουθούν τους ίδιους κανόνες ελέγχου των εκπομπών μεθανίου με την ΕΕ.
Τα νέα αυτά μέτρα θα αναγκάσουν τους βασικούς εξαγωγείς προς την Ευρώπη να υιοθετήσουν νέα πρότυπα όσον αφορά στο μεθάνιο. Οι ΗΠΑ, από τις οποίες προέρχεται σχεδόν το 50% του εισαγόμενου LNG στην ΕΕ, έχει ήδη εφαρμόσει αντίστοιχη νομοθεσία για τον περιορισμό των εκπομπών μεθανίου. Εξάλλου, οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον είναι οι δύο κύριοι υποστηρικτές του στόχου για μείωση των εκπομπών μεθανίου κατά 30% μέχρι το 2030. Η Νορβηγία, η οποία συνιστά τον μεγαλύτερο προμηθευτή φυσικού αερίου μέσω αγωγών προς την Ευρώπη, ήδη έχει ιδιαίτερα χαμηλά εκπομπές μεθανίου. Η τακτική που θα ακολουθήσουν άλλοι μεγάλοι προμηθευτές της ΕΕ, όπως το Κατάρ, η Αλγερία, και φυσικά η Ρωσία, αποτελεί προς το παρόν μεγάλο ερωτηματικό.
Υπενθυμίζεται ότι οι εκπομπές μεθανίου θεωρούνται ο δεύτερος μεγαλύτερος παράγοντας που συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, και επομένως την κλιματική αλλαγή. Παρόλο που δεν προσελκύει τόση προσοχή στον δημόσιο λόγο όσο το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο είναι εξίσου επικίνδυνο. Ο σύντομος κύκλος ζωής του— 7 με 12 έτη— δεν μειώνει την απειλή που συνιστά το μεθάνιο για το περιβάλλον: Σε μία περίοδο 20 ετών, το μεθάνιο θερμαίνεται 80 φορές περισσότερο συγκριτικά με το CO2. Σύμφωνα με υπολογισμούς, οι εκπομπές μεθανίου από τον 18ο αιώνα έχουν συνεισφέρει το 20-30% της υπερθέρμανσης του πλανήτη.