τόσο ενεργά και άλλες δυνάμεις που βρίσκονται εκ δεξιών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και απειλούν να τινάξουν στον αέρα την καθεστηκυία τάξη.
Μεγάλη πρωταγωνίστρια έχει αναδειχθεί η Ιταλίδα Πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι. Το μέχρι πρότινος «μαύρο πρόβατο» της ΕΕ έχει μετατραπεί σε «μήλον της έριδος» μεταξύ της επικεφαλής της Κομισιόν και υποψήφιας του ΕΛΚ, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και της Μαρίν Λεπέν, το κόμμα της οποίας προηγείται με μεγάλη διαφορά στις δημοσκοπήσεις στην Γαλλία. Η υποψήφια της ΕΛΚ φον ντερ Λάιεν έκανε ένα άνοιγμα στην ευρωπαϊκή πολιτική ομάδα, ECR της οποίας ηγείται η Μελόνι, προκαλώντας την οργή των Σοσιαλιστών, οι οποίοι τώρα την απειλούν με μπλόκο κατά την σχετική ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Ευρωβουλής για την ηγεσία της Κομισιόν. Αν βέβαια η φον ντερ Λάιεν φτάσει μέχρι εκεί..
Παρ ότι υπάρχει ο θεσμός του «Spitzenkandidaten», δηλαδή ο υποψήφιος της ευρωπαϊκής πολιτικής ομάδας που θα κερδίσει τις ευρωεκλογές γίνεται αυτομάτως και ο επικρατέστερος για την ηγεσία της Κομισιόν, η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Γιατί απλούστατα τον πρώτο λόγο έχουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι σημειωτέον είναι ακριβώς αυτοί που εξασφάλισαν στην Ούρσουλα και την πρώτη θητεία της πριν από πέντε χρόνια, αφήνοντας τότε στην άκρη τον τότε υποψήφιο του ΕΛΚ για την θέση, Μάνφρεντ Βέμπερ.
Η φον ντερ Λάιεν χαίρει της υποστήριξης του Έλληνα Πρωθυπουργού, όχι όμως και του πανίσχυρου γαλλογερμανικού άξονα, που καθορίζει εν γένει και τις εξελίξεις. Φημολογείται ότι ακόμη και ο συμπατριώτης της μεν, Σοσιαλιστής δε, Γερμανός Πρόεδρος προκρίνει άλλο πρόσωπο για την θέση, δείχνοντας τον πρώην Ιταλό Πρωθυπουργό και Πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο οποίος φαίνεται να συγκεντρώνει και την υποστήριξη του Γάλλου Προέδρου.
Από την άλλη, η επικεφαλής του της πιο ακραίας πολιτικής ομάδος ID Μαρίν Λεπέν κάλεσε για πρώτη φορά την ηγέτιδα του συντηρητικού ECR, Τζόρτζια Μελόνι να ενωθούν προκειμένου να δημιουργήσουν την δεύτερη ισχυρότερη πολιτική ομάδα στην Ευρωβουλή, αφήνοντας πίσω τους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες. Πράγματι, οι δημοσκοπήσεις τις οποίες παρουσίασε το Euronews ενόψει των ευρωεκλογών 6-9 Ιουνίου δείχνουν ότι αυτές οι δύο ομάδες εξασφαλίζουν έως και 144 έδρες μαζί και, αν ενοποιηθούν, θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους και να γίνουν η δεύτερη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Το ECR περιλαμβάνει πέρα από τους Αδελφούς της Ιταλίας της Μελόνι, το ισχυρό Νόμος και Τάξη της Πολωνίας και το Ισπανικό VOX.
Στην πολιτική ομάδα Ταυτότητα και Δικαιοσύνη (ID) της Λεπέν συμμετείχε και το γερμανικό AfD, το οποίο φιγουράρει δεύτερο στις δημοσκοπήσεις στην Γερμανία πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες. Ωστόσο σε μια προσπάθεια η Λεπέν να αποτινάξει το πιο ακραίο προφίλ της, αποφάσισε πριν λίγες ημέρες να το εκδιώξει από την πολιτική ομάδα. Πρόκειται για μια κίνηση υψηλού ρίσκου καθώς το ID χρειάζεται τις έδρες της Εναλλακτικής για την Γερμανία (AfD) για να αναδειχθεί τρίτη δύναμη στην επόμενη Ευρωβουλή όπως το παρουσίαζαν μέχρι προτινος οι δημοσκοπήσεις. Ακόμη και αν εντάξει στους κόλπους του το Κόμμα για την Ελευθερία του Βίλντερς, που μόλις σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού στην Ολλανδία και το πορτογαλικό Chenga. Βεβαίως δεν αποκλείεται η εκδίωξη του AfD να είναι προσωρινή και μετέπειτα με μια δήλωση καλής πίστης να ξαναενταχθεί στους κόλπους της Ταυτότητας και Δικαιοσύνης. Ίδωμεν
Σε κάθε περίπτωση αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι η ΕΕ οδεύει προς μια νέα κατεύθυνση. Και αυτή την φορά δεν θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο οι παραδοσιακές δυνάμεις. Η γενικότερη ευρωπαϊκή τάση δείχνει ότι οι πολίτες έχουν αγανακτήσει από την ανικανότητα τόσο της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών όσο και των πολιτικών τους ηγεσιών και πολλοί εξ αυτών θα ψηφίσουν αντισυστημικά, γυρνώντας ουσιαστικά την πλάτη στις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις. Αυτό σημαίνει πρακτικώς ότι η ΕΕ θα αποκτήσει μια πιο δεξιά ατζέντα -είτε το θέλει ο Σοσιαλδημοκράτης κ. Σολτς είτε όχι- η οποία θα επικεντρωθεί περισσότερο σε θέματα αμύνης, ασφάλειας και μετανάστευσης και όχι τόσο σε πράσινες συμφωνίες με λεφτά που δεν υπάρχουν.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Σοσιαλδημοκράτης Αντιπρόεδρος της Κομισιόν και αρχιτέκτων της Πράσινης Συμφωνίας Φραντς Τίμμερμανς ήταν και ο μεγάλος χαμένος των ολλανδικών εκλογών. Αποχώρησε από την Κομισιόν και κατέβηκε ως κοινός υποψήφιος των Εργατικών και των Πρασίνων και οι Ολλανδοί του γύρισαν την πλάτη. Και από ότι φαίνεται το ίδιο θα πράξουν και αρκετοί ακόμη Ευρωπαίοι ψηφοφόροι αν διαπιστώσουν ότι τα παραδοσιακά κόμματα, αυτό αφορά και το κεντροδεξιό ΕΛΚ , δεν ανταποκριθούν στα θέλω τους και κυρίως στις απαιτήσεις των κρίσιμων αυτών καιρών.