στα κεντρικά γραφεία της Exxon, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των μετόχων υποστήριξε το ΔΣ του αμερικανικού ομίλου, επανεκλέγοντας όλα τα μέλη του.
Αφορμή για το νέο επιχειρηματικό θρίλερ στον ενεργειακό κολοσσό αποτέλεσε η απόφαση της Exxon να μηνύσει τη συμβουλευτική εταιρεία Arjuna Capital και τους Ολλανδούς ακτιβιστές-μετόχους FollowThis. Οι Arjuna Capital και οι FollowThis είχαν προηγουμένως καταθέσει μία πρόταση που προέβλεπε τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου εκ μέρους της Exxon, μία απόφαση που θα οδηγούσε τον Αμερικανό ηγέτη στον χώρο των υδρογονανθράκων σε ολοκληρωτική προσαρμογή της πολιτικής του. Παρά το γεγονός ότι οι ακτιβιστές-μέτοχοι απέσυραν την πρόταση και ότι ένα αμερικανικό δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν έχει τη δικαιοδοσία να εξετάσει τη μήνυση εναντίον των Follow This, η Exxon αποφάσισε να συνεχίσει τη μήνυση εναντίον της Arjuna Capital.
Αντιδρώντας, μία ομάδα μετόχων επιχείρησε να εκδιώξει δύο από τα μέλη του ΔΣ της Exxon, τον CEO Darren Woods και τον Ανεξάρτητο Διευθυντή Jay Hooley. Η ψηφοφορία των μετόχων έληξε με το 95% να στηρίζει το ΔΣ, μία σαφή νίκη για την ηγεσία της Exxon. Σε ανακοίνωση της, η αμερικανική εταιρεία εξέλαβε την απόφαση των μετόχων ως επικρότηση της κλιματικής πολιτικής της, ψέγοντας τους ακτιβιστές-μετόχους για αδιαφορία προς τους κανόνες λειτουργίας και την οικονομική ευρωστία του ομίλου. Ωστόσο, ορισμένοι θεσμικοί επενδυτές, όπως το δημόσιο συνταξιοδοτικό ταμείο των ΗΠΑ και το κρατικό επενδυτικό ταμείο της Νορβηγίας, καταψήφισαν το ΔΣ.
Η δραματική αντιπαράθεση της Exxon είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον τόσο των αγορών, όσο και των ακτιβιστών υπέρ του κλίματος. Οι κλιματικοί ακτιβιστές αξιοποιούν όλο και πιο συχνά την τακτική των μετοχικών παρεμβάσεων, όπως είχε συμβεί πρόσφατα και στη Shell. Από την άλλη, οι αγορές ανησυχούν για το τι σηματοδοτούν αυτές οι ακτιβιστικές πρωτοβουλίες. Ορισμένοι επενδυτές υπερασπίζονται το δικαίωμα των ενεργειακών κολοσσών να χαράζουν τη δική τους στρατηγική με βάση την κερδοφορία της επιχείρησης. Κάποιοι άλλοι επενδυτές, όμως, ανησυχούν για την ικανότητα των μεγάλων εταιρειών να “λογοκρίνουν” τους μετόχους τους και να περιορίσουν το δικαίωμά τους να συμμετέχουν στις διαδικασίες λήψης κρίσιμων αποφάσεων.