Αν υπάρχει ένα κράτος στον κόσμο που με την ύπαρξή του και μόνο εκφράζει τον πολιτικό διχασμό, είναι σήμερα το Ιράν. Με ηγέτη της χώρας, υπεράνω και του προέδρου, μια θρησκευτική προσωπικότητα – τον αγιατολάχ Χαμενεΐ –, που είναι αυθεντικός εκφραστής του σιιτισμού, το Ιράν εκφράζει τους «άπιστους» του Ισλάμ που, σύμφωνα με τον κυρίαρχο στη θρησκεία αυτή σουνιτισμό, συνιστούν μια βλάσφημη υποδιαίρεση – αίρεση, που τιμωρείται από το Κοράνι με εξόντωση

Με βάση αυτά τα δεδομένα, που αυτή τη στιγμή συνθέτουν ένα στεφάνι καθεστώτων που περικλείουν τη λεγόμενη «Εύφορη Ημισέληνο» της Μέσης Ανατολής (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Λίβανος (Χετζμπολάχ), Ισραήλ (Γάζα – Χαμάς)) και ατενίζουν απειλητικά από Βορρά την Ιορδανία και τις περισσότερες χώρες της Αραβικής Χερσονήσου. Για τους πιστούς μουσουλμάνους, η παρουσία του Ιράν και του σιιτισμού συνθέτουν μια υπαρξιακή απειλή που μάλιστα, μέσω των Φρουρών της Επανάστασης, έχει μαχητικά εκδηλώσει δράσεις σε πολλές περιοχές εκτός των συνόρων της χώρας του.

Ως εκ τούτου, η απώλεια σε πρόσφατη πτώση ελικοπτέρου του πρωθυπουργού του Ιράν Εμπραχίμ Ραϊσί, του γνωστού και σαν «σφαγέα της Τεχεράνης», σηματοδοτεί σίγουρα ένα σοκ για την εσωτερική πολιτική σκηνή της χώρας. Υπεύθυνος για σκληρές και ανένδοτες διώξεις αντιφρονούντων και διεκδικητών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Ραϊσί εκπροσωπούσε την πιο απάνθρωπη εικόνα του θεοκρατικού καθεστώτος του Ιράν. Από τους πιο σκληρούς πολιτικά και ιδεολογικά αδιάλλακτους μουλάδες της χώρας και θεωρούμενος πολύ ψηλά στη σειρά διαδοχής του πνευματικού ηγέτη της χώρας Χαμενεΐ, αφήνει σίγουρα ένα σοβαρό κενό στην πολιτική ηγεσία του Ιράν.

Αλλά και στην εξωτερική πολιτική της χώρας η απώλειά του προκαλεί μούδιασμα. Αρχιτέκτονας, κατά πληροφορίες, των πολιτικών αντιποίνων μέσω πυραύλων και ντρονς κατά Ισραήλ, έδειξε όμως κι αποφασιστικότητα τελευταία στη σταδιακή εξομάλυνση σχέσεων ή στην επαναλειτουργία διαλόγου με χώρες όπως η Αίγυπτος, τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Υπάρχουν επίσης εκτιμήσεις πως είχε εγκρίνει και την έναρξη μυστικών συνομιλιών με τις ΗΠΑ. Ολα αυτά βέβαια τώρα παγώνουν μέχρι να επέλθει μια νέα ισορροπία στα εσωτερικά θέματα του Ιράν και να αποφασιστεί η κατεύθυνση που θα ακολουθηθεί.

Για τον μουσουλμανικό κόσμο, η απώλειά του μπορεί να σημάνει νέα κατολίσθηση του Ιράν σε σοβαρές αντιπαλότητες με τις μεγάλες χώρες του σουνιτισμού, κυρίως βαχαμπική Σαουδική Αραβία και ίσως Αίγυπτο. Οι καινούργιες διαμάχες που έτσι θα αναδειχθούν, πιθανότατα με έναν αδύναμο από πλευράς υγείας υπέρτατο πνευματικό ηγέτη, πιθανώς να οδηγήσουν σε σοβαρή οπισθοδρόμηση την ειρήνη και να προκαλέσουν νέες συγκρούσεις. Ολα αυτά βέβαια θα ακούγονται σαν μουσική στα αφτιά του Ισραήλ.

Για εμάς οι εξελίξεις δεν είναι καθησυχαστικές. Η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή μιας παγκόσμιας πυριτιδαποθήκης. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Ιδιαίτερα με τον σημαντικό μουσουλμανικό πληθυσμό που φιλοξενούμε στη χώρα – κάποιοι μάλιστα ήδη πολιτογραφημένοι – είναι δυνατόν να οδηγηθούν σε εσωτερικές ακραίες αντιπαλότητες που θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσουν οι εσωτερικές Αρχές ασφαλείας. Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε πως αυτές οι ενδεχόμενες μεσανατολικές συγκρούσεις μπορούν να μας αφορούν άμεσα. Και καλό θα είναι έγκαιρα να βάλουμε σε τάξη τα εσωτερικά μας ζητήματα με προτεραιότητα στο Μεταναστευτικό.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")