Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Eurostat διά το 2023, οι Έλληνες (20-64 ετών) εργάζονται 10% περισσότερο απ’ τον μέσο Ευρωπαίο αλλά παρουσιάζουν 16% περίπου «μειωμένη παραγωγικότητα»(*). Η διαφορά αντιπροσωπεύει το εξωτερικό έλλειμμα της Ελληνικής οικονομίας (συν τις πολεμικές δαπάνες), το οποίο καλύπτεται από δανεισμό και εισροή ξένων κεφαλαίων για αγορά ακινήτων.

 

Ο μέσος όρος εργασίας εβδομαδιαίως στην Ελλάδα είναι ο υψηλότερος στην «ηνωμένη» Ευρώπη, 39,8 ώρες , έναντι 36,1 του μέσου όρου των 27 χωρών-μελών και 34 στην «εργασιομανή» Γερμανία.

Οι Έλληνες μισθωτοί εργάζονται λιγότερο παραγωγικά των Γερμανών, αφού παίρνουν τον μισό μισθό περίπου, αλλ’ η «ιστορία » δεν τελειώνει εδώ, όπως την παρουσιάζουν οι στατιστικολόγοι «γραφείου» (Ευρωστάτ & ΟΟΣΑ).

Εάν επισκέπτοντο την χώρα μας, θα διαπίστωναν :Πρώτον ότι οι αυτοαπασχολούμενοι είναι διπλάσιοι των μισθωτών και πολλοί υπάλληλοι έχουν δεύτερη απασχόληση. Μόλις τελειώσουν τη πρώτη, τρέχουν «σαν παλαβοί» να προλάβουν την δεύτερη δουλειά τους για να συμπληρώσουν το «μεροκάματο» ή τον γλίσχρο μισθό. Διαφορετικά δεν θα είχαμε τόσους λαθρομετανάστες και πλείστοι των Αλβανών του Ράμα δεν θα κατείχαν μεταχειρισμένα αυτοκίνητα… «Μερτσέντες». Η Ελληνική αγορά εργασίας είναι κατακερματισμένη.

Δεύτερον, οι «εργασιομανείς» Ευρωπαίοι (Φιλανδοί, Ολλανδοί, Γερμανοί κ.λπ.) δεν έχουν δευτέρα κατοικία (στο χωριό ή στην παραλία) όπως οι πλείστοι Έλληνες οικογενειάρχες .Όταν ως Τουρίστες επισκέπτονται την ευλογημένη χώρα μας, θαυμάζουν ότι ο  Ελληνικός λαός μας (κι οι συν αυτώ Αλβανοί ) βιώνουν το λαϊκό γνωμικόν «δούλευε σα χαμάλης και τρώγε σαν αφέντης» στην καθημερινότητα τους.

Συνεπώς, οι μεν ετήσιες αποδοχές των εργαζομένων εν Ελλάδι είναι πολύ υψηλότερες των «φορολογικώς δεδουλευμένων», το δε ΑΕΠ (Ακ. εθν. προϊόν) πολύ ανώτερο των εθνικών λογαριασμών, που δεν συντάσσει ο μακαρίτης Γερωνυμάκης στο καταργηθέν  πρώην υπουργείο Συντονισμού.

 Σημαντικό τμήμα του Ελληνικού ΑΕΠ προέρχεται εκ του εξωτερικού και δεν συνυπολογίζεται ως εισροή εισοδήματος .Εξ ου κι η ΑΑΔΕ ζητάει εφέτος το ΙΒΑΝ των φορολογουμένων - εις μάτην, καθώς η φοροδιαφυγή είναι η συνέχεια της εθνικής αντιστάσεως επί Τουρκοκρατίας και στη σημερινή σπατάλη πόρων, απ’ την ιθύνουσα τάξη που εκμεταλλεύεται την πολιτική εξουσία  (βλ. σχ. «Περί όνου σκιάς» της κομματικής διελκυστίνδας, για το Πόθεν …αίσχος» της ηγεσίας).

Υπάρχει βέβαια πρόβλημα παραγωγικότητας στους παραγωγικούς Έλληνες που στερούνται των επαγγελματικών δεξιοτήτων - όσων έχει ο μέσος  κεντροευρωπαίος κι Αμερικανός. Αλλά τούτο οφείλεται στην επιβίωση του «κοσταμπασισμού» στο σύγχρονο Ελληνικό κράτος, όπου δεν υπάρχει η γνωστική υποδομή της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΤΕΕ), παρά  μόνον καθηγητές ΑΕΙ κι ιδιωτικά φροντιστήρια για την  είσοδο των νέων στα κρατικά πανεπιστήμια.

Την ΤΕΕ προσπάθησαν  φωτισμένοι άνδρες , ο Καποδίστριας, Χανδρής και Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, να μεταφυτεύσουν από την Ελβετία, για την εκπαίδευση των μη-φοιτητών (16-22 ετών), επί 4 ημέρες σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και 2 σε ειδικά σχολεία για  την απόκτηση εγκυκλίων γνώσεων (γλώσσης , μαθηματικών, ιστορίας) αλλά η Αριστερά είχε διαφορετική γνώμη κι επεκράτησε  η «δωρεάν» φοίτηση για το πτυχίο στο δημόσιο.

 Στην σύγχρονη εποχή, φρόντισε κι Ευρωπαϊκή Ένωση να καταστρέψει την Ελληνική Γεωργία, Αλιεία και Βιομηχανία ώστε να μην διδάσκονται ειδικότητες (πχ. καραβο-μαραγκών) κι ελαφρότητα των κομματαρχών με την υιοθεσία του ευρώ, τριπλασίασε τις δραχμικές τιμές  των  παραγωγικών επενδύσεων, τις οποίες,ως έλεγε ο Πέτρος Λύρας, «εχθρεύεται τη δημοσιοϋπαλληλία».

Έτσι αγεωμέτρητη και ανελλήνιστη έμεινε από το 1966 η νεολαία της «εχπαιδευτικής μεταρρύθμισης» του Παπανούτσου κι η Πιστωτική κρίση των Προβοπούλου - Στουρνάρα (2009-18) ώθησε τους  ελάχιστους κατηρτισμένους  Έλληνες και Ελληνίδες να εκπατρισθούν όχι μόνο για να ανεύρουν την αρμόζουσα αμοιβή αλλά και απασχόληση αφού η ανεργία των ενδόξων μνημονίων έφτασε το ένα εκατομμύριο εργαζομένους .

Σήμερα, η θεσμική ανεργία ξεπερνάει το 10% του ενεργού πληθυσμού, το 25% στις ηλικίες 16-26 ετών και το 50% των γυναικών. Αλλού, με τέτοια ανεργία θα έπεφτε το καθεστώς. Εδώ, όλοι «βολεύονται» κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Πάντα ταύτα παραβλέπει η Ευρωστατιστική υπηρεσία , ώστε επαληθεύεται ο Βρετανός πρωθυπουργός Βενιαμίν Ντισραέλι (1801-1881) πώς «υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα κοινά, τα καταστρεπτικά και οι μέσοι όροι της στατιστικής».

 

(*) Παραγωγικότητα κατά ΟΟΣΑ = «συγκρίσιμο προϊόν ανά απασχολούμενο ωριαίος ή ΑΕΠ αγοραστικής δυνάμεως 2015 σε αποπληθωρισμένα δολάρια»… Τρέχα, γύρευε…