Κάποια ζητήματα φαίνονται αθώα. Στην πραγματικότητα όμως υποκρύπτουν σημαντικά ζητήματα πολιτικής. Και καθώς το ζήτημα της οριοθετήσεως των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο είναι ανοικτό, κάθε κίνησις που γίνεται στα νησιά ή τις νησίδες, πρέπει να αντιμετωπίζεται αποκλειστικώς υπό το πρίσμα, του κατά πόσον επηρεάζει τα δικαιώματα της χώρας όσον αφορά στην άσκηση κυριαρχίας και την δυνατότητα εκμεταλλεύσεώς της ευρυτέρας περιοχής. Το γεγονός δε, ότι ευρισκόμεθα σε μια φάση κατά την οποία γίνονται κινήσεις και συζητήσεις προσεγγίσεως με την Τουρκία, κάθε αμφιλεγομένη ενέργεια δημιουργεί εύλογα ερωτήματα, ως προς το εάν εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλέγμα συμφωνιών, οι οποίες δεν έχουν αποκαλυφθεί δημοσίως. Για τον λόγο αυτό, θα έπρεπε η Ελληνική Κυβέρνησις να είναι ξεκάθαρη και να σπεύδει, με επίσημες ανακοινώσεις να ξεκαθαρίζει τα πράγματα σε κάθε περίπτωση. Το γεγονός ότι συνήθως τηρεί σιγή εντείνει τις ανησυχίες των πολιτών.
Υπό την έννοια αυτή, τίθεται το ερώτημα, ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί η απόσυρσις κατοίκων και κοπαδιών αιγοπροβάτων από ένα σύμπλεγμα βραχονησίδων, στις θαλάσσιες περιοχές, τις οποίες η Τουρκία θεωρεί «γκρίζες ζώνες»; Το διαβάσαμε σε εκτενές (δισέλιδο ρεπορτάζ) πρωινής εφημερίδος, η οποία παρουσίαζε όμως μόνον την οικολογική/περιβαλλοντική πλευρά του ζητήματος. Αναφερόταν δηλαδή στην απομάκρυνση κοπαδιού από την νησίδα Σύρνα, προαναγγέλλοντας ταυτοχρόνως ότι ο Δήμος Αστυπαλαίας στον οποίο υπάγεται το μικρό νησί δεν πρόκειται να το μισθώσει και πάλι για βόσκηση, ενώ το αυτό θα ισχύσει και για τις άλλες έξι νησίδες της περιοχής. Και τούτο διότι κάποιοι οικολόγοι ανεκάλυψαν ότι εξ αιτίας της βοσκήσεως τα νησιά ερημοποιούνται με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ένα είδος σαλιγκαριών και μια σαύρα ενώ εκφράζουν και σκεπτικισμό καθώς η περιοχή είναι «πέρασμα» για ενδημική ορνιθοπανίδα και κητοειδή.
Αυτό όμως σημαίνει ότι απεμπολεί η Ελλάς το δικαίωμα να κηρύξει ΑΟΖ πέριξ των νησιών αυτών. Πράγματι συμφώνως προς αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου, οι οποίες εδράζονται στο Δίκαιο της Θαλάσσης προκειμένου μια νησίδα να δικαιούται να έχει ΑΟΖ πρέπει να να έχει κατοίκους (πραγματικούς κατοίκους και όχι απλώς μια στρατιωτική φρουρά) και να συντηρεί αυτόνομη οικονομική ζωή. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται ακριβώς αυτό. Οι βοσκοί απομακρύνονται, συνεπώς οι κάτοικοι εκλείπουν. Τα κοπάδια αποσύρονται οπότε παύει να ασκείται αυτοτελής οικονομική δραστηριότης. Ακόμη και τα φωτοβολταϊκά, τα οποία επίσης συνιστούν οικονομική δραστηριότητα ξηλώνονται.
Και θέλουν να μας πείσουν ότι χάριν των σαλιγκαριών και της σαύρας απεμπολείται ένα κυριαρχικό δικαίωμα ολοκλήρου συμπλέγματος νησιών. Ποιοι επέβαλλαν αυτήν την μετάλλαξη; Ποιοι υπεχρέωσαν τον Δήμο Αστυπαλαίας να μην ξαναμισθώσει εκτάσεις στις νησίδες; Και επειδή, όπως αντιλαμβανόμεθα τα πράγματα, μόνον η Τουρκία εξυπηρετείται από την κατάσταση αυτή, ερωτούμε, υποκρύπτονται κάποιες συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» με την Άγκυρα; Συνεζητήθησαν αυτά μεταξύ Μητσοτάκη και Ερντογάν, ή μεταξύ Γεραπετρίτη και Φιντάν;
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")