Πάντως ουδείς νικήθηκε ουδέποτε, σημασία έχει να αγαπάς (make love not war, που έλεγαν οι παλιότεροι) Και ενώ υποτίθεται ότι η πολιτική διαχειρίζεται την απτή πραγματικότητα, κάνουν καριέρα πλείστον όσοι πολιτευόμενοι που δεν καταλαβαίνουν γρυ απ´αυτήν, ούτε από το όντως υπάρχον και συμβαίνον,ούτε από συσχετισμούς, ούτε από αριθμούς ούτε από αποτελέσματα. Για αυτό βλέπουμε έκπληκτοι να συμβαίνουν καταστροφές, πόλεμοι, αφανισμοί, να καταρρέουν κράτη και κόμματα.
Να ανεβαίνει,για παράδειγμα ραγδαία η Ακροδεξιά στην Ευρώπη και οι περισσότεροι να αρνούνται να κατανοήσουν ότι φταίνε οι ίδιοι για αυτό, οι δικές τους ιδέες και πολιτικές, οι δικές τους εμμονές ( λχ οι πράσινες πολιτικές που οδηγούν τάχιστα στην ακρίβεια κι στην ενεργειακή φτώχεια), και αρκούνται σε κατάρες και επισημάνσεις. Μοιραίοι και άβουλοι, περιμένοντας παθητικά,μαζοχιστικά, τη Δαμόκλειο σπάθη που έρχεται αναπόφευκτα.
Δεν συμφέρει να παραδεχτούμε ήττα. Για αυτό όλοι κερδίζουμε πάντα και κανείς δεν γλιτώνει. Και αν οδεύουμε στα βράχια, και έχουμε λίγο καιρό μέχρι την σύγκρουση, μπορούμε να ανασυγκροτηθουμε και να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας- εξ αλλου τα βράχια μπορεί από μόνα τους να μετακινηθούν την τελευταία στιγμή. Ποιος ξέρει μπορεί να προκύψει κανένα μιράκολο ;