Μάλιστα, η ενδεχομένη δικαστική διερεύνηση της καταχρήσεως έχει ανάγκη προηγουμένης αδείας της Τραπέζης της Ελλάδος, γνωστού υποκαταστήματος εν Ελλάδι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης και ούτω μέγα στάδιον δόξης λαμπρόν διανοίγεται εις εγχώρια και αλλοεθνή λαμόγια για την εκκαθάριση οικονομικών σκανδάλων λχ. της ΛΑΡΚΟ. Αποδεικνύεται ούτως δια μίαν εισέτι φοράν, ότι τα επαίσχυντα μνημόνια του 2017 εξακολουθούν να ισχύουν μετά 7ετίαν απαλλαγής της χώρας από την κηδεμονία του παράτυπου «Γιούρογκρουπ» του αλήστου μνήμης Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κι ότι η Ελλάς δεν διαφέρει πολύ από τριτοκοσμική χώρα ή αποικία.
Το επαναλαμβανόμενο ακαταδίωκτο προσομοιάζει με την παραπλήσια έννοια της αμνηστίας των βασανιστών στις διαβόητες φυλακές του Αμπού Γραήμπ στο Ιράκ ή του Μπαγκράμπ στο Αφγανιστάν, όπου, εν ονόματι του «δικαίου πολέμου» των Αμερικανών και των συμμάχων τους (Γαλλία, Βρετανία) χρησιμοποιούνται αποτρόπαιοι βάσανοι υπόπτων για ομολογία και «αναλογική τρομοκρατική δράση».
Γράφει σχετικώς ο Βούλγαρος Τζβέταν Τοντόρωφ (*)«νομικοί σύμβουλοι κι άλλοι «επιστήμονες» επιστρατεύονται υπό των κυβερνήσεων για να διασφαλίσουν την ατιμωρησία των συναδέλφων τους και νομιμοποιούν τα βασανιστήρια που σημαδεύουν ανεξίτηλα το σώμα των ανακρινομένων αλλά και διαφθείρουν επίσης την ψυχή των βασανιστών».
Σταδιακά ολόκληρη η κοινωνία εθίζεται στην ιδέα της σκοπιμότητος της στιγμής που υπερτερεί των θεμελιωδών αρχών του κράτους δικαίου το οποίον υποτίθεται πώς σέβεται κάθε άνθρωπο (ακόμη και τα ζώα, τελευταίως…).
Κατά την ίδια έννοια, το ακαταδίωκτο των διενεργούντων οικονομικά σκάνδαλα στην χώρα μας - ποίος αμφιβάλλει περί αυτού;- δεν έχει θέση σ’ ένα δημοκρατικό και φιλελεύθερο κράτος, όπως η Ελλάς που από τα πρώτα συντάγματα της Ανεξαρτησίας κατέστησε τους πολίτες ελευθέρους και υπευθύνους των πράξεων τους.
Καθώς όμως τα θεμέλια της κοινωνικής ζωής κλυδωνίζονται από τους μεσσιανικούς νεωτερισμούς και τις παραβιάσεις αυτονοήτων κανόνων, ηγετών μεγάλων χωρών ως ο Τζώρτζ Μπους των ΗΠΑ, ο Τόνυ Μπλερ της Βρετανίας ή ο Νικόλας Σαρκοζί της Γαλλίας, φορείς της ύ β ρ ε ω ς γίνονται κι ηγέτες μικρότερων χωρών, που χαρίζουν δάνεια μεγάλων επιχειρήσεων ή εξώνουν συνταξιούχους απ’ το σπίτι τους, γιατί δεν αποπλήρωσαν τα Τραπεζικά τους δάνεια, μετά την ενδεκάτη περικοπή της συντάξεως των - κι άντε μετά να βρεις το δίκιο σου από τον Γιαννάκη Στουρνάρα της Τραπέζης της Ελλάδος.
(*) ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ υπό Τζβέταν Τοντόρωφ. Εκδ. Πατάκη 2013 σελ. 275.