Αλλά και ο επικρατέστερος ως διάδοχός του, Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει δείξει και τα καλύτερα δείγματα συνεργασίας με τους Ευρωπαίους εταίρους του στο ΝΑΤΟ. Τουλάχιστον όμως δεν ενεπλάκη σε κάποιον πόλεμο. Το μη χείρον βέλτιστον, μάλλον θα σκεφτούν οι Αμερικανοί.
Αλλά και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μάλλον καλύτερα το ΕΛΚ, οι Σοσιαλιστές και οι Φιλελεύθεροι με την ανοχή των υπολοίπων, αποφάσισαν να δώσουν άλλη μια θητεία στην Ούρσουλα φον ντερ Λάυεν, για την οποία εκκρεμούν ακόμη τόσα ερωτηματικά για τις μυστικές διαπραγματεύσεις της με την Pfizer για τα εμβόλια κατά του COVID ενώ η πράσινη συμφωνία της προκάλεσε αγροτική επανάσταση . Για την θέση του επι κεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, επέλεξαν τον Σοσιαλιστή πρώην Πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα, ο οποίος παραιτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου από την πρωθυπουργία λόγω της διερεύνησης υποθέσεως διαφθοράς και για την θέση του επί κεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, την Εσθονή Κάγια Κάλλας, που προέρχεται από την πολιτική ομάδα των Φιλελευθέρων δηλαδή των μεγάλων χαμένων των ευρωεκλογών μαζί με τους Πράσινους, που σχεδόν εξαϋλώθηκαν. Εξαιρετικά! Και τις επιλογές αυτές διαπραγματεύθηκαν μεταξύ άλλων ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς, του οποίου η κυβέρνηση συνασπισμού χαροπαλεύει στην Γερμανία και ο Γάλλος -για πάντα- Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν που θα κληθεί να κυβερνήσει με την αριστερά ή με την δεξιά, έχοντας πολλές πιθανότητες να τινάξει την ευρωζώνη στον αέρα. Αυτοί λοιπόν είναι που αποφάσισαν για την πορεία της Ευρώπης την επόμενη πενταετία. Αυτοί ακριβώς που απέτυχαν μέσα στις ίδιες τις χώρες τους και εντέλει πρότειναν «ομοίους» τους ! Δηλαδή αυτό ήταν ότι καλύτερο είχαν να επιδείξουν οι Ευρωπαίοι για να θωρακίσουν την Ένωση τα επόμενα χρόνια; Και μη χειρότερα...